26 Νοεμβρίου 2021 23:50
Η διάσημη πρωταγωνίστρια αποκάλυψε τον λόγο που ο ρόλος της στις “Άγριες Μέλισσες” σταμάτησε και το εναλλακτικό σενάριο που είχε συζητηθεί
Στην κάμερα της εκπομπής “Πάμε Δανάη” στο Mega και στον Άρη Καβατζίκη μίλησε η Κάτια Δανδουλάκη. Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για τη συμμετοχή της στις “Άγριες Μέλισσες”, τον αείμνηστο Μάριο Πλωρίτη και την αγάπη της για εκείνον.
“Η πιο πλήρης περίοδος της ζωής μου ήταν μέχρις ότου έφυγε ο Μάριος. Ήταν πολλά, υπέροχα, δημιουργικά χρόνια. Όταν έχασα αυτή την περίοδο, έχασα και τον εαυτό μου. Έπαθα μια κατάθλιψη. Πήγα αμέσως στο γιατρό. Έκανα αυτογνωσία” δήλωσε αρχικά η Κάτια Δανδουλάκη μιλώντας για την καλύτερη περίοδο της ζωής της.
Γιατί δεν έγινε μητέρα
“Δεν ήταν απόφασή μου να μη γίνω μητέρα. Η ζωή μου ήταν μπλεγμένη με έναν άνθρωπο που ήταν ήδη παντρεμένος και ήταν με έναν άνθρωπο που από τα 32 χρόνια που ήμασταν μαζί τα 20 ήμασταν χώρια γιατί είχε μια γυναίκα με τεράστιο πρόβλημα ημιπληγίας. Δεν ήταν μια εύκολη ζωή. Ούτε μπορούσα να έχω ένα παιδί από την ώρα που ο άνθρωπος αυτός έγραφε, δεν ήθελε να εκτεθεί. Ήταν μια άλλη εποχή. Μετά δεν έτυχε. Τελικά αναλογίστηκα πως αν το ήθελα πολύ, θα τα είχα αψηφίσει όλα και θα το είχα κάνει”.
Η αγαπημένη πρωταγωνίστρια δεν δίστασε να αποκαλύψει πως ο Μάριος Πλωρίτης ήταν παντρεμένος και φρόντιζε την γυναίκα του που είχε υποστεί ένα σοβαρό πρόβλημα παράλυσης του δεξιού νευρικού συστήματος και ήταν σε αμαξίδιο. “Όταν έφυγε η γυναίκα του, ένα χρόνο μετά παντρευτήκαμε και ζήσαμε τα υπόλοιπα 12 χρόνια μαζί. Δεν το είδα σαν εμπόδιο. Το είχα δει σαν ευτυχία που βρήκα αυτό τον άνθρωπο και ένιωθα και πάρα πολύ ουσιαστικό συναίσθημα για τη γυναίκα του […] Όταν έφυγε, σοκαρίστηκα”.
Γιατί σταμάτησε από τις Άγριες Μέλισσες
“Μου έγινε μια πρόταση να είμαι στην αρχή του τρίτου κύκλου και δεν συμφωνήσαμε στον τρόπο που έβλεπε την Ανέτ για τους τρεις πρώτους μήνες και συμφωνήσαμε ότι το καλύτερο θα ήταν να φύγω στο τέλος του χρόνου εκείνου με έναν άλλον τρόπο που ήταν και εξαιρετικός νομίζω, από την άλλη εκδοχή που θα έμενα άλλους τρεις μήνες και θα πήγαινε τελείως διαφορετικά και κάπου αλλού το πράγμα” ενώ απαντώντας το εναλλακτικό σενάριο αποχώρησης της Ανέτ από τη σειρά εκμυστηρεύτηκε: “Η Ανέτ θα έφευγε με άνοια. Οπότε, επειδή είχα στήσει όλο το ρόλο πάνω στο πνεύμα της Ανέτ και στον τρόπο της διαχείρισης των πραγμάτων, θα ήταν σαν να μου έφευγε ο ρόλος μέσα από τα χέρια μου. Επειδή είχα ζήσει και την μητέρα μου 13 χρόνια, δεν έβλεπα ότι θα μπορούσα να προσφέρω κάτι σε αυτή την εκδοχή ”.
Δεν είπα τίποτα γιατί δεν χρειάστηκε. Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω και νομίζω αυτό πρέπει να κάνουμε στο εξής […] Δεν επιτρέπω σε κανέναν άνθρωπο που πονάει για οποιοδήποτε λόγο, να ρημάξει έναν άλλον στα καλά καθούμενα”
Επίσης για το ίδιο θέμα είχε δηλώσει πριν λίγες ημέρες τα εξής: «Σιχαίνομαι να λέμε πολλά και να μην κάνουμε τίποτα. […] Κάντο με την πράξη σου, γιατί η πράξη σου μιλάει», τονίζει η ηθοποιός. «Έγινε ένα πολύ καλό πράγμα: τοποθετήθηκαν στο φως κάποια πράγματα που ήταν στο σκοτάδι για λόγους φόβου, το καταλαβαίνω. Είναι η στιγμή να δούμε τον άγριο εαυτό. Να μπουν τα πράγματα τουλάχιστον – για τα επόμενα χρόνια – στη θέση τους», προσθέτει, ενώ τονίζει ότι τα πολύ μεγάλα θέματα θέλουν πολύ γενναίες πράξεις για να πάνε μπροστά. Δε θέλουμε κουτσομπολιά και συζητήσεις σε εκπομπές, θέλουμε πράξη και ουσία»
«Δεν επιτρέπεται ένα ον να καταπιέζει ένα άλλο ον. Είναι έγκλημα και πρέπει να τιμωρείται. Πρέπει να μπουν κάτι κανόνες, δεν είναι ζούγκλα εδώ. Η ψυχή μας πρέπει να είναι σε μία αγκαλιά, δεν επιτρέπεται να μας την βρωμίζει ο ένας και ο άλλος, δεν έχει κανείς το δικαίωμα. Πρέπει όλοι να βρουν τη φωνή».
Λίγες ημέρες νωρίτερα, η Κάτια Δανδουλάκη είχε μια δημόσια συζητήση με τον Παύλο Αγιαννίδη στο DeliClassic και το Youfly Radio όπου μίλησε για την Τέχνη της.
«Νομίζω ότι η ανάγκη του κόσμου και του ανθρώπου για το θέατρο είναι αναλλοίωτη. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα. Απλώς ζούμε μια εποχή που είναι πάρα πολή σημαντική γιατί είναι κομβική. Είναι η αλλαγή του πλανήτη, για μία άλλη ζωή», αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ εξηγεί πως η τέχνη μένει αναλλοίωτη στους αιώνες. Κι αυτό γιατί είναι η ανάγκη του κόσμου να επικοινωνήσει με την ψυχή του.
«Η διαχείριση του τρόπου επικοινωνίας αλλάζει, μέσα από το είδος της τραγωδίας, του σύγχρονου θέατρου, του παραδοσιακού θεάτρου», συμπληρώνει, ενώ τονίζει ότι στη ζωή έχουμε πέντε θέματα: έρωτας, ειρήνη, πόλεμος, ζωή, θάνατος. «Από κει και πέρα η διαχείριση των θεμάτων διαφοροποιεί την πρόοδο, την εξέλιξη. Αυτό που μου αγγίζει την ψυχή και με ξαλαφρώνει είναι ότι όλοι μας έχουμε ένα παιδί μέσα μας, μία παιδικότητα, η οποία έχει ανάγκη από αγκαλιά και αγάπη. Ό,τι έχει σχέση με αρνητισμό του προκαλεί κλάμα, απόγνωση και αρρώστια».
«Ήταν μία παραγγελία δική μου στους Ρέππα – Παπαθανασίου. Ήθελα να μιλήσω για τη γενιά μου, μία γενιά
που έζησε μυθιστορηματική ζωή πέντε δεκαετιών: από τη χούντα μέχρι τον κορονοϊό, με όλες τις διακυμάνσεις
τις πολιτικές, κοινωνικές». «Αυτή η αφήγηση που είναι επιφανειακά απλοϊκή, είναι πάρα πολύ διεισδυτική μέσα στη ψυχή».
Την ίδια στιγμή, η αγαπημένη ηθοποιός είπε στον Παύλο Αγιαννίδη και το Youfly Radio ότι ο κορονοϊός «βοήθησε» άλλους να συγκεντρωθούν στον εαυτό τους και να καταλάβουν τι τους λείπει, να κάνουν μία ενδοσκόπηση και άλλους τους «βοήθησε» αντίστροφα, αφού βγήκαν όλα τα μη επεξεργασμένα ένστικτα
προς τα έξω: ο θυμός, η οργή, η επιθετικότητα, η απόγνωση. Εξήγησε ότι «δημιουργήθηκε μία
αλλοπρόσαλλη κατάσταση από ανάμεικτα αντιφατικά συναισθήματα, που μέσα σ’ αυτή, εάν δεν καταφέρει
κανείς να συγκεντρωθεί στον εαυτό του και την ψυχή του, χάνεται». «Είμαστε σκόρπιοι σε πάρα πολλά
πράγματα. Θα καταλήξει, όμως, σε μία σύνθεση, τώρα είμαστε στην αποσύνθεση»
Τόνισε ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες, πολλές υποχρεώσεις, πολλά πρέπει, ενώ ο καθένας κάνει πέντε
για να τα βγάλει πέρα. «Τρέχουμε όλοι και τι γίνεται; Δεν προλαβαίνουμε να μιλήσουμε». Σε αυτό έρχεται
να συμπληρώσει το γεγονός ότι γυρνάμε στα μηνύματα, με αποτέλεσμα να χάνουμε πολύ χρόνο.
Παρόλα αυτά, αυτή είναι η περίοδος που ξανατοποθετούμαστε στη ζωή. «Λειτουργεί όπως πάντα λειτουργούσε».
«Aν δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας, πώς θα αγαπήσουμε τον πλαϊνό μας»
