Η ζωή και η καριέρα του Σπύρου Σταμούλη: Ο ντροπαλός που έγινε ηθοποιός

Ο Σπύρος Σταμούλης, ο ηθοποιός που υποδύεται τον Αλέξη Γραμματικό στις «Άγριες Μέλισσες» μίλησε για τις εξελίξεις της δραματικής σειράς, την καριέρα του, τον θάνατο του πατέρα του από καρκίνο πριν από πέντε χρόνια και το οδυνηρό συναίσθημα της απώλειας. Η πρώτη θεατρική παράσταση που είδε ήταν το «Ξύπνημα της Άνοιξης» στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Ερμήνευσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη δραματοποιημένη σειρά (docudrama) «Ιωάννης Καποδίστριας: Η ζωή και το έργο του», μία παραγωγή του COSMOTE HISTORY αφιερωμένη στη ζωή, το έργο και τη διεθνή πολιτική δράση του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας.

Οι ρόλοι που τον έκαναν γνωστό
Ο Σπύρος Σταμούλης, ήταν καλεσμένος  στο «The 2Night Show! Ο αυστηρός αλλά και γοητευτικό εισαγγελέας με έδρα το ξακουστό Διαφάνι μίλησε για πολλά στον Γρηγόρη Αρναούτογλου. Μεταξύ πολλών και για τον «Αλέξη Γραμματικό» από τις «Άγριες Μέλισσες». Το Κόκκινο Ποτάμι και ο ρόλος σταθμός του Καποδίστρια: Στο Κόκκινο Ποτάμι έκανα ένα κακό Τούρκο και το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Αν δεν είχε γίνει ο “Καποδίστριας” μπορεί και να μην είχα γίνει ηθοποιός. Ήταν μεγάλη μου τιμή που υποδύθηκα τον Καποδίστρια. Ήταν πολύ ηθικός άνθρωπος.

Ασχολήθηκα με την υποκριτική επειδή ήμουν ντροπαλός
“Σαν παιδί ήμουν πολύ ντροπαλός και ακόμα είμαι. Ασχολήθηκα με το θέατρο για να πολεμήσω τον κοινωνικό φόβο. Σπούδαζα οικονομικά, μέχρι που πήγα σε μια θεατρική ομάδα μετά από προτροπή μιας φίλης μου. Πήρα πολύ αγάπη από τους γονείς μου. Έκανα μεταπτυχιακά στα ναυτιλιακά, γιατί ο πατέρας μου ήταν ναυτικός.Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι και δε θα μπορούσαν να συνδυαστούν. Είμαι χαρούμενος που συμμετέχω σε παραγωγές με εξαιρετικούς συνεργάτες και μαθαίνω συνεχώς καινούργια πράγματα σαν καλλιτέχνης. Ελπίζω πως όταν υπάρξει μια κανονικότητα στη ζωή μας λόγω της πανδημίας, θα συμμετέχω και σε όμορφες θεατρικές παραστάσεις”, έχει εξομολογηθεί ο Δημήτρης Σταμούλης.

Η απώλεια του πατέρα του
“Τον πατέρα μου τον έχασα πριν από πέντε χρόνια από καρκίνο. Μου ήταν πολύ δύσκολο. Είχαμε καλές σχέσεις. Ήξερα πόσο μ’ αγαπούσε, τι θα ήθελε για εμένα. Ήξερε επίσης πώς ονειρεύομαι στη ζωή μου να ασχοληθώ με το θέατρο. Το είχαμε συζητήσει. Πιστεύω πώς η πορεία που έχω ακολουθήσει δε θα τον απογοήτευε”.

Ο ρόλος στις Άγριες Μέλισσες
Για τον ρόλο του εισαγγελέα, στις Άγριες Μέλισσες: Σαν ηθοποιός έκανα και εγώ την έρευνά μου. Να δω τι κάνει ένας εισαγγελέας. Αυτό που με προβλημάτισε στο ρόλο του Αλέξη, είναι πόσο ψυχρός μπορεί να είναι αυτός ο άνθρωπος. Ο Αλέξης μεγάλωσε στην απόλυτη ανέχεια. Κατάφερε να σπουδάσει και να γίνει εισαγγελέας, για να κάνει καλό στον κόσμο. Tον αναγνωρίζουν στον δρόμο; Φοράω παντού μάσκα και δεν με αναγνωρίζουν. Ωστόσο με είδαν κάποιοι αστυνομικοί και με αναγνώρισαν και μου είπαν: “Κλείσε μέσα τον Βόσκαρη”

Για τις Άγριες Μέλισσες και το ρόλο του Αλέξη Γραμματικού: Η Πηνελόπη θα μείνει έγκυος. Δεν ξέρω αν είναι δικό μου το παιδί, ελπίζω να το μάθω κάποια στιγμή. Λατρεύω τον Γεροντιδάκη. Είναι καλός ηθοποιός και έχουμε γίνει φίλοι. Δεν θέλει να βάλει φυλακή τον Μελέτη αλλά θα ήθελε η σχέση του να ξεκινήσει με άλλους όρους με την Πηνελόπη.

Θα παντρευτώ όταν μεγαλώσω…
Για την προσωπική του ζωή είπε ο Σπύρος Σταμούλης: “Δεν είμαι κατά του γάμου. Είμαι μικρός ακόμα. Στο μέλλον θα παντρευτώ”… είπε ο ηθοποιός για την προσωπική του ζωή ενώ αποκάλυψε ότι είναι 35 ετών.

Από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στις Άγριες Μέλισσες

Ο νεαρός ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξη του είχε αναφερθεί στην παιδική του ηλικία και στους ανθρώπους που τον βοήθησαν στην πορεία του στο θέατρο.

Ποιες είναι οι πιο όμορφες αναμνήσεις που διατηρείς από την παιδική σου ηλικία;

Θα μπορούσα να πω για το πόσο μου άρεσε να παίζω μπάλα και να κάνω αταξίες αλλά τώρα στα 34 είναι κάποιες στιγμές οι οποίες μου λείπουν περισσότερο. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και έλειπε κάθε χρόνο για αρκετούς μήνες. Όποτε γυρνούσε από ταξίδι, είχαμε συχνά καλεσμένους συγγενείς και οικογενειακούς φίλους. Μου άρεσε να βλέπω τον πατέρα μου να μαγειρεύει και να ακούω τις συζητήσεις που έκαναν οι “μεγάλοι” στο οικογενειακό τραπέζι. Πολύ όμορφες είναι και οι αναμνήσεις που έχω από τα καλοκαίρια στην Καλαμάτα. Τα πρώτα μου βιβλία τα πήρα εκεί, στην έκθεση βιβλίου.

Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το θέατρο και ποιος ήταν ο στόχος σου;

Δεν είχα θεατρική παιδεία ούτε στόχο να γίνω ηθοποιός. Από μικρός ήμουν πολύ ντροπαλός και με έπιανε πανικός όποτε έπρεπε να μιλήσω μπροστά σε κόσμο. Για αυτόν τον λόγο πήγα στην Άντωση, μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η πρώτη μου επαφή με το θεατρικό παιχνίδι ήταν πολύ ευχάριστη και δημιουργική. Σύντομα αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου και πιστεύω πως επέλεξα να ασχοληθώ με το θέατρο γιατί δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό.

Ποιοι άνθρωποι σε ενθάρρυναν στην πορεία σου και ποιοι δάσκαλοι σε καθοδήγησαν;

Ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος με ενθάρρυνε ήταν ο Παντελής Καψάλης, ο δάσκαλος μου στην Άντωση. Στη σχολή είχα την τύχη να έχω υπέροχους συμμαθητές, και εξαιρετικούς δασκάλους από τους οποίους ο αγαπημένος μου ήταν ο Ακύλλας Καραζήσης. Επίσης, με βοήθησαν πολύ τα workshop και η καθοδήγηση του Θεόδωρου Τερζόπουλου και του Σάββα Στρούμπου.

Ποια ήταν η πρώτη παράσταση που παρακολούθησες στη ζωή σου;

Άργησα πολύ να δω θέατρο. Η πρώτη μου θεατρική παράσταση ήταν το “Ξύπνημα της Άνοιξης” στο Εθνικό σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη.

Ποιες άλλες σπουδές έκανες, εκτός από τις σπουδές υποκριτικής;

Έχω πτυχίο στις οικονομικές επιστήμες και μεταπτυχιακό στα ναυτιλιακά. Και τα δύο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ποια είναι για σένα η ομορφιά της ζωής;

Ένα αίσθημα ικανοποίησης. Για τις επιλογές μας, για τους ανθρώπους τους οποίους διαλέξαμε και τις στιγμές που μοιραζόμαστε.

Πώς είναι η καθημερινότητά σου;

Αυτήν την περίοδο είναι πολύ όμορφη. Προσπαθώ κάθε μέρα να μάθω κάτι καινούργιο.

Ποιους συγγραφείς διαβάζεις;

Τα τελευταία χρόνια διαβάζω γενικότερα ό,τι με εμπνέει εκείνη τη στιγμή. Γενικώς μου αρέσει πολύ η ιστορία και η ποίηση. Αυτές τις ημέρες διαβάζω το Sapiens του Yuval Noah Harari.

Ποια θα ήταν για σένα η ιδανική επόμενη μέρα;

Ιδανικά θα είχαμε περισσότερη ελευθερία και λιγότερους φόβους.

Πηγή: εφημερίδα Spirto