Η πάμπλουτη οικογένεια του Ματέο σε ταινία! Η Ελένη Μενεγάκη βγάζει τη ζωή τους στη φόρα

Η φιλόδοξη ιδέα της Ελένης Μενεγάκη να γυριστεί ταινία για τη ζωή του Λευτέρη Μαντζίκα, παππού του συζύγου της, Μάκη Παντζόπουλου, πρόκειται να υλοποιηθεί!

Η παρουσιάστρια του MEGA διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο προκειμένου να βρεθεί εταιρεία παραγωγής και πλέον το θέμα μπήκε στην τελική ευθεία.

Ο Μαντζίκας είναι ο επιχειρηματίας που άλλαξε την ιστορία της ελληνικής και παγκόσμιας βιομηχανίας ζυμαρικών με τη «MISKO».

Πριν από μερικούς μήνες, για την ακρίβεια τον Μάιο, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Διόπτρα» το βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, το οποίο καταγράφει τη συγκλονιστική ζωή του. Ο τίτλος του είναι «Ακάκιε» και φυσικά παραπέμπει στη γνωστή μάρκα ζυμαρικών.

Ο συγγραφέας είναι παντρεμένος με την εγγονή του Μαντζίκα, Μαρίνα Γιώτη, επίσης συγγραφέα και εικονογράφο παιδικών βιβλίων.

Άντλησε πολύτιμες πληροφορίες από την οικογένειά του και δημιούργησε ένα εξαιρετικό έργο, που αποκαλύπτει στον αναγνώστη τα πάντα για τον ξεχωριστό αυτόν άνθρωπο.

Επιπλέον, το βιβλίο έδωσε στη Μενεγάκη την έμπνευση να μεταφερθεί η ιστορία του -που πάντα τη συγκινούσε- στη μεγάλη οθόνη.

Έτσι, αποφάσισε να αναζητήσει εταιρεία παραγωγής, προφανώς αξιοποιώντας και τις πολύτιμες γνωριμίες της στον χώρο της σόουμπιζ.

Πήραν τα δικαιώματα

Φαίνεται πως τα κατάφερε. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της «Διόπτρας», η οποία εξέδωσε το βιβλίο η εταιρία παραγωγής ταινιών.

Και τηλεοπτικών σειρών «Αργοναύτες» απέκτησε τα δικαιώματα του έργου του Κρομμύδα με σκοπό τη μεταφορά του στον κινηματογράφο.

«Πρόκειται μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα που ιδρύθηκε το 2003 από τον παραγωγό Πάνο Παπαχατζή.

Η εταιρεία από την ίδρυσή της έως σήμερα έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες εταιρείες διανομής στην Ελλάδα (‘Προοπτική’, ‘Audiovisual’, ‘Feelgood’).

Στόχος της ομάδας των ‘Αργοναυτών’ είναι να παράγει ταινίες που αγαπά και έχει στη φιλμογραφία της 16 μεγάλου μήκους ταινίες και διεθνείς συμπαραγωγές.

Την καλλιτεχνική επιμέλεια του project έχει αναλάβει ο Σταύρος Στάγκος», αναφέρεται σχετικά.

Η συγκινητική ιστορία αγάπης, που κράτησε 67 χρόνια!

Τη Μενεγάκη «άγγιζε» πάντα και η προσωπικότητα της συζύγου του Μαντζίκα, δηλαδή της γιαγιάς του Παντζόπουλου, η οποία λεγόταν Μαρίνα Ντίσκου και ήταν κόρη του αρτοποιού Ιωάννη Ντίσκου.

Μάλιστα, αφού έμαθε την υπέροχη ιστορία αγάπης με τον άντρα της, δίπλα στον οποίο έζησε για 67 χρόνια (!), αποφάσισε να δώσει το όνομά της στην κόρη της προκειμένου να την τιμήσει.

Το ζευγάρι ήταν οι γονείς της Λιλίκας Παντζοπούλου, μητέρας του συζύγου της παρουσιάστριας.

«Έφυγαν» με δέκα ημέρες διαφορά…

Γνωρίστηκαν το 1941 στο καράβι «Ο Γλάρος» που εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Πρέβεζα. Παντρεύτηκαν στις 30 Σεπτεμβρίου 1941 και τους χώρισε μόνο ο θάνατος, επτά δεκαετίες αργότερα.

Απέκτησαν δύο κόρες. Τη Βασιλική (Λιλίκα), σύζυγο του Δημητρίου Παντζόπουλου και την Ειρήνη, σύζυγο του Αθανασίου Γιώτη, βιομήχανου μπαχαρικών.

Ιδιαίτερη αδυναμία έτρεφαν για τα τέσσερα εγγόνια τους. Τους Λευτέρη και Ματθαίο Παντζόπουλο, παιδιά της Βασιλικής και τους Χρήστο και Μαρίνα Γιώτη, παιδιά της Ειρήνης.

Η Μαρίνα έφυγε από τη ζωή το 2008 και μόλις δέκα ημέρες αργότερα (28 Φεβρουαρίου), σε ηλικία 91 ετών, την ακολούθησε ο Μαντζίκας…

Η συγκλονιστική ζωή και η κατάκτηση της κορυφής

Ο Λευτέρης Μαντζίκας γεννήθηκε το 1917 στη Λιγοψά των Ιωαννίνων. Σε ηλικία δύο χρόνων έχασε τη μητέρα του, Βασιλική Πατραμάνη.

Η οποία απεβίωσε –μόλις 21 ετών- από την ισπανική γρίπη. Ο πατέρας του Χρήστος παντρεύτηκε ξανά λίγα χρόνια μετά, την Παρασκευή Κυρίου.

Το 1928 οι δυο τους ήρθαν στην Αθήνα. Τον Σεπτέμβριο του 1931 επέστρεψε στα Γιάννενα και έμενε σε φούρνο όπου εργαζόταν ο πατέρας του.

Τότε αρρώστησε από ελονοσία. Ο Βασίλης Μαντζίκας, αδελφός του πατέρα του, τον προσκάλεσε στην Αθήνα για να αναρρώσει.

Εκεί έμενε στον φούρνο όπου δούλευε ο θείος του και σιτιζόταν με βιβλιάριο από τοπική ταβέρνα.

Ζήτησε δουλειά στο παντοπωλείο των αδερφών Κίκιζα, όπου προσλήφθηκε ως βοηθός του λογιστή Χρήστου Λαμπαδαράκη.

Παράλληλα με τη δουλειά, τα βράδια διάβαζε και έτσι αποφοίτησε του νυχτερινού εξατάξιου γυμνασίου. Συνέχισε τις σπουδές του στην επίσης νυχτερινή τριετή Εμπορική Ιδιωτική Σχολή «Φοίνιξ».

Λίγο αργότερα, άρχισε ο πόλεμος. Τον Ιανουάριο του 1941 βρέθηκε κληρωτός στη πρώτη γραμμή στην Κλεισούρα όπου υπηρέτησε μέχρι τον Απρίλιο.

Όταν το μέτωπο κατέρρευσε, επέστρεψε με ελαφρά κρυοπαγήματα στη Λιγοψά και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου παντρεύτηκε τη Μαρίνα Ντίσκου.

Οι δύο νέοι εργάζονταν στον οικογενειακό φούρνο, ο οποίος κατάφερε να επιβιώσει από τις καταστροφές του πολέμου. Μάλιστα, έμεινε ανοιχτός ως το 2014 με την επωνυμία «Κομπλέ» στο Κολωνάκι!

Με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, άρχισε η επιχειρηματική δράση του Μαντζίκα. Τον Μάρτιο του 1945 μαζί με τον φίλο του Εμμανουήλ Παπαναστασίου ίδρυσαν τη βιοτεχνία ζυμαρικών «Ρεκόρ».

Στην πορεία, έναντι 10.000 δραχμών, εξαγόρασαν την επωνυμία της εταιρείας «MISKO» με έδρα την Αθήνα, η οποία είχε χρεωκοπήσει την περίοδο του πολέμου. Έτσι δημιουργήθηκε το 1953 στην Πάτρα η πρώτη εταιρία ζυμαρικών σε καθαρά ευρωπαϊκά πρότυπα.

Η διαφήμιση με τον Ακάκιο

Όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Βασίλη Κραψίτη «Ο Λευτέρης Μαντζίκας – Μέγας Ηπειρώτης Ευεργέτης».

Ένα ταξίδι του στα Μετέωρα οδήγησε στη δημιουργία της πασίγνωστης διαφήμισης με τον καλόγερο που ξεκινούσε για τα ψώνια της.

Μονής με το γαϊδουράκι του και στο βάθος ένας άλλος ηγούμενος τού υπενθύμιζε τη μάρκα των μακαρονιών.

Στη λεζάντα της υπήρχε η χαρακτηριστική φράση «Ακάκιε, μην ξεχάσεις τα μακαρόνια να είναι MISKO»! Η διαφήμιση εκτόξευσε τις πωλήσεις τής βιοτεχνίας.

Η «MISKO» υπήρξε πρωτοπόρος. Ήταν η πρώτη που συσκεύασε τα μακαρόνια καταργώντας τη χύμα διάθεση και βάζοντας τέλος στη νοθεία.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 κυκλοφόρησε στην αγορά νέα προϊόντα, όπως κριθαράκι, σπαγγετίνι με αυγό, χυλοπίτες μετσοβίτικες και ταλιατέλες με ντομάτα.

Η παρασκευή των ζυμαρικών της γινόταν από 100% σιμιγδάλι και υψηλής ποιότητας ελληνικό σκληρό σιτάρι, στηρίζοντας έτσι δεκάδες παραγωγούς.

Το πρότυπο εργοστάσιο στην Πάτρα ήταν από τα πιο σύγχρονα στα Βαλκάνια και την Ευρώπη, γενικότερα. Το 1979 απονεμήθηκε στην εταιρεία το βραβείο «Χρυσός Ερμής».

Για τις εξαγωγικές της δραστηριότητες, μία μόνο διάκριση από τις συνολικά 56 που απέσπασε στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.

Το 1992 η ιταλική «Barilla SpA» εξαγόρασε τη «MISKO» αλλά διατήρησε τον Μαντζίκα ως επίτιμο πρόεδρο της βιομηχανίας. Λίγο καιρό μετά, ο τελευταίος ίδρυσε την εταιρία επεξεργασίας μαρμάρων «ΘΕΟΜΑΡ».

Διετέλεσε πρόεδρος και ενεργό μέλος σε περισσότερα από δέκα σωματεία και συνδέσμους, όπως ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βιομηχάνων Ζυμαρικών και η Ομοσπονδία Συνδέσμων Βιομηχάνων Ζυμαρικών των δώδεκα χωρών της πρώην Ε.Ο.Κ

Ο Μαντζίκας, τέλος, ανέπτυξε πλούσια φιλανθρωπική δράση. Πρόσφερε πολλά στη Λιγοψά και γενικότερα στην Ήπειρο.

Δώρισε αμύθητα ποσά σε οργανισμούς, ιδρύματα, νοσοκομεία και ναούς χρηματοδοτώντας πολλά έργα. Επίσης, βοήθησε και αναρίθμητους ανθρώπους σε προσωπικό επίπεδο.