Ο Ματέο Παντζόπουλος ήταν πάντα ένας άνδρας που δεν νοιαζόταν ιδιαίτερα για τα χρήματα. Κι αυτό γιατί μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον «εκπαίδευσε», κι αυτόν και τον αδερφό του, αλλά και όλα τα παιδιά της οικογένειας τριγύρω, πως περισσότερο από τα χρήματα, σημασία στη ζωή έχουν άλλα πράγματα. Η ευτυχία, η ηρεμία, η καλή ζωή, οι καλοί τρόποι…
Δεν είναι πως του έλειψαν ποτέ τα χρήματα. Ούτε πως δεν είχε «βοήθεια» ή «μερτικό» από τα χρήματα της οικογένειας ως τώρα.
Αλλά πέρα από τα όσα έχει ήδη κληρονομήσει και πάρει όλα αυτά τα χρόνια, ο Ματέο Παντζόπουλος, έχει «λαμβάνειν» ένα πολύ μεγάλο κομμάτι περιουσίας. Το οποίο ακόμα βρίσκεται στα χέρια της μητέρας του, της Λιλίκας Παντζοπούλου.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον μικρότερο αδερφό του, τον Λευτέρη. Ο οποίος επίσης ξέρει πως έχει να κληρονομήσει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, όταν η αγαπημένη τους μητέρα το αποφασίσει.
Ο Ματέο ξέρει πως υπάρχει ένα καταπίστευμα στο όνομα του, το οποίο θα περάσει στα χέρια και που περιέχει πολλά (30) εκατομμύρια ευρώ.
Αντίστοιχο καταπίστευμα υπάρχει και για τον Λευτέρη, αν και το ποσό θα είναι ελαφρώς μικρότερο. Αφού το καταπίστευμά του ξεκίνησε αργότερα χρονικά (τα χρήματα άρχισαν να μπαίνουν στο καταπίστευμα από την ημέρα που ο κάθε γιος γινόταν 18 ετών).
Οι όροι της μαμάς Λιλίκας είναι απλοί και βασίζονται στα ήθη και τις παραδόσεις της οικογένειας.
Μιας οικογένειας πετυχημένης επιχειρηματικά που ποτέ δεν έστρεψε τα φώτα πάνω της. Μιας οικογένειας που πάντα αγαπούσε την τέχνη, τον πολιτισμό και τους ασθενέστερους.
Αυτοί είναι οι κανόνες που θα ακολουθήσουν οι συνεχιστές και αυτοί είναι ουσιαστικά οι όροι. Να μην προκαλούν και να βοηθούν τους ασθενέστερους.
Πράγμα που κάνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας συνέχεια η Λιλίκα και δίνει κίνητρα στους δύο γιους της να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο.
Είναι γνωστό πως και ο Ματέο αλλά και ο Λευτέρης βοηθούν ανώνυμα οικογένειες και στην Αθήνα και στην Άνδρο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ακολουθούν πιστά το παράδειγμα της μητέρας τους.
Μάλιστα κάποια στιγμή ήθελαν να δημιουργήσουν και ένα ίδρυμα γι’ αυτό το λόγο στο όνομα του παππού τους. Όμως η Λιλίκα ήταν αντίθετη καθώς θεωρεί πώς όλες οι αγαθοεργίες πρέπει να γίνονται ανώνυμα. Αλλιώς ας μην γίνονται καθόλου.
Αυτοί είναι οι τρείς όροι. Πιστοί στην οικογένειά τους, με ταπεινή ζωή χωρίς ακρότητες και να βοηθούν συτσηματικά τους ασθενέστερους με τα χρήματα του καταπιστεύματός τους…
Πάντα… άνετος
Ο σύζυγος της Ελένης Μενεγάκη, κληρονόμος της οικογένειας Μαντζίκα, των ανθρώπων δηλαδή που μεγάλωσαν, εξέλιξαν και τελικά πούλησαν την περίφημη MISΚO, ήταν πάντα ένα «άνετο παιδί», που είχε πάντα ό,τι ήθελε, και μεγάλωσε ανάμεσα σε Λονδίνο, Αθήνα και Άνδρο.
Οπότε, όταν το 1991, στα 22 του, η οικογένεια βρέθηκε με μια τεράστια περιουσία στα χέρια της από την πώληση της MISΚΟ στην ιταλική Barilla, δεν έζησε κάποιο τεράστιο «σοκ».
Αντιθέτως, βρέθηκε να έχει την απόλυτη ελευθερία να σπουδάσει ό,τι ήθελε, χωρίς καν να έχει την «υποχρέωση» να ακολουθήσει κάποιο δρόμο στις οικογενειακές επιχειρήσεις.
Τότε, είχε πάρει μερικές δεκάδες εκατομμύρια δραχμές, πέρα από τα χρήματα που έτσι κι αλλιώς έπαιρνε κάθε μήνα για τα έξοδα του, είτε ζούσε στην Αθήνα, είτε έκανε ταξίδια στην Ευρώπη, είτε τελικά έπαιρνε το μεταπτυχιακό του στην οικολογική επιχειρηματικότητα στη Νέα Υόρκη.
Όταν τελείωσε τις σπουδές του, πήρε το ποσό που χρειαζόταν, αγόρασε μια μεγάλη έκταση στην «πίσω μεριά» της Άνδρου, στα Άχλα, και άρχισε να χτίζει το όνειρο του.
Ένα φιλικό στο περιβάλλον χώρο που θα συνδύαζε τον τουρισμό υψηλού επιπέδου, με την οικολογία, μια φάρμα και τα βιολογικά προϊόντα.
Έκτοτε, έφτιαξε μόνος του και την τύχη του, και την δική του μικρή περιουσία, έχοντας βέβαια εκτός από γνώση περί επιχειρήσεων, και μια σειρά από σωστούς συμβούλους, για τις υπόλοιπες επενδύσεις, που θα έκαναν τα χρήματα που είχε ήδη να «δουλεύουν» για αυτόν.
Η μαμά Λιλίκα και η ιστορική κληρονομιά
Η Λιλίκα Παντζοπούλου, είναι κόρη του βιομηχάνου Ελευθέριου Μαντζίκα. Για την ακρίβεια, ο πατέρας της υπήρξε ο άνθρωπος που ανέλαβε την εταιρεία το ‘62 και την μετέτρεψε σε κολοσσό δημιουργώντας ένα μοναδικό ελληνικό διαχρονικό success story.
Όσο για την προσωπική του ζωή, ο Ελευθέριος Μαντζίκας έμεινε για λίγο στη Λιγοψά και μετά ταξίδεψε στην Αθήνα, όπου αρραβωνιάστηκε με τη Μαρίνα Ντίσκου, θυγατέρα αρτοποιού από τη Λιγοψά, την οποία και παντρεύτηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1941.
Τέκνα τους είναι η Βασιλική, (το κανονικό όνομα της Λιλίκας) σύζυγος του ασχολούμενου με ναυτιλιακές εργασίες Δημήτρη Παντζόπουλου και η Ειρήνη, σύζυγος του Βιομηχάνου μπαχαρικών Αθανάσιου Γιώτη.
Έχει αποκτήσει τέσσερα εγγόνια, δύο από τη θυγατέρα του Βασιλική, το Ματθαίο και Λευτέρη Παντζόπουλο και δύο από την κόρη του Ειρήνη, το Χρήστο και τη Μαρίνα Γιώτη».
Το 1991 ο Μαντζίκας, σε ηλικία 74 χρόνων αποφάσισε να πωλήσει την εταιρεία. Αγοραστής, η Barilla SpA και το ύψος αγοράς φτάνει τα 12 δισεκατομμύρια δραχμές, ποσό αστρονομικό για τότε. Πέθανε το 2008, δέκα μέρες μετά τον θάνατο της συζύγου του που ζούσαν μαζί 67 χρόνια.
Όσον αφορά στην κόρη του Λιλίκα, όλοι μιλούν για μια άστη, διακριτική γυναίκα που ουδέποτε θα εμπλεκόταν στις προσωπικές ζωές των γιων της. Επίσης ποτέ δεν θα άφηνε άλλους να μπλεχτούν στην προσωπική της ζωή.
Πηγή: εφημερίδα Spirto