Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας μιλούσε ανοιχτά για τη ζωή του, όχι μόνο για τις ωραίες στιγμές και τις μεγάλες αποφάσεις αλλά και για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, ακόμη και για τις κακές του συνήθειες, όπως τα ναρκωτικά…
Ο γάμος, οι μεγάλες αποφάσεις και η κόρη του
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας πήρε την μεγάλη απόφαση να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας όταν ήταν περίπου 40 ετών.
Μέχρι τότε «κοιμόμουν όταν νύσταζα, έτρωγα όταν πεινούσα, γυρνούσα σπίτι όταν δεν μπορούσα να πάω πουθενά αλλού. Έχω πιει, έχω καπνίσει και έχω κοιμηθεί σε άπειρα σπίτια. Κάποια στιγμή είπα «αυτήν τη γυναίκα τη γουστάρω και θέλω να μείνω μαζί της». Αυτό ήταν όλο» είχε δηλώσει στον δημοσιογράφο Πάνο Γιαννακόπουλο ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.
Παντρεύτηκε το 1992 στο Μοναστήρι Πεντέλης. Όλοι κι όλοι ήταν στην τελετή τέσσερα άτομα. Το ζευγάρι και οι κουμπάροι. «Με πάντρεψε ένας παπάς γνωστός από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Δεν έμαθε κανείς ότι παντρεύτηκα. Και ήταν σε μια περίοδο που έδινα πέντε συνεντεύξεις το μήνα».
Μάλιστα, δεν είχε διστάσει να παραδεχτεί πως είχε καπνίσει ναρκωτικά αλλά ποτέ δεν έφαγε κόλλημα. «Με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, για παράδειγμα, κάναμε παρέα. Ήρθε ένα πρωί που τα έκοψα όλα μαχαίρι» είχε πει ο ταλαντούχος καλλιτέχνης. Πότε συνέβη αυτό;
Όταν γνώρισα τη γυναίκα μου. Είχαμε το πρώτο μας ραντεβού σε ένα μαγαζί. Νωρίτερα είχα πάει σε ένα φίλο μου και κάναμε «τσιγάρο».
Στο ραντεβού, η γυναίκα μου μού μιλούσε και δεν καταλάβαινα τι μου έλεγε. Μάλιστα, είχε έρθει με μία φίλη της, η οποία γύρισε κάποια στιγμή και ρώτησε «τι λέει αυτός;». Εκεί είπα «τέρμα δεν ξανακάνω».
Δεν ήταν, όμως, μόνο ο έρωτας ο λόγος που αποφάσισε να τα κόψει. «Κάποια στιγμή με κούρασε αυτό το πράγμα. Και τώρα, ως πατέρας, λέω στην κόρη μου και στα νέα παιδιά «μακριά». Ευτυχώς, οι φόβοι μου με συγκράτησαν και δεν έπεσα σε επικίνδυνα πράγματα. Γι’ αυτό σταμάτησα. Είπα, «άσε, προτιμώ να ζήσω»» είχε περιγράψει στη συνέντευξή του.
Η αδυναμία για την κόρη του
Από τον γάμο με τη σύζυγό του απέκτησαν μία κόρη, η οποία σπούδασε κινηματογράφο στην Αγγλία. «Είχα πει ότι θέλω να κάνω ένα σπιτικό, να βρω μια γυναίκα που να τη γουστάρω και να με γουστάρει, κάναμε ένα παιδί και αγωνίζομαι γι’ αυτούς. Αν υποθέσεις ότι η μισή μου ζωή είναι το τραγούδι, γιατί η άλλη μισή είναι η κόρη μου, δε θα μπορούσε να μην υπάρχει η αγάπη του κόσμου» είχε πει στο περιοδικό «People».
Μιλώντας στην εκπομπή «Το Πρωινό» πριν από μερικούς μήνες είχε μιλήσει για την αδυναμία που έχει στην κόρη του, αλλά και τον φόβο που είχε όταν η κόρη του μεγάλωσε και ήρθε η στιγμή να ζήσει τους πρώτους της έρωτες.
«Φοβόμουν πολύ τον πρώτο έρωτα της κόρης μου, αλλά ήμουν τελικά πολύ τυχερός. Ένα κοριτσάκι 16 ετών που μόλις έχει βγει από το σχολείο, πού θα πέσει; Κι αν ο πρώτος που θα πέσει τη σύρει στα πλακάκια; Κι άντε να τη σύρει στα πλακάκια. Αν τη σύρει πουθενά αλλού; Όλα αυτά ήταν μια τρομακτική αγωνία».
Η κατάθλιψη και το μεγάλο «ευχαριστώ» στην οικογένειά του
Μιλώντας με τα πιο γλυκά και συγκινητικά λόγια για την οικογένειά του, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε αποκαλύψει ότι το τραγούδι «τόσα χρόνια μία ανάσα» το είχε αφιερώσει στη γυναίκα και την κόρη του. «Χρωστάω στη γυναίκα μου, στην κόρη μου. Τους το είπα κιόλας με το τραγούδι «τόσα χρόνια μια ανάσα».
Αυτό λέει το τραγούδι αυτό. Είναι δύσκολο να πεις ευχαριστώ. Το «ευχαριστώ» δε λέγεται εύκολα. Λες ενδόμυχα «ο άλλος πρέπει να το κάνει για μένα γιατί να μην το κάνει;». Όχι, δεν είναι έτσι. Όπως και η «συγνώμη» δε λέγεται εύκολα. Σε πολλούς ανθρώπους χρωστάω.
Στον Νταλάρα που ήταν ο άνθρωπος που με βοήθησε με το «Διδυμότειχο μπλουζ» και τη «Σκόνη». Σε όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν μαζί μου, στους παραγωγούς, με τους οποίους δεν έχω πια με όλους καλές σχέσεις, δεν έχει σημασία».
Τι είχε πει για το πρόβλημα υγείας του
«Είχα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ένα πρόβλημα καρδιακό που πλέον το ξεπέρασα. Και ξέρεις, αυτό σου δημιουργεί κατάθλιψη εκ των πραγμάτων. Και μάλιστα η δικιά μου τότε, ήταν μανιοκατάθλιψη.
Δεν είναι το ίδιο. Με τη μανιοκατάθλιψη αισθάνεσαι ότι είναι κοντά ο θάνατοι Και αυτό σε τρομάζει. Το ξεπέρασα, έκανα και ό,τι έπρεπε να κάνω για την υγεία μου και το ξεπέρασα.
Αλλά μήπως ελέγχεται η κατάθλιψη; Όλος ο κόσμος χάπια παίρνει. Οι περισσότερες μορφές κατάθλιψης έχουν αιτία. Αν κάτσεις και σκεφτείς λίγο, καταλαβαίνεις για ποιο λόγο υπάρχει. Αν δεν έχει λεφτά ο κόσμος να πληρώσει τα έξοδα του, τα χρέη του, παθαίνει κατάθλιψη…».