Γιώργος Χειμωνέτος: Δάκρυα χαράς μετά την απόφαση με την οποία σώθηκε το πατρικό του σπίτι!

Ο Γιώργος Χειμωνέτος αναδείχθηκε νικητής στον δικαστικό αγώνα για το πατρικό του σπίτι στη Ρόδο, το οποίο αρχικά έχασε σε πλειστηριασμό. Το Μονομελές Εφετείο Δωδεκανήσου έκανε αποδεκτή την ανακοπή που είχε ασκήσει.

Ο άλλοτε αθλητής της ποδηλασίας και μοντέλο, Γιώργος Χειμωνέτος άκουσε με ανακούφιση την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης για την ψυχοφθόρα υπόθεσή του, που βρίσκεται σε εκκρεμότητα από το 2013. Πλέον, αρχίζει η διαδικασία ώστε το σπίτι στη Ρόδο να έλθει και πάλι στην κατοχή του.

«Συνεχίσαμε, φτάσαμε στο Εφετείο το οποίο μας δικαίωσε εννέα χρόνια μετά» είπε ο Χειμωνέτος στην κάμερα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Alpha και η φωνή του «έσπασε».

«Θέλω να κλάψω από χαρά. Εδώ και εννέα χρόνια… Ευχαριστώ τους ανθρώπους που κατάλαβαν το αυτονόητο. Για μένα ήταν μια δικαίωση και τώρα αυτό που με νοιάζει είναι πώς θα γίνει το σπίτι αυτό να έρθει σε μένα, ανέφερε.

Σε άλλο σημείο είπε: «Ξαφνικά, η αδελφή μου, που τη φιλοξενούσα εκείνη την εποχή έπρεπε να μετακομίσει. Να ξηλώσουμε σε τρεις ημέρες τα πάντα!».

Πλέον, με την απόφαση του δικαστηρίου, ακυρώθηκαν τόσο η έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Ρόδου όσο και η περίληψη κατασχετήριας έκθεσης ακίνητης περιουσίας της ιδίας.

Αυτές οι δύο είχαν ως συνέπεια, το πατρικό του να βγει σε πλειστηριασμό από ισπανικό fund.

Το δικαστήριο έκρινε ότι απαγορεύεται ο πλειστηριασμός ακινήτου που χρησιμεύει ως πρώτη κατοικία.

Ακόμη και όταν αυτός επισπεύδεται σε βάρος φυσικού προσώπου που δεν εμπίπτει στις ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010.

Ο ανακόπτων είχε ως κύρια κατοικία του το διαμέρισμα στο οποίο διέμενε, μάλιστα φιλοξενούσε και την αδελφή του.

Ο Χειμωνέτος είχε μιλήσει για την περιπέτειά του (στην εφημερίδα «Espresso»), σημειώνοντας: «Είμαι πολύ ταλαιπωρημένος, ηθικά και οικονομικά, και περιμένω επιτέλους να δικαιωθώ από το δικαστήριο έστω και ύστερα από εννιά χρόνια.

Είχα πάρει δάνειο από ισπανική τράπεζα, η οποία εξειδικευόταν στη χρηματοδότηση κατοικιών. Όμως, με τη γενικευμένη οικονομική κρίση που άρχισε το 2008, όπως πάρα πολύς κόσμος έτσι κι εγώ παρουσίασα αδυναμία ως προς την αποπληρωμή του αφού κάποιες επιχειρηματικές δραστηριότητές μου δεν πήγαν καλά.

Όταν ήρθα σε επικοινωνία με τους ιθύνοντες της τράπεζας, δυστυχώς ήταν αρνητικοί σε οποιαδήποτε διευκόλυνση.

Η μόνη επιλογή που μου δόθηκε ήταν να τους πληρώσω ως προκαταβολή 40.000 με 50.000 ευρώ και τα υπόλοιπα σε δόσεις.

Δεν μπορούσα φυσικά να ανταποκριθώ σε κάτι τέτοιο και κάποια στιγμή έβγαλαν στο… σφυρί το πατρικό μου, που είναι και το μοναδικό σπίτι που έχω στην κατοχή μου.

Οι ιθύνοντες της τράπεζας βρήκαν τρόπο να μου πάρουν το σπίτι. Όταν συζητήθηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσα μία ημέρα πριν από τον πλειστηριασμό, το 2013, ισχυρίστηκαν στο δικαστήριο πως η κύρια κατοικία μου ήταν ένα κομμωτήριο που νοίκιαζα τότε στη Ρόδο, στη διεύθυνση του οποίου ερχόταν η αλληλογραφία μου.

Αν είναι δυνατόν! Μάλιστα, όταν έγινε ο πλειστηριασμός, είχα παραδώσει και το μίσθιο, δηλαδή το κομμωτήριο δεν ήταν καν στην κατοχή μου.

Παρ’ όλα αυτά ανάμεσα σε έναν Έλληνα Ολυμπιονίκη και μία ισπανική τράπεζα, ο δικαστής πίστεψε την τράπεζα.

Έτσι χάθηκε το πατρικό μου, το πήρε η τράπεζα και ήδη μέσα σε τρεις μήνες είχε δανειοδοτήσει άλλον κι έμενε μέσα. Σε μια οικογενειακή πολυκατοικία, όπου μένουν η αδελφή μου και άλλοι συγγενείς μας, μπήκε ξαφνικά ένας ξένος! Τώρα περνάω έξω από το πατρικό μου λες και είμαι εγώ ο ξένος».