Η διάσημη ηθοποιός μίλησε για την περίοδο της καραντίνας και του εγκλεισμού αποκάλυψε πως αισθάνεται “χάλια”. Αδυνατεί όπως είπε να εργαστεί, ενώ αναφέρθηκε και στην απώλεια ενός καλού της φίλου, που σημειώθηκε αυτό το διάστημα. Η ίδια δεν είχε τη δυνατότητα να τον αποχαιρετήσει και να πει το τελευταίο “αντίο”, χωρίς μάλιστα να κρύψει τη συγκίνησή της.
Σχολίασε και τις καταγγελίες για τον χώρο του θεάματος, εξιστορώντας στον αέρα του “Πάμε Δανάη” τη δική της εμπειρία.
Ανέφερε το γεγονός πως έχει βρεθεί κι εκείνη αντιμέτωπη με παρόμοια κατάσταση αναφορικά με τις καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης
“Έχω χάσει τον ύπνο μου. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι αυτό το ατελείωτο σεξουαλικό αλισβερίσι δεν είναι το θέατρο. Είναι πολύ σημαντικό, ότι αυτή τη στιγμή που το επάγγελμά μας βάλλεται σε αυτό τον τραγικό βαθμό να νομίζει κανείς επιπλέον ότι αυτό είναι οι θεατρίνοι. Δεν είναι αυτό. Αισθάνομαι μια ηθική υποχρέωση απέναντι σε κάποια γεγονότα και ένας από τους λόγους που δέχθηκα να έρθω είναι αυτός. Σε ένα πολύ μακρινό παρελθόν, έχω βρεθεί κι εγώ αντιμέτωπη με παρόμοια κατάσταση απέναντι σε κάποιον.
Δεν έχει καμία σχέση με σεξουαλική υπόσταση, είναι μια μάχη που την έδωσα μόνη μου, την ξεπέρασα, φώναξα και δεν εισακούστηκα και δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία αυτό. Αυτό που κρατάω στο μυαλό μου, γιατί ανθρώπους που καταχρώνται την εξουσία τους συναντά κανείς σε καθημερινή βάση στη ζωή. Bullying μπορεί να σου κάνει και ο φοροτεχνικός σου επειδή εξαρτάσαι από αυτόν […] Αισθάνομαι την ηθική υποχρέωση αν αυτή η ιστορία καταλήξει στο δικαστήριο, θα πάω σαν μάρτυρας στο θέμα. Δεν είναι όλα τα περιστατικά το ίδιο. Υπάρχουν περιστατικά που είναι ποινικά κολάσιμα, δεν είναι όλοι το ίδιο. Τους αλαζόνες τους αναλαμβάνει η ζωή μόνη της, ενώ τους εν δυνάμει βιαστές τους αναλαμβάνει ο νόμος” ανέφερε μεταξύ άλλων.