Γιώργος Κωνσταντίνου: «Την ημέρα που θα πω ότι θέλω ένα διάλειμμα από τη δουλειά θα φύγω»

Ο Γιώργος Κωνσταντίνου είναι από τους πιο σεμνούς ηθοποιούς και έχει γράψει τη δική του ιστορία στο θέατρο.

Ο ίδιος συνεχίζει να είναι ακούραστος εργάτης της τέχνης.

Τη νέα τηλεοπτική σεζόν θα τον απολαύσουμε σε ρόλο – έκπληξη στη νοσταλγική σειρά της ΕΡΤ1 «Τα καλύτερά μας χρόνια».

Ο αγαπημένος ηθοποιός χαρούμενος για το ρόλο μίλησε για όλα…

Είστε αεικίνητος. Η σκηνή είναι ο ζωτικός σας χώρος. Πού τη βρίσκετε τόση ενέργεια;

«Όταν αγαπάς κάτι μπορεί να σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή και είναι φυσικό να έχεις ενέργεια, δράση και προσμονή για το τι θα κάνεις στο μέλλον. Τώρα συζητώ για μια δουλειά που ετοιμάζεται για το άλλο καλοκαίρι».

Ύστερα από τόσα χρόνια δουλειάς δεν έχετε επιθυμήσει να κάνετε ένα διάλειμμα και να ξεκουραστείτε;

«Την ημέρα που θα το πω αυτό θα φύγω. Δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Το θέατρο είναι εξάρτηση. Είναι η ζωή μου. Είμαι 65 χρόνια στον χώρο».

Φέτος τηλεοπτικά θα σας απολαύσουμε στη σειρά «Τα καλύτερό μας χρόνια». Την παρακολουθούσατε;

«Ναι. Είναι πολύ καλή και δεν είναι μόνο η δική μου γνώμη αλλά και του κόσμου. Άκουσα κι εγώ γι’ αυτή τη σειρά από άλλους και την είδα.

Είναι μια πολύ έξυπνη ιδέα που τη μετέφεραν στην τηλεόραση. Εχω εικόνες από εκείνη την εποχή Εμείς μπορεί να ζήσαμε διαφορετικά τους εμφυλίους, τις δικτατορίες κι έχουμε άλλη ματιά.

Αυτό που παρακολουθούμε είναι ένα κομμάτι από αυτά που συνέβαιναν .

Κι επειδή είναι αληθινό ο σεναριογράφος και φίλος Νίκος Απειρανθίτης. που μου έγραφε τον ρόλο, έχει κάνει πολύ ωραία δουλειά».

Το σενάριο το οποίο συνυπογράφει με την Κατερίνα Μπέη και τη Δώρα Μασκλαβάνου είναι πράγματι «κεντημένο».

«Είναι ένα αριστούργημα. Τα τελευταία χρόνια δεν με ενδιέφερε η τηλεόραση ούτε ασχολήθηκα παρόλο που είμαι πολυγραφότατος και έχω σενάρια για τα οποία είχαν γίνει συζητήσεις.

Όμως αυτή τη σειρά τη ζήλεψα και είναι ευτυχία και τύχη να με σεβαστεί τόσο ο συγγραφέας. Έφτιαξε ένα κομμάτι δημιουργικό και τόσο συναισθηματικό.

Που μου έδωσε την ευκαιρία να εκφραστώ ως ηθοποιός και νομίζω ότι το πέτυχα».

Το λέτε αυτό γιατί ίσως κάποιοι σας τοποθετούν στους κωμικούς ηθοποιούς;

«Καθόλου δεν έχω χαρακτηριστεί ως κωμικός. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κωμικός ή δραματικός ηθοποιός. Ένας καλλιτέχνης που έχει ταλέντο πρέπει να ανταποκρίνεται σε όλα.

Εγώ είχα την τύχη, το θέλησα και υπηρέτησα πολλά είδη. Από επιθεώρηση μέχρι κωμωδία, φάρσα και κατέληξα στο δράμα παίζοντας τον Γιάννη Αγιάννη στους «Αθλιους» του Βίκτορος Ουγκώ.

Και το κοινό το δέχτηκε από έναν άνθρωπο που έχει κάνει τον… κόκορα στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη». Αν μπορείς να καθηλώσει τον κόσμο στο δράμα, έχεις κερδίσει τα πάντα».

Πείτε μας για τον ρόλο σας στα «Καλύτερό μας χρόνια».

«Υποδύομαι έναν άστεγο που έχει πάθει άνοια. Τότε δεν υπήρχε το amber alert, αλλά τα τηλέφωνα του Ερυθρού Σταυρού.

Είναι Εβραίος και είχε βρεθεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσής. Έχει αριθμό στο μπράτσο και αυτό του δίνει πόνο σε όλη του τη ζωή.

Τον ανακαλύπτουν τα παιδιά της γειτονιάς, τον συμπαθούν, του δίνουν να φάει και του δείχνουν συμπόνια.

Μέχρι που ο Αγγελος τον πηγαίνει στο σπίτι και γνωρίζεται και με την υπόλοιπη οικογένεια των Αντωνόπουλων».

Πώς σας φαίνονται οι μικροί πρωταγωνιστές της σειράς;

«Με έχουν καταπλήξει. Έχουν πηγαίο ταλέντο και αυθορμητισμό. Tους βλέπω και τους χαζεύω. Μου έκανε επίσης εντύπωση και πρέπει να το πω και να το φωνάξω, το πόσο καλή κι ευγενική ήταν η παραγωγή.

Τόσο εξυπηρετικά παιδιά, με τόση υπομονή και γλυκό τρόπο. Βρέθηκα σε έναν άλλο κόσμο σε αυτό το γύρισμα. Μακάρι να ήταν έτσι όλες οι δουλειές.

Αισθάνθηκα πολύ όμορφα Δεν έχει σημασία αν είσαι ο Γιώργος Κωνσταντίνου. Έχω πάει κι αλλού. Εδώ ήταν φύσει και θέση ευγενικοί».

Τι συμβουλεύετε τους νέους ηθοποιούς που κάνουν τώρα τα πρώτα τους βήματα στον χώρο;

«Να είναι όσο γίνεται σεμνοί, στρατιώτες στη δουλειά και να μην επαναπαύονται σε αυτό που λέγεται τηλεόραση. Αυτό είναι ένα σκαλοπάτι.

Την αξία τους θα τη δείξουν στο θέατρο. Η τηλεόραση. δυστυχώς, και το έχουμε διαπιστώσει, είναι ένα εφήμερο μέσο.

Όταν τελειώνει μια σειρά και ο ηθοποιός δεν έχει γερές βάσεις, χάνεται, θυμηθείτε τον «Μεθοριακό σταθμό». Πόσοι ήταν εκείνοι που έσβησαν.

Να μη στηρίζονται και να μη βάζουν τα θεμέλια της ζωής τους στην τηλεόραση. Εμένα είναι ένα αγαπημένο μου μέσο.

Εχω κάνει 25 σίριαλ και ήταν εκπληκτική ερωμένη. Όμως είχα πίσω μου τη βάση του θεάτρου και γι’ αυτό εξακολουθώ να είμαι αυτός που είμαι», είπε στο περιοδικό «Tv24».