Η οργισμένη απάντησή του Μέμου Μπεγνή για τους αγενείς ανθρώπους

Tι πραγματεύεται το έργο;

«Kατ’ αρχάς, να σου πω ότι το έργο είναι αστείο και ο Βλαδίμηρος το έχει κάνει ακόμα περισσότερο. Είναι, πραγματικά, σπαρταριστό. Παρουσιάζει την ιστορία τεσσάρων φίλων, δύο ζευγαριών. Το ένα 1 είναι ο Βλαδίμηρος με τη Ναταλία, οι οποίοι μένουν σε ένα σπίτι που βρίσκεται κάπου στη μέση του πουθενά, και περιμένουν εμένα με την Ευαγγελία. Κάποια στιγμή, επειδή έχουμε χαθεί, τους παίρνω τηλέφωνο και λίγο πριν το σηκώσουν αλλάζω γνώμη τελικά. Κατά λάθος, όμως, το έχω αφήσει ανοιχτό και ο τηλεφωνητής καταγράφει το… θάψιμο που τους ρίχνουμε. Στο μεταξύ, όμως, αυτοί τα ακούν όλα, και όταν φθάνουμε στο σπίτι τους μας… εκδικούνται. Έτσι, το ερώτημα που τίθεται είναι αν πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους ανθρώπους 100% ή αν πρέπει να παίζουμε θέατρο για να διατηρούμε τις φιλίες μας ζωντανές».

Ποια είναι π απάντηση που δίνεις σ’ αυτό τσ ερώτημα;

«Οι άνθρωποι τελευταία έχουμε γίνει αγενείς γιατί στο πλαίσιο της ειλικρίνειας λέμε πράγματα τα οποία μπορούν να προσβάλουν τους άλλους. Υπάρχει, όμως, και ο διπλωματικός τρόπος να σου πει κάποιος ένα αρνητικό σχόλιο, και να μη σε προσβάλει, γιατί δικαιολογεί τον λόγο για τον οποίο σ’ το λέει. Προσωπικά, είμαι της άποψης ότι πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, και να μη χαϊδεύουμε τα αυτιά, ειδικά αν αγαπάμε τον άλλον».

Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που θέλουν την αλήθεια, αλλά δεν είναι έτοιμοι να την αποδεχθούν…

«Σε αυτή την περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με την ωριμότητα του κάθε ανθρώπου. Δηλαδή πόσο ώριμος είναι να διαχειριστεί ή όχι κάποιες καταστάσεις».

Εσύ πώς διαχειρίζεσαι τέτοιες καταστάσεις;

«Αν πιάσω τον άλλον να μου λέει ψέματα μία, δύο, τρεις φορές, δεν θα συνεχίσω να τον κάνω παρέα. Δεν υπάρχει φιλία χωρίς ειλικρίνεια. Δεν είναι αληθινό και δεν με αφορά κιόλας».

Τι ρόλο παίζει η φιλία στη ζωή σου;

«Προτιμώ να έχω λίγους και καλούς φίλους, γιατί αυτοί είναι και οι εξομολόγοί σου, έτσι; Από εκεί και πέρα, δεν θέλω να έχω πολύ κόσμο, και ήδη είμαι σε μία δουλειά που έχει από μόνη της και κουράζομαι».