Η εξομολόγηση ψυχής της “Έρρικας Πρεζεράκου προσπαθώ να μη θυμάμαι τίποτα από εκείνη την ημέρα”

Την πρώτη της συνέντευξη έδωσε η Έρρικα Πρεζεράκου μετά από τον ακρωτηριασμό που υπέστη λόγω ατυχήματος στη θάλασσα.

“Έχω βγει από το νοσοκομείο, είμαι σπίτι. Έχω ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να μπω σε κανονικούς ρυθμούς. Το δεξί μου χέρι από καρπό μέχρι τα δάχτυλα είναι γεμάτο ράμματα. Έχω ευγνωμοσύνη που ζω. Έχω χαρά που ζω. Προσπαθώ να μη θυμάμαι τίποτα από εκείνη τη μέρα γιατί καταλαβαίνω ότι δεν με βοηθάει να προχωρήσω. Επειδή μου έτυχε ένα βράδυ να έχω εφιάλτες. Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά», είπε αρχικά η Έρρικα Πρεζεράκου.

Η Έρρικα Πρεζεράκου, μάλιστα, έκανε και μια διευκρίνιση, αφού το σκάφος δεν το οδηγούσε ο φίλος της Τίτος Καταλαγαριανάκης, όπως γράφτηκε: «Θέλω να διευκρινίσω ότι δεν οδηγούσε ο Τίτος το σκάφος. Ευχαριστώ απίστευτα όλους τους αιμοδότες. Ο αιματοκρίτης μου είχε φτάσει 19, που είναι πολύ χαμηλός. Οι άνθρωποι που έδωσαν αίμα δεν τους γνωρίζω, αλλά τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, γιατί με έσωσαν, όπως και το γιατρό μου, Σαράντη Σπυρίδωνος, που έφυγε από τις διακοπές του και ήρθε να με σώσει κυριολεκτικά».

Η Έρρικα Πρεζεράκου δεν ξεχνά και τους φίλους της που κοιμόντουσαν μαζί της στο θάλαμο του νοσοκομείου για συμπαράσταση: «Έλαβα μηνύματα από ανθρώπους που δεν γνωριζόμασταν και με έκαναν να κλαίω. Δεν το πίστευα τι μου έγραφαν. Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου προσωπικά τους φίλους που πραγματικά στάθηκαν δίπλα σαν οικογένεια. Η Ρία Ράπτη, η Ειρήνη Ραχούτη, ο Τίτος που μέρα νύχτα ήταν εκεί. Κοιμόντουσαν σε καναπέδες, πατώματα. Είνα