22 Νοεμβρίου 2021 08:00
Κατερίνα Σακελλαροπούλου: «Η στάση μας απέναντι στα ζώα είναι ένδειξη του πολιτισμού και της ενσυναίσθησης που πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε κοινωνία».
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, είναι ένας βαθιά φιλόζωος άνθρωπος, η οποία πρόσφατα υιοθέτησε την Καλυψώ, μια αδέσποτη γάτα από την Κάρπαθο.
«Επειδή αγαπώ όλα τα ζώα, αγαπώ τους σκύλους και με συγκινούν. Αλλά φαίνεται είμαι από τους ανθρώπους που με συγκινούν ιδιαίτερα οι γάτες. Και αυτό καμία φορά έχει να κάνει και με την απασχόληση καθενός. Ιδίως στους συγγραφείς, επειδή έχουν αυτή τη ζωή που δεν είναι τόσο εξωστρεφής, δεν έχει τόση κινητικότητα, πάντα τους συντροφεύει μια γάτα. Και εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου, πολλά χρόνια στο δικαστήριο, έτσι, έχω συνδέσει κιόλα με την παρουσία, τότε είχαμε άλλες δύο γάτες στο σπίτι, την παρουσία τους στο γραφείο παράλληλα την ώρα που έγραφα σχέδια αποφάσεων.
Όταν λοιπόν ήρθα εδώ, ακριβώς επειδή ο χώρος του Μεγάρου είναι ένας μνημειακός χώρος, θέλει μεγάλη προσοχή, ήμουν πολύ προβληματισμένη και είχα πει στην αρχή ότι δεν θα έχουμε ζωάκι εδώ».
Ταξιδέψαμε όμως στην Κάρπαθο τυχαία και γνωρίστηκα με δύο κυρίες που έχουν ένα σωματείο φιλοζωικό της Καρπάθου. Και ήρθαν λοιπόν και εμφανίστηκαν με την Καλυψώ πολύ μικρή, είχε γεννηθεί πριν δύο μέρες, την είχαν βρει, ήταν η μία κυρία με τον σύζυγό της, είχαν βγει βόλτα, περίπατο στο βουνό και άκουσαν το γατάκι να φωνάζει μέσα στα θάμνα και την έσωσαν και την έφεραν να τη δούμε.
Έτσι γνωρίσαμε λοιπόν τη μικρή Καλυψώ, αλλά μας μπήκε η ιδέα και υπέκυψα. Και μετά από έναν μήνα, αφού λίγο ξεπετάχθηκε και έκανε τα εμβόλιά της, ήρθε εδώ. Οφείλω να πω ότι ήταν και πολύ σημαντική η παρουσία της συντροφιάς στην πανδημία. Γιατί όσο να είναι, όλοι ζήσαμε περισσότερο μοναχικά αυτή την περίοδο.
Επειδή είχα χρόνια γάτες, ξέρω ότι έχουν χαρακτήρα και τα γατιά. Και έχουν και κάποιο βαθμό ευφυίας, επικοινωνούν. Η Καλυψώ νομίζω ότι είναι αρκετά έξυπνη στο είδος της. Τώρα που λείπουμε κάποιες μέρες και περιμένει, είναι στο σπίτι, η χαρά που κάνει και τα γουργουρητά όταν μας βλέπει και ο τρόπος που μας ακολουθεί μέσα στο σπίτι, είναι πολύ… είναι συγκινητικό. Εγώ βέβαια το έχω συνηθίσει, δεν μου κάνει εντύπωση. Άνθρωποι που δεν έχουν μάθει από γάτες, εντυπωσιάζονται πόσο επικοινωνούν με τον άνθρωπο. Τα ζώα, όταν τα έχουμε κοντά και ξέρουμε, όλοι όσοι έχουν και αγαπούν ζώα, όποια είναι αυτά, ξέρουμε πολύ καλά ότι έχουν βαθμό που επικοινωνούν με τον άνθρωπο και νιώθουν τα συναισθήματά του».
«Είναι σαφές πια στη σημερινή εποχή ότι τα ζώα είναι όντα με συναίσθημα και αξίζουν όλη την αγάπη και τον σεβασμό μας. Έχουν πάρα πολλά να μας προσφέρουν· μας αντιγυρίζουν την ελάχιστη φροντίδα που τους παρέχουμε. Η στάση μας απέναντι στα ζώα είναι ένδειξη του πολιτισμού και της ενσυναίσθησης που πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε κοινωνία» σημείωσε χαρακτηριστικά.
«Έχουμε δει και περιστατικά κακοποίησης ζώων. Και σ’ αυτό το πεδίο υπάρχει νομοθεσία κι έχει ξεκινήσει αν θέλετε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Αμερική και σε άλλες χώρες. Είναι καθαρά, όπως είπα στην αρχή, ένδειξη πολιτισμού η συμπεριφορά μας προς τα ζώα. Και θα πρέπει να είναι αυστηρά και τα μέτρα που λαμβάνονται, οι κυρώσεις, υπάρχει και πρόσφατη νομοθεσία και στη χώρα μας.
Είναι αδιανόητα κάποια περιστατικά που εμφανίζονται στον Τύπο κατά καιρούς. Βλέπουμε όμως ότι καταγγέλλονται πλέον, θέλω να πιστεύω ότι είναι μεμονωμένες συμπεριφορές αυτές οι απαράδεκτες κακοποιητικές συμπεριφορές προς τα ανυπεράσπιστα πλάσματα που είναι τα ζώα, ιδίως αυτά που είναι κοντά μας. Εδώ υπάρχουν κακοποιητικές συμπεριφορές προς άλλους ανθρώπους.
Τα ζώα είναι ο πρώτος βαθμός του ανυπεράσπιστου, μετά ερχόμαστε στις άλλες ευάλωτες μορφές ας πούμε. Πιο ευάλωτη μπορεί να θεωρείται μια γυναίκα από τον σύντροφο της κ.λπ. Επομένως, εκεί θέλω να πιστεύω ότι όσο γίνεται οι νεότεροι που τα αποδοκιμάζουν απολύτως αυτά και προστατεύουν και τα ζωάκια. Μπορεί παλιά κάποιος στο σπίτι του να είχε στην αυλή του τον γείτονα και να έβλεπε κάτι και να μην ασχολείτο να το καταδικάσει ή να το καταγγείλει. Αυτά τώρα ευτυχώς αλλάζουν».
Ήταν πραγματικά μια πολύ δύσκολη περίοδος για όλους. Μόλις έτυχε να έχω φύγει για λίγες μέρες διακοπών και, φυσικά, δεν μπορούσα να προσφέρω κάτι ουσιαστικό, αλλά ήταν ο ψυχολογικός καθαρά παράγων, να είμαι εδώ. Επιστρέψαμε. Επισκέφτηκα τους εθελοντές τραυματίες, παρακολουθούσα τις εξελίξεις. Θυμάμαι την αγωνία για τα ζώα στη Βαρυμπόμπη, την προσπάθεια, πόσο χαρήκαμε όλοι, ανακουφιστήκαμε που σώθηκαν τα άλογα που είναι εκεί. Αλλά δυστυχώς, μέσα στις εκτάσεις που χάθηκαν, ευτυχώς δεν είχαμε απώλειες ανθρώπινων ζωών, αλλά είχαμε αρκετές απώλειες ζώων. Και φυσικά τεράστια οικολογική καταστροφή. Το περιβάλλον έχει τη δυνατότητα να αναγεννάται αλλά οπωσδήποτε και περιουσίες ανθρώπων, γιατί υπάρχει πάντα και η οικονομική διάσταση. Ελπίζω με τον κατάλληλο σχεδιασμό και την προσπάθεια όλων να υπάρξει η ανάταξη σε αυτή τη μεγάλη βλάβη του περιβάλλοντος».
«Ελπίζω ότι το έχουν καταλάβει όλοι, γιατί ξέρετε είναι ένα πρόβλημα που έχει προχωρήσει σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά. Η κλιματική κρίση είναι ήδη εδώ· δεν μιλάμε πια για κλιματική αλλαγή, όπως διστακτικά γινόταν η συζήτηση εδώ και χρόνια. Είναι κλιματική κρίση, λοιπόν.
Η Ευρώπη δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει, εννοώ τα θεσμικά όργανα. Είναι γνωστό ότι υπάρχει το Green Deal και οι στόχοι που έχουν τεθεί, οι ενδιάμεσοι στόχοι για το 2030, για το 2050. Η ανθρωπότητα πρέπει να πάρει τα μέτρα της εγκαίρως. Και είναι κάτι που μας αγγίζει όλους, από τα θεσμικά όργανα σε ανώτατο επίπεδο, μέχρι βέβαια τον τελευταίο απλό πολίτη. Δηλαδή ακριβώς είναι και ένα θέμα ευθύνης του καθενός»
