Ο Ιωσήφ Πολυζωίδης μπήκε ξανά στους δέκτες μας μέσ από τη σειρά Έξαψη. Μετά από μεγάλο διάστημα απουσίας. Μίλησε για το πως βίωσε τον τελευταίο χρόνο με όλο αυτό το παράξενο κλίμα αποξένωσης που δημιούργησε η καραντίνα.
Ιωσήφ Πολυζωίδης: «Η τέχνη έκανε τους ανθρώπους να επιβιώσουν, άσχετα αν οι άνθρωποι της τέχνης έμειναν έξω από τα μέτρα στήριξης»
«Σίγουρα όλο αυτό όμως μας επηρεάζει. Είμαστε συνεχώς σε μια εγρήγορση. Νομίζω ότι όλη αυτή η κατάσταση μας έχει κάνει λίγο απόμακρους. Είναι πρωτόγνωρο αυτό που ζούμε. Κάτι το οποίο έχει οδηγήσει τον κόσμο σε μια αποξένωση. Δεν έχουμε πια κοινωνικές επαφές. Μου λείπουν οι αγκαλιές, μου λείπουν τα χαμόγελα που πλέον κρύβονται πίσω από τις μάσκες. Δεν ξέρω εάν έχουν γίνει όλα σωστά.
Ίσως θα έπρεπε ο κόσμος να κινείται ελεύθερος και να είναι όμως προσεκτικός από μόνος του. Χωρίς να τον πιέζει κανείς. Η συνεχής πίεση μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Αφήστε που πλέον διαφοροποιούνται οι απόψεις και ο καθένας λέει ό,τι θέλει. Δεν υπάρχει κάποιος να αναλάβει την ευθύνη για τα λάθη ή έστω να πει κάτι να αναθεωρήσουμε. Το μόνο που σου λένε είναι ότι φταις»
Προτού τα θέατρα ρίξουν αυλαία πρωταγωνιστούσε στο αριστούργημα της Αγκάθα Κρίση «Ποντικοπαγίδα», σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή στον Νέο Ακάδημο. Στο ερώτημα εάν η πολιτεία διαχειρίστηκε σωστά τον τομέα του πολιτισμού, εκείνος απαντά αφοπλιστικά:
«Πολιτισμός δεν υπάρχει πια αυτή τη στιγμή για αυτούς τους ανθρώπους. Πολύς κόσμος του πολιτισμού έμεινε εκτός των μέτρων στήριξης. Εγώ, παρ’ όλο που πέρυσι ήμουν σε δύο παραστάσεις, πήρα κάποια επιδόματα μόλις τον περασμένο Οκτώβριο».
Στην Ελλάδα οι καλλιτέχνες θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας;
«Δεν είναι ακριβώς έτσι, γιατί όλο αυτό το διάστημα ο κόσμος πέρασε την καραντίνα με την τέχνη. Για πείτε μου, αν ξαφνικά σε ένα σπίτι έκλειναν τη μουσική, την τηλεόραση, την πρόσβαση στις ταινίες, τι θα γινόταν; Η τέχνη έκανε τους ανθρώπους να επιβιώσουν, άσχετα αν οι άνθρωποι της τέχνης έμειναν έξω από τα μέτρα στήριξης». Είπε στο Βημαgazino.