Γιώργος Ψάλτου: To μακροσκελές μήνυμα μετά τη μαρτυρία σοκ για ξυλοδαρμό από τον Πέτρο Φιλιππίδη

Τον επί σκηνής ξυλοδαρμό που είχε δεχθεί στο παρελθόν από τον Πέτρο Φιλιππίδη κατά τη συμμετοχή του στην παράσταση “Φον Δημητράκης” κατήγγειλε πριν λίγες ημέρες ο ηθοποιός Γιώργος Ψάλτου.

Εκ τότε πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να στραφούν κατά του υπόλοιπου θιάσου αναρωτώμενοι γιατί κανείς δεν έκανε κάτι προκειμένου να τον βοηθήσει και να σταματήσει αυτή η κακοποιητική συμπεριφορά εναντίον του.

Ο ίδιος ο Γιώργος Ψάλτου, μέσω μιας μακροσκελούς ανάρτησης που έκανε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook έσπευσε να υπερασπιστεί τους συναδέλφους του τονίζοντας πως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό που έκαναν.

Τόνισε δε πως δεν πρέπει να επιρρίπτουμε ευθύνες σε άλλους καθώς αυτό είναι άδικο, παρά μόνο στους θύτες.

“Ενημερώθηκα ότι έχει ξεκινήσει από χθες μια δημόσια συζήτηση, κυρίως στα social media, για το αν οι συνάδελφοί μου έκαναν κάτι για να αποτρέψουν την κακοποίηση που δέχτηκα στη συγκεκριμένη παράσταση.

Θα ήθελα λοιπόν να βάλω τα πράγματα στη θέση τους για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες των όσων είπα. Προς όλους όσοι έσπευσαν να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό μου (και τους ευχαριστώ από καρδιάς!).

Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η όποια κατηγορία αφορά τη συμπεριφορά του καταγγελλόμενου και μόνο. Δυστυχώς, ήταν πολύ δύσκολο για εμένα να επικοινωνήσω αυτό που μου συνέβαινε ακόμα και προς τους συναδέλφους μου.

Ήταν από τη φύση της μια εξαιρετικά δύσκολη για εμένα συνθήκη, την οποία είχα μοιραστεί με κάποιους συναδέλφους με τους οποίους είχαμε έρθει πιο κοντά και βρίσκονταν όπως και εγώ στα κάτω καμαρίνια.

Οι συνάδελφοί μου δεν ήταν εκ των πραγμάτων σε θέση να δουν με τα μάτια τους αυτό που βίωνα επί σκηνής, και ιδίως την έκταση και έντασή του, διότι την ώρα της επίμαχης σκηνής βρίσκονταν στα καμαρίνια τους, όπου συγκεντρώνονταν για να βγουν την κατάλληλη στιγμή για τις δικές τους σκηνές.

Δυστυχώς, δεν βρήκα το θάρρος, λόγω της ψυχολογικής μου κατάστασης, αλλά και του τρόμου που βίωνα, να ζητήσω ενεργά τη βοήθεια τους.

Οφείλω επίσης να αναφερθώ στο γεγονός του ξυλοδαρμού μου που συνέβη προς το τέλος των παραστάσεων στα παρασκήνια, στο οποίο υπήρξε άμεση παρέμβαση των συναδέλφων μου που ήσαν παρόντες.

Αναφέρομαι στον Γεράσιμο Σκιαδαρέση, τον Δημήτρη Μαυρόπουλο, τη Μαρία Κατσανδρή, αλλά και τον Θανάση Ισιδώρου, που έτρεξαν να με σώσουν κυριολεκτικά από τα χέρια του και να με προστατέψουν. Χάρη σε αυτούς αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

Επίσης αναφέρομαι στην αγαπημένη μου φίλη Αμαλία Αρσένη, η οποία σταθερά μου συμπαραστάθηκε με κάθε τρόπο σε όλη αυτή τη δοκιμασία.

Στο συγκεκριμένο γεγονός ήταν και αυτή παρούσα από την αρχή του συμβάντος και γνωρίζω πως ο πόνος και η συντριβή που ένιωσε μέσα της ήταν κυριολεκτικά εφάμιλλος με τον δικό μου.

Αυτά οφείλω να πω, για την αποκατάσταση της αλήθειας. Επιρρίπτοντας ευθύνη προς τους συναδέλφους μου, τους αδικούμε κατάφωρα, ενώ παράλληλα τείνουμε να χάσουμε το ζητούμενο, που είναι η ηθική καταδίκη κάθε είδους κακοποιητικών πράξεων και των ανθρώπων που τις έχουν διαπράξει – και, κυρίως, η διασφάλιση ότι αυτές δεν θα ξανασυμβούν ποτέ στο μέλλον.

Ας επικεντρώσουμε όλοι την προσοχή μας στο πως θα γιατρέψουμε το άρρωστο δέντρο και ας μην κάψουμε στην προσπάθεια αυτή ολόκληρο το δάσος”.