Συντάκτης: Newsroom
30 Οκτωβρίου 2022 09:45
Η Κατερίνα Διδασκάλου αναφέρθηκε στην εμπειρία που βίωσε η ίδια στο γυναικείο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης και την σχέση που ανέπτυξε με την ηγουμένη Θέκλα.
Τον Αύγουστο έζησες μια εβδομάδα στο γυναικείο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης στο Ρέθυμνο. Συμμετείχες πιστά στο καθημερινό πρόγραμμα, κάνοντας διακονήματα και παρακολουθώντας τις Λειτουργίες πλάι στην ηγουμένη Θέκλα. Σου πέρασε από το μυαλό να ασπαστείς τον μοναχισμό;
Είναι βαριά η καλογερική, που λένε. Δεν θα μπορούσα μόνιμα, είμαι κοσμικός άνθρωπος. Είχα το καλοκαίρι στην Κρήτη περιοδεία, στο Ρέθυμνο, και είχα πάει άλλη μια φορά στο μοναστήρι, όχι για να μείνω, ως επισκέπτρια, το 2016. Και μου άρεσε. Οπότε τους είπα, «θα με δεχτείτε;». Και έτσι έγινε. Εκεί μου έμαθαν οι μοναχές να βάζω το μαντίλι. Έχει συγκεκριμένη τεχνική. «Να προσέχεις να μην έχεις πολλές διπλές» μου έλεγαν οι γλυκούλες μου. Είμαι τυχερή. Τυχαία έρχονται στη ζωή μου πολύ ωραίοι άνθρωποι, όπως η ηγουμένη Θέκλα του μοναστηριού.
Έχετε διατηρήσει επαφή;
Ναι, έχουμε τηλεφωνική επικοινωνία. Είναι πολύ φωτισμένος άνθρωπος. Μάλιστα, γνώρισα και μια μοναχή εκεί, στο μοναστήρι, που πήγε 17 χρονών να μονάσει και της είπε η ηγουμένη Θέκλα, «κοριτσάκι μου, να τελειώσεις πρώτα το σχολείο». «Εγώ θέλω να μείνω εδώ» της απάντησε η μικρή. «Ναι, θα το τελειώσεις όμως» και μόλις τελείωσε το σχολείο της είπε, «ωραία, τώρα θα πας και πανεπιστήμιο». «Και τι θα κάνω; Θέλω να σπουδάσω θεολογία». «Όχι, η θεολογία είναι βίωμα. Θα κάνεις Φιλοσοφική να μπεις στην αρχαία ελληνική γραμματολογία» τη συμβούλεψε η ηγουμένη. Και έχει κάνει η μοναχή αυτή δύο μεταπτυχιακά. Και εξακολουθεί να είναι μοναχή γιατί αυτό θέλει. Και θα μπορούσε κάποιος καλοθελητής να πει, «μα αυτό δεν είναι επικίνδυνο, να τη διώξει από το μοναστήρι;». Και σου απαντάει η Θέκλα, «μα αυτή το ήθελε. Στο μοναστήρι δεν πρέπει να μείνεις με το ζόρι, αλλά από επιλογή». Πως να μην την θαυμάζω αυτή τη γυναίκα;, είπε στο Οκ.
Η Κατερίνα Διδασκάλου αναφέρθηκε στην επιτυχία που είχε ως «Μυρσίνη» στις «Άγριες Μέλισσες» αλλά και στο νέο της ρόλο στη σειρά του Μega, «Μαύρο Ρόδο».
«Ήταν υπέροχα, ο Λευτέρης Χαρίτος είναι απάντηση σε προσευχές, ως σκηνοθέτης. Τον ευχαριστώ πραγματικά πάρα πολύ γιατί ήμουν η πρώτη του επιλογή σε έναν ρόλο που μου έδωσε πολύ όμορφες στιγμές και ερμηνείες».
Με αφορμή το νέο της ρόλο ως ηγουμένη σε μοναστήρι στο «Μαύρο Ρόδο» μίλησε για τη δική της σχέση με τα θεία:
«Είμαι ένας άνθρωπος που σέβομαι το σύμπαν που μας διέπει, δεν δογματίζομαι ούτε με τη μία πλευρά, ούτε με την άλλη, γιατί το θεωρώ λάθος».
Η Κατερίνα Διδασκάλου αποκάλυψε πως για τις ανάγκες του ρόλου αποφάσισε να κλειστεί σε μοναστήρι για τουλάχιστον μία εβδομάδα:
«Το έκανα στο Ρέθυμνο στην Αγία Ειρήνη και ήταν μία μαγική εμπειρία από όλες τις απόψεις γιατί αντιμετώπισα μία ανοιχτή αγκαλιά, καθόλου έναν κλειστό και φοβισμένο κύκλο, μία ηγουμένη, πολύ φωτεινό άνθρωπο με πυγμή».
Η Κατερίνα Διδασκάλου λίγες ώρες πριν από το μεγάλο φινάλε των Άγριων Μελισσών μίλησε για τον ρόλο της στα τελευταία επεισόδια. Ενώ αποκάλυψε τι θα θυμάται για πάντα από αυτόν.
«Η Μυρσίνη χάνει τα πάντα. Σε αυτή τη ζωή ό,τι λέμε και ό,τι κάνουμε μας επιστρέφεται πολλαπλασιασμένο. Δεν υπήρχε περίπτωση αυτό να μη συμβεί για τη Μυρσίνη. Η Μυρσίνη έχει δώσει πολύ πόνο. Έχει πάρει πόνο αλλά θα πάρει πολλαπλασιασμένο όλον αυτόν τον πόνο που έχει δώσει». Δήλωσε αρχικά η ηθοποιός.
«Το πρόσημο που κρατάω από αυτή τη λατρεία του κόσμου για τις Άγριες Μέλισσες και τον ευχαριστώ», τόνισε η ηθοποιός.
«Πάει πάλι σε αυτό το σπίτι για να τους πει ότι κατάλαβε ποιος είναι τελικά ο Σέργιος. Είναι πολύ δύσκολο και θα το πει παρακάτω στη σκηνή η Μυρσίνη. Ότι δηλαδή ήταν πολύ δύσκολο για μένα να αποδεχτώ κάτι τέτοιο. Αλλά το θέμα ότι πάει εκεί και τις κοιτάζει στα μάτια και τους λέει έχει συμβεί αυτό, πείτε μου τι συνέβη εκείνη τη βραδιά, νομίζω ότι είναι και τιμωρία και δικαίωση μαζί και για τη Μυρσίνη και για τα κορίτσια. Δικαίωση για την ψυχή της Μυρσίνης, ότι επιτέλους φτάνει στο σημείο να δεχτεί, να πάει να ακούσει από το στόμα των θυμάτων τι συνέβη και να το δεχτεί. Είναι πολύ δύσκολο για μια μητέρα να αποδεχτεί ότι ο γιος της ήταν αυτό το τέρας».
