Κατερίνα Καινούργιου: «Αυτό είναι το παιδάκι μου»

Η Κατερίνα Καινούργιου μοιράζεται τα πάντα με τους τηλεθέατές της και έχει αποκτήσει μια ιδιαιτερη σχέση μαζί τους.

Σήμερα λοιπόν ήθελε να μοιραστεί μαζί τους του  μέλος της οικογένειάς της, το σκυλάκι της, μέσα από τον αέρα της τηλεοπτικής της εκπομπής, Super Κατερίνα.

Η παρουσιάστρια εμφανίστηκε αγκαλιά με ένα πολύ όμορφο σκυλάκι το όποιο, όπως αποκάλυψε, πήρε μετά τον χωρισμό της από τον Φίλιππο Τσαγκρίδη. Όπως σημείωσε η Κατερίνα Καινούργιου, αυτό που είχαν πάρει μαζί, έμεινε στον πρώην σύντροφό της.

«Αυτό είναι το παιδάκι μου. Λοιπόν, αυτός είναι ο Όντι, από το Οδυσσέας. Να σας πω ότι έχω κι άλλο ένα, τον Κίτον. Απλά, όταν χώρισα από τη μεγάλη μου σχέση, το κλασικό τσακωνόμαστε ποιος θα πάρει το σκυλί, ο Κίτον έμεινε με τον Φίλιππο και εγώ για να μην είμαι μοναχούλα πήρα και τον Όντι. Είναι έξι μηνών και μοιάζει πάρα πολύ με τον Κίτον. Βλέπω και τον Κίτον που και που αλλά αυτός είναι ο Όντι. Είναι η παρεούλα μου, κοιμόμαστε μαζί» είπε η Κατερίνα Καινούργιου.

Κατέρρευσε στον αέρα η Κατερίνα Καινούργιου ξεσπώντας σε κλάματα μιλώντας για την επιθυμία της να αποκτήσει ένα παιδί.

Η παρουσιάστρια αναφέρθηκε στην Τζένη Μπαλατσινού και στην οικογένειά της και δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα της λέγοντας πως ο χρόνος περνάει και φοβάται ότι για εκείνην ο χρόνος περνάει και πως δεν θα αποκτήσω οικογένεια

«Τη θαυμάζω γιατί – συγκινούμαι που το λέω – όταν μια γυναίκα θέλει να κάνει παιδί, δεν υπάρχει δε μπορείς. Έχει προχωρήσει η επιστήμη και η κοινωνία μας που μπορείς να αποκτήσεις παιδάκι. Έχει μιλήσει και η ίδια δημόσια για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Ακόμα θυμάμαι και το λέω και συγκινούμαι, τη στιγμή που βγήκε από το μαιευτήριο και ήταν δακρυσμένη γιατί κινδύνεψε η ζωή της για να φέρει το παιδάκι της στον κόσμο….

Επειδή θέλω και εγώ να κάνω ένα παιδάκι και πολλές φορές τώρα που μεγαλώνω, αναρωτιέμαι συνέχεια μήπως πολλά πράγματα είναι μάταια, προχωράει η ζωή μας και…

Καθόμαστε και στεναχωριόμαστε για βλακείες. Με πιάνουν τα ψυχολογικά μου. Περνάει ο χρόνος, το αφήνεις…»