Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
Συντάκτης: Newsroom
18 Ιουνίου 2022 16:09
Η Πέμη Ζούνη μίλησε για την εποχή που πρωταγωνίστησε στη σειρά «Κλείσε τα μάτια», του Χριστόφορου Παπακαλιάτη αλλά και για την προσωπική της ζωή και τον σύζυγό της.
Για την εποχή που έπαιζε στη σειρά Κλείσε τα μάτια είπε: «Εισέπραττα πολύ ωραία πράγματα. Δεν ήμουν εστιασμένη σε αυτό, για να το ζήσω όπως θα έπρεπε».
Για το κεφάλαιο «σχέσεις» στη ζωή της είπε:
«Δεν ήταν εύκολο στη ζωή μου γενικά πριν από τον γάμο αυτό. Είχα αλεπάλληλες πολύ ωραίες ιστορίες, πολύ δυνατές και αποτυχίες. Εννοώ που δεν ευοδωνόντουσαν. Είχα έναν γάμο ακόμα με τον Νίκο Κουτελιδάκη και μετά σχέσεις μεγάλες. Ήταν δύσκολο. Η αίσθηση της κτητικότητας είναι μεγάλη παγίδα, για όλους όχι μόνο για εμάς. Μετά ήρθε ο Στάθης που είναι πολύ ιδιαίτερη φυσιογνωμία», ανέφερε η Πέμη Ζούνη.
«Δεν είναι ό,τι καλύτερο να είσαι ηθοποιός, αν ο άλλος είναι ζηλιάρης», απάντησε στην ερώτηση για αν το μεγάλο εμπόδιο στις σχέσεις της ήταν η κτητικότητα.
«Αυτό αν κερδηθεί είναι το καλύτερο για να αντέξει μία σχέση. Συζητάς επώδυνες αλήθειες. Με τον Στάθη συζητάμε τα πάντα», σημείωσε η Πέμη Ζούνη.
«Είσαι 20, 25, 27, 30 χρόνια με κάποιον, δεν είναι μεγάλο ψέμα να πεις ότι δεν θα έχεις ποτέ την ανάγκη να φλερτάρεις ή να σου συμβεί κάτι; Αυτό αν δεν το πεις με το όνομά του, δεν είσαι φίλος με τον άλλον», κατέληξε η Πέμη Ζούνη.
Πέμη Ζούνη: «Υπήρχε η βεβαιότητα ότι αν δεν κάτσεις στον άλλον δεν θα κάνεις καριέρα»
Στο Πρωινό βρέθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης η Πέμη Ζούνη. Η γνωστή ηθοποιός μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στο κίνημα MeToo που ξέσπασε στον χώρο του θεάτρου.
«Πάντα υπάρχουν υπόγεια οι κίνδυνοι και τους συζητάω πολλές φορές στην τάξη με τα παιδιά τα νέα. Πάντα είχα την έγνοια να τους ενημερώσω.
Πολλές φορές τα παιδιά νόμιζαν πως αν δεν κάτσεις στον άλλον, δεν θα κάνεις καριέρα. Υπήρχε αυτή η βεβαιότητα.
Πολλές φορές τους λέω επειδή ακριβώς υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, όχι μόνο στο θέατρο αλλά σε όλους τους χώρους, πρέπει να έχεις ισχυρή διαπραγμάτευση στο χέρι είτε το ταλέντο σου είτε την προσωπικότητά σου, κάτι πρέπει να έχεις.
Μη πας ξυπόλητος στα αγκάθια, για να δεις τι θα κάνεις.
Μόνο με αυτό το χαρτί μπορείς να πατήσεις πόδι ή και να μη το έχεις να πατήσεις πόδι, να φύγεις και να πεις γεια σας και να πας σπίτι σου.
Αυτό το κίνημα έκανε κάτι καλό σίγουρα, ότι θα έχουν δεύτερη σκέψη οι υποψήφιοι θύτες… Και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη, πριν κάνουν κίνηση. Μπαίνει ο φόβος.
Από την άλλη δεν πρέπει να παραμείνει στην κατανάλωση των γεγονότων, πρέπει να μπει στη συνείδησή μας.
Να γίνει μάχη προς την εξυγίανση. Αυτό κινδυνεύει να ξεχαστεί. Πρέπει να μπουν κανόνες που είναι πολύ δύσκολο.
Θέλει μια προσεκτική συζήτηση για τους κανόνες της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων. Η δουλειά μας είναι μια δουλειά βίαιη ψυχικά».
«Δεν το έζησα ποτέ, όποτε με ενοχλούσε κάτι απλά το έκοψα. Ήμουν λίγο αγοροκόριτσο σε αυτά, ήμουν αντιδραστική.
Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, αλλά όταν δεις μια τάση την κόβεις αμέσως, αυτό έκανα εγώ. Δεν στριμώχτηκα στη γωνία ποτέ. Θέλω να μην ξεχαστεί αυτό που έχει συμβεί».