Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
26 Μαΐου 2023 16:06
Ο χρόνιος πόνος στην Σπονδυλική Στήλη έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών προσεγγίσεων:
Παρ’όλα αυτά πάντα ένα ποσοστό στατιστικά εμμένει στο πρόβλημα του χρόνιου πόνου με αποτέλεσμα να κάνει ατέρμονους κύκλους και να επισκέπτεται τους πάντες χωρίς να βρίσκει λύση.
Οι επιστημονικές προσεγγίσεις των τελευταίων ετών αφορούν το χρόνιο πόνο και τη δημιουργία ενός Πρωτοκόλλου Εμβιομηχανικού Ελέγχου της Δύναμης και της Αντοχής των Σταθεροποιών και Εν τω βάθει μυών της Σπονδυλικής Στήλης, με την χρήση μηχανημάτων Med-X και Cybex.
Οι σταθεροποιητές μύες βρίσκονται βαθιά στην Σπονδυλική Στήλη. Ο ρόλος τους είναι να δημιουργούν μια βαθιά φυσική ζώνη γύρω από την Σπονδυλική Στήλη με αποτέλεσμα την στήριξη και αποφόρτιση της πάσχουσας περιοχής από τις πιέσεις και τα φορτία.
Σύμφωνα με απόλυτα τεκμηριωμένες έρευνες, οι μυς αυτοί, όταν υπάρχει κάκωση ή πόνος στην Σπονδυλική Στήλη, ατροφούν ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη μυϊκή ομάδα στο σώμα (ακόμα και από τον τετρακέφαλο). Έτσι δεν συμμετέχουν στην κίνηση ή στην άσκηση. Με αποτέλεσμα ανεξάρτητα από το πόσο δυνατοί είναι οι εξωτερικοί μυς (κοιλιακοί ή ραχιαίοι) να αποσταθεροποιούν την Σπονδυλική Στήλη. Αυτό και μόνο το γεγονός καθιστά ευάλωτη την Σπονδυλική Στήλη ακόμα και στους πιο γυμνασμένους αθλητές ή ασθενείς.
Βάσει στοιχείων του περασμένου αιώνα διαφάνηκε ότι οι περισσότερες ασκήσεις κοιλιακών και ραχιαίων ήταν ανεπαρκείς για τον σκοπό που σχεδιάστηκαν. Για να μπορεί η άσκηση να είναι αποτελεσματική στην αποκατάσταση της Σπονδυλικής Στήλης, πρέπει να είναι εστιασμένη και στοχευμένη. Έχει αποδειχθεί ότι το 85% των ασκήσεων των ραχιαίων εκτελείται από άλλους μύες (κυρίως γλουτιαίους) και όχι από τους σταθεροποιητές.
Με τη δυνατότητα αξιολόγησης και καταγραφής της δύναμης και αντοχής, αλλά και του τύπου των μυϊκών ινών (ταχείας, βραδείας ή μικτής συστολής) μέσω των Ιατρικών Εργομετρικών Εφαρμογών, μπορούμε αφενός να απομονώσουμε όλες τις ομάδες των μυών που θα υπέκλεπταν την δραστηριότητά τους.
Με τον τρόπο αυτό γίνεται εντοπισμένη η Μέτρηση-Άσκηση και φυσικά μπορεί να ελεγχθεί το Εύρος Κίνησης της Σπονδυλικής Στήλης του ασθενή καθώς και η ανά 6-12 ° γωνία, δύναμη και αντοχή της.
Η διαδικασία αποκατάστασης μπορεί να χωριστεί σε φάσεις ενός καθολικού σχεδίου λειτουργικής αποκατάστασης.
Τα χαρακτηριστικά της ιδανικής μέτρησης είναι η αξιοπιστία, η ακρίβεια, η ασφάλεια και η συγκεκριμενοποίηση της πάθησης. Αυτά στηρίζονται στην επαναληψιμότητα και την συγκρισιμότητα των μετρήσεων.
Το Εργομετρικά Μηχανήματα φαίνεται να δίνουν την ενδεχόμενη λύση στην αποκατάσταση του χρόνιου μηχανικού πόνου. Αφού έχει αποκατασταθεί η δυσλειτουργία, το επόμενο βήμα είναι η διατήρηση της καλής λειτουργίας.
Η συγκεκριμένη θεραπευτική άσκηση στατιστικά θα αποκαταστήσει τη φυσιολογική λειτουργία κατά το 80% περίπου όλων των περιστατικών χρόνιου πόνου, θα αυξήσει τη δύναμη και θα εξαφανίσει ή θα μειώσει σε μεγάλο ποσοστό τον πόνο.
Ο Vert Mooney, καθηγητής Ορθοπαιδικής στο School of Medicine του Πανεπιστημίου της California, στο San Diego, τονίζει την ανάγκη για συνεχή εστιασμένη άσκηση για μια επιτυχημένη αποκατάσταση.
Σύμφωνα με την έρευνα της ομάδας του Dr. Mooney και του Dr. Bryan Nelson του Minneapolis University, η χρήση των Μηχανημάτων Med-X προσέφερε εκπληκτικά αποτελέσματα στην αξιολόγηση και την αποκατάσταση του 80% των χρονίων ασθενών τουλάχιστον.
Επιπλέον έρευνες με εκατοντάδες ασθενείς με χρόνιο σπονδυλικό πόνο διενεργήθηκαν σε διάφορες πόλεις στις Η.Π.Α., στον Καναδά, στην Ιαπωνία, στην Αυστραλία, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα (Πανεπιστήμιο Κρήτης) με παρόμοια αποτελέσματα.
Οι παθήσεις και οι καταστάσεις που αντιμετωπίζονται με τα Εργομετρικά Μηχανήματα αφορούν:
Στο Κέντρο μας χρησιμοποιούμε εδώ και 23 χρόνια την Εργομετρική μέθοδο MedX έχοντας εκπαιδευτεί στο University of Florida College of Medicine και στο San Diego University of California U.S.A. συμμετέχοντας παράλληλα σε επιστημονικές έρευνες.