16 Απριλίου 2022 16:05
Κωνσταντίνα: «Κάποιες στιγμές βρίσκομαι σε δύσκολη θέση να εξηγώ ότι εγώ είπα πρώτη αυτά τα τραγούδια»
Ο Μάριος Τόκας υπήρξε τεράστιο κεφάλαιο στην καριέρα σου. Τι άνθρωπος ήταν;
Ο Μάριος Τόκας μού έδωσε την καλλιτεχνική μου ταυτότητα, υπογράφοντας συνθετικά τον πρώτο μου δίσκο με τίτλο «Τραγούδια για την Κωνσταντίνα», σε στίχους του Σαράντη Αλεβιζάτου.
Ημασταν φίλοι με τον Τόκα προτού συνεργαστούμε δισκογραφικά. Κάναμε μαζί συναυλίες, στις οποίες τραγουδούσα, μεταξύ άλλων, το πρώτο τραγούδι που έγραψε για μένα, τις «Θάλασσες».
Τους στίχους αυτού του τραγουδιού έγραψε ο Αλεβιζάτος βλέποντας τη μελαγχολία στα μάτια μου, παρόλο που ήμουν ένα παιδί γελαστό και επικοινωνιακό.
Αυτή η μελαγχολία πηγάζει σίγουρα από τα παιδικά μου βιώματα. Σχεδόν όλα τα τραγούδια του εν λόγω δίσκου τα έχουν κάνει επανεκτελέσεις, ο Πάριος το «Σημάδι», ο Μητροπάνος τις «Θάλασσες».
Δεν το λέω με παράπονο, απλά κάποιες στιγμές βρίσκομαι σε δύσκολη θέση να εξηγώ ότι εγώ τα είπα πρώτη.
Καταρχάς τα τραγούδια δεν ανήκουν στους ερμηνευτές αλλά στους δημιουργούς. Από εκεί και πέρα ό,τι καταγράφεται σε δισκογραφία δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας.
Σημαντική στιγμή στη δισκογραφία σου αποτελεί και η συνεργασία με τον διεθνούς φήμης Yanni στον δίσκο «Μια Ελλάδα Φως» το 1992. Γινόταν χαλασμός τότε…
Εννοείται, γιατί ήταν ένα τραγούδι που έμελλε να γίνει… σημαία. Γράφτηκε από την Τασούλα Θωμαΐδου πάνω σε μουσική του Yanni.
Η Τασούλα… κέντησε με την πένα της υμνώντας την Ελλάδα και την Κύπρο. Αισθάνομαι περήφανη, γιατί αυτό και κάποια άλλα τραγούδια μου διδάσκονται σε χορωδίες σχολείων.
Τι θέση στην καρδιά σου έχει ο δίσκος «Χαμογελώ» το 1994, όταν συνεργάστηκες με τον ποιητή Ακο Δασκαλόπουλο;
Με τον Ακο ήμασταν πολύ καλοί φίλοι, ήμασταν σχεδόν καθημερινά μαζί. Θεωρώ ότι ο δίσκος που μου έκαναν μαζί με τον Παναγιώτη Μαθιέλλη είναι ένας από τους πιο όμορφους δίσκους μου με υπέροχα τραγούδια.
Μάλιστα, το «Χαμογελώ» ήταν ένα προφητικό κομμάτι από τον Ακο γιατί όταν το έγραψε, είχα μείνει έγκυος.
Κι επειδή ο στίχος λέει «και σαν τη μάνα που έχει στο στήθος το πρώτο παιδί», το θεώρησα σημάδι. Ο Δασκαλόπουλος ήταν ένας διανοούμενος και, παρόλο που έγραψε τόσες επιτυχίες, κρατούσε την απλότητά του.
Για πολλά χρόνια ήσουν η «βασίλισσα των shows» στη νυχτερινή Αθήνα. Στο Διογένης Παλλάς είχες εμφανιστεί με άλογο. Θεωρείς ότι υπήρξες πρωτοπόρα για τα shows που ακολούθησαν;
Τα μεγαλύτερα shows στη νύχτα τα έχει κάνει η Μαρινέλλα. Το σχήμα με τις πέντε γυναίκες και τη Μαρινέλλα, ας πούμε, ήθελες να το βλέπεις ξανά και ξανά.
Με είδε τόσος κόσμος μέσα από αυτά τα προγράμματα πριν κάνω δισκογραφία, που δεν θεωρώ τον εαυτό μου πρωτοπόρο.
Απλά όταν ήρθε η ώρα μου έκανα κάτι διαφορετικό, όπως αυτό που ανέφερες με το άλογο στον Διογένη. Θυμάμαι την επόμενη σεζόν έβγαινα on stage στο ίδιο μαγαζί μαζί με ένα ζευγάρι Ρώσων, οι οποίοι χόρευαν πάνω σε παγοπίστα κι εγώ τραγουδούσα το «Don’t cry for me Argentina».
Ερχόταν, λοιπόν, ο χορευτής και με χόρευε πάνω στον πάγο και οι θεατές νόμιζαν ότι θα πέσω με τα κανονικά παπούτσια που φορούσα. Ομως, δεν ήταν κανονικά, στην πραγματικότητα είχαν καρφιά από κάτω, οπότε περπατώντας στον πάγο έμπαιναν τα καρφιά μέσα και δεν έπεφτα, είπε μεταξύ άλλων στην Espresso.
