Κατερίνα Στεφανίδη: Η μάχη με τη βουλιμία, ο αθλητισμός και ο γάμος με τον Μίτσελ

H Κατερίνα Στεφανίδη μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, τη μάχη με τη βουλιμία, την πρώτη επαφή της με τον αθλητισμό και τις διακρίσεις, ενώ αναφέρθηκε και στον αγαπημένο της σύζυγο και προπονητή της, Μίτσελ.

Καλεσμένη της εκπομπής «The 2Night Show» ήταν το βράδυ της Δευτέρας η χρυσή Ολυμπιονίκης του άλματος επί κοντώ, Κατερίνα Στεφανίδη.

«Όταν ήμουν σε πιο μικρή ηλικία πήρα αρχικά κάποια κιλά. Μετά περισσότερα, έφτασα σε σημείο βουλιμίας. Αυτό ήταν από τα πιο δύσκολα κομμάτια στη ζωή μου και ειδικά σε ηλικία 16-17 χρονών. Σταμάτησα για περίπου έξι μήνες τις προπονήσεις», εξομολογήθηκε η Στεφανίδη.

Μιλώντας για την υποστήριξη της Πολιτείας στους αθλητές, τόνισε: «Και στην αποτυχία και στην επιτυχία και στο ενδιάμεσο, μόνος σου είσαι. Εγώ προσωπικά είμαι μαζί με τον άντρα μου αλλά γενικά είσαι μόνος σου. Ο πρωταθλητισμός έχει μεγάλη μοναξιά».

Και συνέχισε: «Υπάρχουν φορές που έχω σκεφτεί ότι δεν θέλω να βγω για παράδειγμα φωτογραφία με κάποιον που υπό άλλες συνθήκες δεν θα χαίρονταν με τους αγώνες. Αλλά όταν έχεις κερδίσει δεν το σκέφτεσαι γιατί θεωρείς ότι ίσως χαίρονται έστω και λίγο για σένα. Οι πολιτικοί έχουν σταματήσει να έρχονται να μας συγχαρούν ακόμα και στις επιτυχίες μας».

Σε άλλο σημείο μίλησε για τον σύζυγό της, λέγοντας: «Από το 2015 ο Μίτσελ είναι ο προπονητής μου. Γνωριστήκαμε στο μεταπτυχιακό στην Αριζόνα, γίναμε κολλητοί, είχαμε διαφορετικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Τώρα το μετανιώνει που είναι προπονητής μου. Ο Μίτσελ λέει πως δεν είμαι εύκολη αθλήτρια για έναν προπονητή. Τα περισσότερα χρόνια ζούμε έξι μήνες στην Ελλάδα και έξι μήνες στην Αμερική. Δεν μου αρέσουν οι αλλαγές και η ζωή μας είναι μονίμως αλλαγές».

Και πρόσθεσε: «Παντρευτήκαμε μόνοι μας με τον Μίτσελ, δεν ήρθε κανείς. Αφού παντρευτήκαμε κάναμε ένα οικογενειακό πάρτι εδώ και ένα στην Αμερική για να ευχαριστήσουμε τους δικούς μας. Ξέραμε ότι θέλαμε να παντρευτούμε γρήγορα και αφού αρραβωνιαστήκαμε και μιλήσαμε με τους γονείς μας, ο κάθε γονιός ήθελε να κάνουμε τον γάμο στη δική του χώρα. Τότε είπαμε ‘τέλος θα παντρευτούμε μόνοι μας’. Δεν το έχω μετανιώσει καθόλου.

Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, λέγαμε ότι θέλουμε να κάνουμε παιδιά. Τώρα είναι το τελευταίο πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας. Ποτέ δεν ξέρεις μπορεί σε δύο, τρία χρόνια να χτυπήσει κάποιο καμπανάκι».