Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
Συντάκτης: Newsroom
15 Απριλίου 2024 08:32
Υποκριτικό ταλέντο, υπέροχη φωνή, ήθος, αξιοπρέπεια, εντιμότητα: Αυτά ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά του καλλιτέχνη αλλά και του ανθρώπου Γιάννη Φέρτη, που έφυγε χθες από τη ζωή λίγες μόλις ημέρες πριν συμπληρώσει τα 86 του χρόνια. Σπουδαίος θεατράνθρωπος, με μια διαδρομή έξι ολόκληρων δεκαετιών, σημάδεψε με τις ερμηνείες του μεγάλους ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου αλλά και του αρχαίου δράματος, με επιλεκτική αλλά ισχυρή παρουσία στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ξεχώρισε για την ερμηνευτική του δεινότητα αλλά και για το σπάνιο ήθος που διαχρονικά εξέπεμπε έχοντας, δικαιωματικά, κερδίσει, τον τίτλο μιας από τις πιο ευγενείς και χαμηλών τόνων προσωπικότητες του εγχώριου θεατρικού γίγνεσθαι.
Ποιος να το περίμενε ότι ένα από τα τέσσερα παιδιά την ζευγαριού που κατέβηκε στην Αθήνα, από το χωριό τους στη Φθιώτιδα, και μετά από σκληρή δουλειά κατάφερε να ανοίξει το δικό του κρεοπωλείο, στο οποίο εργάζονταν όλα τα μέλη της οικογένειας, θα μαγευόταν από τα θεατρικά κείμενα και τα βήματά του θα τον οδηγούσαν στο θεατρικό σανίδι. Ήταν μόλις 14, όταν κατά την παρθενική του θεατρική εμπειρία – μια παράσταση με την Άννα Συνοδινού και τον Ντίνο Ηλιόπουλο στο «Ακροπόλ», όπου τον πήγε ο μεγαλύτερος αδελφός του – αποφάσισε πως θέλει να γίνει ηθοποιός. Μια απόφαση για την οποία δεν μετάνιωσε ποτέ: «Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, πάλι το θέατρο θα επέλεγα» θα δήλωνε με απόλυτη σιγουριά, δεκαετίες αργότερα.
Μαγεμένος από τη θεατρική τέχνη ο μικρός Γιάννης θα ξεκλέβει ώρες από το γεμάτο καθημερινό πρόγραμμά του, που προέβλεπε δουλειά στο κρεοπωλείο το πρωί και σχολείο το απόγευμα, για να τρυπώνει στους εξώστες του Εθνικού και του Θεάτρου Τέχνης και να παρακολουθεί παραστάσεις. Άλλοτε πάλι αγόραζε βιβλία με θεατρικά έργα και τα απήγγειλε με πάθος, μόνος, χωρίς να τον ακούει κανείς.
Λίγο αργότερα θα δώσει εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και θα ξεκινήσει με ενθουσιασμό την φοίτησή του κατά τη διάρκεια της οποία θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με ιερά τέρατα της υποκριτικής. Είχε μόλις τελειώσει τον πρώτο χρόνο των σπουδών του όταν θα βρέθηκε να παίζει στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη στο έργο «Γλυκό πουλί της νιότης».
Σε αυτή την πρώτη θεατρική του περίοδο θα παίξει σε πολλά ακόμη έργα σημαντικών, ξένων κατά κύριο λόγο, συγγραφέων, όπως τα «Επικίνδυνη στροφή» του Τζον Πρίσλεϊ, « Η μικρή μας πόλη» του Θόρτντον Ουάιλντερ, «Ο δικέφαλος αετός» του Ζαν Κοκτώ, «Η μάνα» του Μπέρτολτρ Μπρεχτ κ.α.