Κώστας Χαρδαβέλλας: Ο Ρεπόρτερ έφυγε
Όταν η τηλεόραση είχε ακόμη έντονες δόσεις ρομαντισμού, την δεκαετία του ’80, θυμάμαι ως παιδί να βλέπω έναν κύριο στην οθόνη που αν και ένιωθα πως με κάποιο τρόπο κοιτούσε […]
Συντάκτης: Newsroom
13 Ιουνίου 2022 16:46
«Ο χρόνος μού έχει φερθεί πολύ καλά. Είχα πάει σε reunion συμμαθητών και είχα ντραπεί, έβλεπα τα χάλια γύρω μου. Εντάξει, και ο Φουστάνος είχε κάνει καλή δουλειά και τώρα πρέπει να ξανακάνω γιατί έχει πέσει λίγο το μάτι από τη μια μεριά και έχω γίνει σαν γκρεμισμένο τζάκι».
«Για αυτό φοράω συνέχεια γυαλιά. Όταν ήμουν δήμαρχος, είχα πάει να αλλάξω τους αμίαντους γιατί είναι καρκινογόνοι. Δεν πλησίαζε κανείς, οπότε πήγα εγώ να ξύσω έναν σωλήνα για να πάρω ένα δείγμα. Εκεί μου μπήκε κάτι στο μάτι και έπαθα ζημιά. Θεραπεύτηκε αυτό αλλά έμεινε το κρέμασμα. Εκεί ανακάλυψα και ένα καρκινάκι στην παρειά, που πρέπει να το βγάλω το πολύ σε τρεις μήνες γιατί θα γίνει κακόηθες. Άσ’ τα, στα γεράματα ένα φτιάχνεις και χαλάνε δέκα!
Το λίφτινγκ το έκανα τότε γιατί είχα σακούλες στα μάτια. Οπότε είπα στον Φουστάνο “δεν το παίρνεις όλο, μην τσιτώσει το μάτι και το υπόλοιπο πρόσωπο είναι σαν μπουλντόγκ;”. Και αυτή τη φορά σκέφτομαι να γίνει η επέμβαση στο Γηροκομείο. Δεν θα έχει πλάκα; Τότε μου έλεγε ο Φουστάνος “πρόσεξε, μην το πεις, γιατί είναι ταμπού και θα σπάσεις τα μούτρα σου”. Και εγώ του είπα και “πού ξέρεις ότι δεν θα σπάσω εγώ το ταμπού;”. Και όντως το έσπασα. Μετά έλεγαν όλοι τι πλαστικές έχουν κάνει. Όταν λες την αλήθεια, γίνεσαι άτρωτος».
«Πώς θέλω να με θυμούνται αν πεθάνω; Χ… να με θυμούνται! Αν πεθάνεις, τι σημασία έχει. Έχεις πάει σε άλλη διάσταση, δεν σε νοιάζει ποιος σε θυμάται και ποιος όχι. Πρέπει να είσαι πολύ νούμερο για να θες να σε θυμούνται. Τι με ενδιαφέρει πλέον; Να κάνω παρέα με νέους ανθρώπους, όχι μόνο για να μη χάσω το τρένο αλλά γιατί δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τους γέρους της ηλικίας μου!», είπε ο Ηλίας Ψινάκης στο Οκ.