Κατερίνα Λέχου: «Όταν μίλησα δημόσια για τον Γιώργο Κιμούλη ένιωσα τον ίδιο φόβο, το ίδιο πνίξιμο»

Στο περιοδικό Downtown μέλισσες ηθοποιός Κατερίνα Λέχου για την δική της πραγματική συνεργασία με τον Γιώργο Kιμούλη

Τι της είπες πριν κάνει τις σχετικές δηλώσεις;

Η πρώτη ερώτηση που της έκανα είναι «γιατί το κάνεις έπειτα από τόσσα χρόνια;» και μου απάντησε γιατί «μέσα στην καρδιά μου είναι ένα μεγάλο βάρος, θέλω να το βγάλω και αισθάνομαι ότι θα βγει κάτι καλό». Όταν το έκανε τελικά θυμάμαι πως με έπαιρναν τηλέφωνο για να μιλησω και ήμουν πολύ διστακτική, δεν ήθελα να τοποθετηθώ. Φοβόμουν. Για μια εβδομάδα το σκεφτόμουν συνέχεια, ήμουν σε απόλυτη σιωπή και περισυλλογή. Και ξαφνικά ένιωσα πως γίνεται κάτι που έχει μια μορφή αλυσίδας και πρέπει να είμαι ένας κρίκος αυτής για το συγκεκριμένο πρόσωπο. Έτσι ξεκίνησε αυτή η αλυσίδα, η οποία δεν ξέρεις που θα πάει, είναι μια αλλαγή εποχής.

Και έτσι έδωσες συνέντευξη στη Φαίη Σκορδά.

Η Φαίη εμφανίστηκε την κατάλληλη στιγμή. Με πήρε Κυριακή πρωί και δυο ώρες μετά κάναμε τη συνέντευξη. Θυμάμαι πως εκτός από το αίσθημα του φόβου που είχα όταν διηγήθηκα την ιστορία, ξαφνικά ένιωσα το ίδιο πνίξιμο. Όμως πια έχω κάνει τη διαδρομή μου, αυτά που πρέπει για τον εαυτό μου και δεν έχω θυμό.

Με ποιον το συζήτησες πριν κάνεις αυτές τις αποκαλύψεις;

Με τον Μάνο (σ.σ. τον σύντροφο της). Ήταν παρών και στη συνέντευξη. Μου είπε να κάνω αυτό με το οποίο αισθάνομαι καλύτερα. Σε αυτό δεν μπορεί να σε συμβουλέψει κανείς, είναι τελείως προσωπικό. Μπορεί όμως να σου σταθεί κάποιος και να μη σε κοντράρει.

Γνώριζες για τις άλλες ιστορίες;

Ειχα ακούσει επαναλαμβανόμενες φημολογίες. Αυτό δεν είναι αποδεικτικό στοιχείο – θα αποδειχτεί ό,τι είναι – όμως είναι ενδεικτικό.

Με ποιον είχες συνεργαστεί από τα πρόσωπα αυτά;

Με τον Δημήτρη Λιγνάδη, με τον οποίο είχαμε ωραία συνεργασία στις Τρωάδες όπου είχε και τη διεύθυνση των ηθοποιών. Ήταν πολύ μεγάλη θλίψη για μένα αυτό το γεγονός. Πως μπορεί ένας άνθρωπος να μη νικήσει τον κακό του εαυτό, τα πάθη του και να υπερισχύσει το κακό; Όλο αυτό δυστυχώς είναι βαθιά νοσηρό.

Πιστεύεις ότι θα είναι καλύτερα τα πράγματα τώρα;

Έχω περάσει πολύ μεγάλη μελαγχολία με όλα αυτά που έχουν συμβεί. Είναι επώδυνο για όλους, όπως και όλη αυτή η διαδικασία, αλλά είναι μέρος της συμφωνίας. Για να συμβεί κάτι καλύτερο πρέπει να περάσεις από τη διαδικασία του πόνου.

Τι σχόλια σου έκαναν οι δικοί σου άνθρωποι;

Κάποιοι ήταν σύμφωνοι, κάποιοι δεν το ανέφεραν καθόλου και κάποιοι με ρώτησαν γιατί «έπειτα από τόσα χρόνια;».

Τι απαντά σε αυτό το τελευταίο;

Το έχουν απαντήσει οι επιστήμονες πριν από εμάς. Όταν ζεις κάτι τραυματικό γίνεται απώθηση στον εγκέφαλο για να επιβιώσεις, αλλά υπάρχει και καθορίζει τις συμπεριφορές σου. Κάποια στιγμή θα βγει στην επιφάνεια και πρέπει να το διαχειριστείς. Όσο πιο κακοποιητική είναι η συμπεριφορά τόσο πιο πολύ χρόνο μπορεί να πάρει ή μπορεί να σβηστεί και συνολικά από τη μνήμη σου.