Kωνσταντίνος Αργυρός: Η συμβουλή του πατέρα του που τον οδήγησε να γίνει τραγουδιστής

Ο Κωνσταντίνος Αργυρός είναι ίσως ο πιο πετυχημένος τραγουδιστής της γενιάς του.

Ενώ σε κάθε του συνέντευξη δεν παραλείπει να αναφερθεί στους γονείς του και στο πόσο πολύ τον έχουν βοηθήσει στη ζωή του και στην καριέρα του.

Στο Nitro αποκαλύπτει την καθοριστική για τη ζωή του συμβουλή που του έδωσε ο πατέρας του.

Μετά την επίσκεψή τους στο Άγιο Όρος και πως κατέληξε να κάνει το χόμπι του επάγγελμα.

«Η αδερφή μου ήθελε από παιδί να γίνει δικηγόρος και έγινε. Όταν ήμασταν επτά-οκτώ χρονών, ήρθε ένας από το Άγιο Όρος και είχε ένα όραμα, είπε ότι θα τον εξετάσει μία Φωτεινή Αργυρού.

Το λένε στη μάνα μου και παίρνει την αδερφή μου μαζί της για να πάει να τον δει. Η αδερφή μου έξι χρονών παιδάκι.

Με το που μπαίνουν μέσα, ο άνθρωπος αυτός της λέει: «Γεια σου Κατερίνα. Γιατί τσακώθηκες χθες το βράδυ με τον αδερφό σου, τον Κωστή;».

Εμένα η οικογένειά μου με φωνάζει Κωστή. Και πλακώνεται η μάνα μου σε κάτι κλάματα με το που το ακούει, κλαίει και η αδερφή μου και της λέει αυτός:

«Κατερίνα εσύ θα γίνεις μεγαλοδικηγόρος, θα κάνεις τεράστια καριέρα» είπε ο Κωνσταντίνος Αργυρός.

«Εγώ, λοιπόν, ήμουν ένας άνθρωπος που από μικρός ασχολούμουν με τη μουσική. Ήμουν πιανίστας, είχα πάρει διπλώματα από μικρή ηλικία.

Και όταν κλήθηκα να αποφασίσω αν θα πάω στην Ιταλία να γίνω γιατρός και να ακολουθήσω την πορεία της μάνας μου.

Μου άρεσε από μικρός η ιατρική και συζητούσα με τη μάνα μου για περιστατικά που είχε στο νοσοκομείο, μου ανέλυσε πράγματα και είχα ενδιαφέρον.

Αλλά παράλληλα πήγαινα κι έπαιζα με τη μπάντα μου- γνώρισα την Άννα τη Βίσση και μου λέει ότι της αρέσω πολύ. Ήμουν 18 ετών τότε.

Δεν είχα πιάσει τα μόρια για Ιατρική, οπότε θα έπρεπε να μπω Νοσηλευτική.

Και από εκεί να δώσω κατατακτήριες για Ιατρική ή να ξαναδώσω Πανελλήνιες. Όταν μου έκανε την πρόταση η Άννα, σκεφτόμουν τι θα κάνω.

Μου λέει ο πατέρας μου τότε: «Η απόφαση που θα πάρεις τώρα, θα είναι η υπόλοιπη ζωή σου».

Οπότε ξαφνικά μου μετέφερε την ευθύνη, χωρίς εγώ να το σκεφτώ. Κι αυτή η ευθύνη με οδήγησε στη σκέψη να κάνω το χόμπι μου».