Η προσωπική εξομολόγηση της Κατερίνας Τσάβαλου για την εγκυμοσύνη που δεν ολοκληρώθηκε

Στο περιοδικό «Λοιπόν» και τη Ρενέ Σαραντινού έδωσε συνέντευξη η Κατερίνα Τσάβαλου, που μίλησε για τη βάφτιση της κόρης της, την κουμπαριά με τη Μαρία Κορινθίου και τον Γιάννη Αϊβάζη, αλλά και την εγκυμοσύνη της που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Πριν από λίγες ημέρες βάφτισες την κόρη σου…
Περίμενα πολύ καιρό τη βάφτιση της κόρης μου, γιατί ήθελα πολύ να πάρει την ευλογία το παιδί μου. Ήταν ένα ευχάριστο γεγονός που με συγκίνησε πάρα πολύ, να φανταστείς ότι έκλαιγα περισσότερο από τη Μαριμέλη, έτσι την ονομάσαμε, το οποίο προέρχεται από τα ονόματα Μαρία και Μελίνα. Το Μαρία είναι το όνομα της πεθερούλας μου, ενώ το Μελίνα το ήθελε ο Δημήτρης. Ήθελε να ονομάσει την κόρη μας Μελίνα, έτσι έγινε ένας συνδυασμός. Το παιδί είναι τώρα 20 μηνών. Τη βάφτισαν η Μαρία Κορινθίου και ο Γιάννης Αϊβάζης, ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να έχουμε, γιατί είμαστε φίλοι και πάνω απ’ όλα μας ενώνει αυτή η φιλία. Αυτό είναι τιμητικό για μένα. Μας το πρότειναν και ήταν ωραίο, γιατί ήξερα ότι το ήθελαν. Είχαμε πολλές προτάσεις για κουμπαριά, αλλά πρέπει να υπάρχει η χημεία, έπειτα παίζουν πολλά ρόλο. Είμαστε φίλοι πολλά χρόνια με τα παιδιά. Με τον Γιάννη δούλεψα κιόλας στο θέατρο και μάλιστα, πριν από τη Μαριμέλη είχα μείνει έγκυος, για πρώτη φορά τότε, αλλά ήταν παλίνδρομη κύηση κι έτσι η εγκυμοσύνη δεν ολοκληρώθηκε. Τότε δουλεύαμε με τον Γιάννη, με σκηνοθετούσε στην παράσταση «Ο κύκλος», με τον Μπουράκ Χακί. Την περίοδο αυτή ήμουν έγκυος. Τότε δεν προχώρησε η κύηση. Από εκείνη την εγκυμοσύνη μου είχαν προτείνει ο Γιάννης και η Μαρία να το βαφτίσουν.
Είχες συμφωνήσει να βαφτίσουν το παιδί που «έχασες» ο Γιάννης Αϊβάζης και η Μαρία Κορινθίου;
Ναι, από την πρώτη εγκυμοσύνη, αλλά το μωρό δεν κατάφερε να έρθει στη ζωή. Ακολούθησα την υπόσχεση που τους είχα δώσει τότε, να βαφτίσουν το παιδί μου. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι κάποιος σε νοιάζεται, σε σκέφτεται, είναι ανθρώπινο. Οπότε, ήξερα από την αρχή ποιοι θα είναι οι νονοί της κόρης μου. Μας πάντρεψαν και στον πολιτικό γάμο που κάναμε, πιο πολύ σαν πλάκα, γιατί τον πολιτικό γάμο τον κάναμε περισσότερο για τα γραφειοκρατικά.