Η εξομολόγηση ψυχής του Γιώργου Σουξέ: “Όταν έχασα τη μητέρα μου άρχισα να παίρνω κιλά χωρίς να το καταλαβαίνω”

Ο ενωμοτάρχης τις Άγριες Μέλισσες ο ηθοποιός Γιώργος Σουξές μίλησε στον Γιάννη Βίτσα για την απώλεια της μητέρας του αλλά και το πώς χωρίς να το καταλάβει πήρε κιλα.

Στα επόμενα επεισόδια οι ιστορίες των ηρώων της σειράς μεταφέρονται έξι χρόνια αργότερα στο 1965. Πώς ήταν αυτή η εξαετία για τον Προύσαλη;

Έχουν περάσει όντως έξι χρόνια. Οι ήρωες στο Διαφάνι ζουν τη δική τους καθημερινότητα προσπαθώντας να συνεχίσουν φυσιολογικά τη διαδρομή τους. Δυστυχώς όμως η ζωή έχει εκπλήξεις και αναταράξεις. Και σας υπογράφω ότι δεν πρόκειται να ησυχάσει καθόλου η ζωή του Προύσαλη.

Θα παραμείνει σύμμαχος της Ελένης;

Προσπαθεί να είναι δίκαιος. Είναι σύμμαχός της. Βέβαια η Ελένη είναι καταδικασμένη. Όταν εκτίσει την ποινή της όμως δε θα την αντιμετωπίσει ως δολοφόνο.

Θα έρθει απέναντι από το Δούκα όταν εκείνος επιστρέψει ξανά στο χωριό;

Θα είναι πάντοτε απέναντι στο Δούκα γιατί δεν τηρεί τους νόμους. Προσπαθεί να έχει ίδιον όφελος με όποιο μέσο μπορεί. Αυτό τον φέρνει σε αντιπαράθεση μαζί του.

Θα συμμαχήσει με όσους δε θέλουν την επιστροφή του Δούκα στο Διαφάνι;

Όχι. Δεν συμμαχεί με κανένα. Προσπαθεί να είναι δίκαιος πάντα.

Με τη Ρίζω θα ευοδωθεί το φλερτ που υπήρχε μεταξύ τους;

Ο Προύσαλης δεν είναι χαζός. Βλέπει ότι η Ρίζω τον γύρω φέρνει. Έχει όμως δεσμό στη Λάρισα.

Τι αγαπάτε στις Άγριες Μέλισσες;

Με φέρνουν σε επαφή με τις αναμνήσεις μου όταν ήμουν παιδί και επισκεπτόμουν με τους γονείς μου το χωριό μου. Έχω εικόνες από το καφενείο, τους δρόμους, τα χωράφια τον τρόπο που συμπεριφερόντουσαν οι κάτοικοι.

Αλλάζω θέμα. Χάσατε 36 κιλά σε ένα χρόνο. Είναι μία τεράστια αλλαγή.

Νιώθω πολύ καλύτερα. Δεν το έπραξα γιατί είχα κάποιο πρόβλημα υγείας. Δεν σας κρύβω όμως πώς ήθελα να προλάβω μην τυχόν και συμβεί το οτιδήποτε. Θέλω να χάσω ακόμα 12 κιλά για να αισθανθώ απόλυτα εντάξει με τον εαυτό μου.

Πόσα κιλά είστε σήμερα;

Είμαι 110 κιλά.

Αποτέλεσαν θεωρείτε τα κιλά εμπόδιο στη ζωή σας;

Στην προσωπική μου ζωή θα έλεγα πώς ναι. Στην τηλεοπτική ή την κινηματογραφική όχι.

Ήσασταν πάντοτε εύσωμος;

Όταν έχασα την μητέρα μου το 2013 δυστυχώς έπεσα σε κατάθλιψη. Άρχισα να τρώω. Σταμάτησα να είμαι προσεχτικός με τη διατροφή μου. Χωρίς να το καταλαβαίνω έπαιρνα κιλά. Θα σας εξομολογηθώ το εξής. Πρόσφατα είδα μία μικρού μήκους ταινία που έκανα πριν από δύο χρόνια και σοκαρίστηκα βλέποντας τον εαυτό μου στα προηγούμενα κιλά.

Ο γιος σας ασχολείται με την ιστιοπλοΐα το τζούντο και την τοξοβολία. Φαντάζομαι σας παρότρυνε να αδυνατίσετε.

Ο γιος μου μου με παροτρύνει να σταματήσω το κάπνισμα. Τον στεναχωρεί ότι συνεχίζω. Τον καταλαβαίνω αλλά δεν μπορώ να περιορίσω φαγητό και τσιγάρα ταυτοχρόνως.

Κάνατε, να θεωρήσω, πολύ προσεχτική διατροφή.

Βέβαια. Πήγα σε διαιτολόγο ο οποίος αρχικώς δε με πίστευε. Θυμάμαι με ρώτησε “Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να αδυνατίσεις; Αν δε χάσεις κιλά δε θα συνεχίσουμε μαζί”. Πλέον είναι ενθουσιασμένος. Μου αναφέρει συνεχώς πώς αποτελώ την κινητή διαφήμιση του. Ούτε εκείνος είχε πίστη στην αρχή γιατί προφανώς οι ασθενείς -γιατί θεωρώ πώς ήμουν ασθενής- υποτροπιάζουν σ αυτές τις περιπτώσεις.

Νιώθετε πια δυνατός;

Όχι. Δίνω κάθε ημέρα μία μάχη. Βλέπω τα γλυκά και αλμυρά εδέσματα και αισθάνομαι πώς μου λένε “Έλα να μας φας”. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει επί καθημερινής βάσεως. Μου αρέσουν οι μακαρονάδες, τα εύγευστα καλομαγειρεμένα φαγητά. Είναι ένας διαρκής αγώνας.