14 Ιανουαρίου 2020 17:37
Η ηθοποιός μίλησε για τα προσωπικά και για τα επαγγελματικά της σε εβδομαδιαίο περιοδικό και αποκάλυψε και ποια ήταν η δουλειά της μία περίοδο που δεν έκανε θέατρο.
– Κάθε φορά που περνούσατε έξω από θέατρο, δεν σας έπιανε ένας κόμπος στο στομάχι;
Τίποτα απολύτως δεν με ΄πιανε! Και αν δεν έκανα παιδί, δεν θα ΄χα ξαναβγεί στο θέατρο. Με ανάγκασε το παιδί για λόγους χρηματικούς, είχα την ανάγκη του μισθού. Και έτσι ξαναβγήκα, το 1983.
– Έκτοτε, σας έχει απογοητεύσει ξανά;
Όχι, γιατί έχω πια άλλες δυνάμεις και τρόπους να σκέφτομαι και να παραμένω ψύχραιμη. Είμαι πολύ τυχερή και χορτάτη με τη δουλειά μου. Γιατί δεν επενδύω στο να κάνω σουξέ. Κάνω κάτι για να την «βρω» εγώ πρώτα, και μετά ο κόσμος.
– Την περίοδο που αποφασίσατε να απέχετε από το θέατρο, ασχολούσασταν με κάτι άλλο επαγγελματικά;
Είχα ανοίξει ένα μαγαζί με αντίκες στο Πόρτο Χέλι. Μια κουλτουρομπουτίκ μαζί με τον άνδρα μου.
– Ήσασταν καλή πωλήτρια;
Περισσότερο προς το τεμπέλα έκλεινα. Δηλαδή έμπαινε πελάτης στο μαγαζί και δεν πήγαινα να τον πείσω να αγοράσει. Άραζα και περίμενα. Ήμουν μαγαζατόρισσα πολυτελείας. Πήγαμε καλά, παρόλα αυτά. Είχαμε καλό και ψαγμένο εμπόρευμα.
– Είπατε πριν πως δεν επενδύσατε στο να κάνετε σουξέ. Αυτό που λέμε «η μεγάλη, σαρωτική επιτυχία» πότε ήρθε στην περίπτωσή σας;
Στα 60 μου! Τόσο ήμουν όταν έκανα την «Ευτυχία» στο θέατρο. Ήταν ό,τι πιο συγκινητικό έχω βιώσει επαγγελματικά. Αυτό -και το λέω με πλήρη γνώση- δεν έχει ξαναγίνει στον τόπο. Να παιχτεί ένας μονόλογος για 760 παραστάσεις, να την έχουμε πάει πέντε φορές σε κάθε πόλη εκτός Αθηνών, να έρχεται κόσμος να την δει ακόμη και 14 φορές, πληρώνοντας κανονικά εισιτήριο και να με ρωτάνε πότε θα ξαναπαίξω την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου; Πρωτόγνωρα πράγματα!
– Ήρθε βέβαια, η επιτυχία σε μια ηλικία που μπορούσατε να την διαχειριστείτε.
Μπα, δεν θα είχα πρόβλημα να τη διαχειριστώ και νεότερη. Δεν καβαλάω καλάμια εγώ, δεν είμαι του καλαμιού. Καθόλου!
– Αποτυχίες έχετε κάνει;
Δεν μου αρέσει η λέξη αυτή. Πιο παλιά μπορεί να έχω κάνει αλλά ούτε τις θυμάμαι. Όπως δεν θυμάμαι και τις επιτυχίες. Τα τελευταία χρόνια της θεατρικής μου ζωής είναι αυτά που έχουν «γραφτεί» μέσα μου γιατί είναι χρόνια σημαδιακά. Και μένω σ΄ αυτά. Πιο πριν, ήμουν ακόμη μία επαγγελματίας ηθοποιός που πήγαινε και έκανε καλά τη δουλειά της. Έπαιρνα και τον καλό μου μισθό και τελείωνε εκεί το πράγμα. Πάντα βέβαια, φρόντιζα να μην πηγαίνω να ξευτιλίζομαι παίζοντας σε έργα που θα με εκθέτανε. Αυτό όχι, δεν το έχω κάνει. Σε εποχές που πείναγα δεν πήγα ποτέ να παίξω σε ευτελή πράγματα που μου πρότειναν. Και με πολλά λεφτά μάλιστα!
– Και πώς την βγάζατε;
Δύσκολα, αλλά βγαίνει! Θα ένιωθα αλλιώς, πως προδίδω τον εαυτό μου. Έχουν γίνει πολύ κακά πράγματα στην ελληνική τηλεόραση και σε δύο – τρία από αυτά συμμετείχα. Τι να κάνουμε τώρα;
…είπε στο People.
