Κώστας Γκρέκας: «Εννοείται πως πήγα στη Φάρμα για τα λεφτά»

Ο Κώστας Γκρέκας σε πρόσφατη συνέντευξη αποκάλυψε τη σχέση που έχει με τις χειρωνακτικές εργασίες. Επίσης είπε ξεκάθαρα πως το χρηματικό έπαθλο ήταν το κίνητρο για να δεχτεί την πρόταση για το ριάλιτι του ΑΝΤ1.

Κώστας Γκρέκας: «Εννοείται πως πήγα στη Φάρμα για τα λεφτά».

Πριν από λίγες μέρες αναδείχτηκες ο μεγάλος νικητής του ριάλιτι του ΑΝΤ1, Η Φάρμα. Ποιο πιστεύεις ότι ήταν το δυνατότερο σου σημείο ώστε να κερδίσεις;

Καταρχάς ήξερα το κόνσεπτ, μου άρεσαν τα αγωνίσματα και γι’ αυτό είπα το «ναι». Νιώθω ότι ήμουν ένας ολοκληρωμένος παίκτης, δεν υστερούσα σε κάτι. Είχα αυτοσυγκέντρωση και ψυχραιμία, αντίληψη στο τι πρέπει να κάνω σε κάθε αγώνισμα και σωματικά ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση.

Ποια είναι η σχέση σου με τη φύση;

Λατρεύω τη φύση. Όταν βρίσκω χρόνο, πάω στο χωριό μου, τον Άγιο Ακάκιο στην Καρδίτσα, όπου έρχομαι σε πλήρη σύνδεση με τη φύση. Αλλά και στην Αθήνα, όπου ζω, πάω για πεζοπορία στο βουνό.

θυμάσαι την πρώτη σου επαφή με τις αγροτικές ασχολίες;

Μια μέρα, όταν ήμουν πολύ μικρός, με φώναξε ο παππούς μου για να μου δείξει πώς οργώνουμε τα χωράφια. Ο παππούς ήταν κτηνοτρόφος και γεωρ­γός, όπως όλοι στο χωριό. Έκτοτε έμαθα πολλά σχετικά με τις γεωργικές ερ­γασίες. Από την άλλη, έχω μάθει και πράγματα όπως το να κάνω καλούπωμα, μπετό, βάψιμο μια και ο πατέρας μου εργαζόταν στην οικοδομή. Οπότε είχα και από εκεί μια επαφή γιατί είχα δουλέψει δίπλα του ως βοηθός.

Ήθελες να δουλέψεις στην οικοδομή ή αυτή σου η απόφαση είχε να κάνει με οικονομικά ζητήματα;

Εγώ το ήθελα, ώστε να μάθω πράγματα, αλλά και για το χαρτζιλίκι. Γεννήθηκα στην Καρδίτσα, αλλά ύστερα από μερικούς μήνες μετακομίσαμε στην Αθήνα, στο Γαλάτσι. Στο χωριό πήγαινα για διακοπές, δύο μήνες το καλοκαίρι, τα Χρι­στούγεννα και το Πάσχα. Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι με υπέροχες μυρωδιές από τα φαγητά που ετοίμαζε η μητέρα μου – ευτυχώς αυτό τον ρόλο τώρα έχει η σύζυγος μου, η ‘Ελενα. Είμαι τυχερός γιατί έζησα πολύ ευτυχισμένα χρόνια ως παιδί, με ατέλειωτο παιχνίδι στην πλατεία.

Έχω έναν αδελφό, τον Βαγγέ­λη, τρία χρόνια μικρότερο, με τον οποίο είμαστε πολύ αγαπημένοι, θυμάμαι να μαζευόμαστε στην πλατεία και να παίζουμε 6-7 ώρες, χωρίς να φοβούνται οι γονείς μας. Και στο σχολείο, όμως, μπορεί να μην ήμουν καλός μαθητής, αλλά συμμετείχα στις αθλητικές ομάδες – ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ κ,ο.κ.

Ποιοι ήταν οι λόγοι που είπες το «ναι» στη Φάρμα; Έπαιξε ρόλο και το οικονομικό κομμάτι;

Εννοείται πως μπήκα στη Φάρμα για το οικονομικό κομμάτι. Ασχολούμαι με την εστίαση και λόγω πανδημίας τα πράγματα ήταν πεσμένα και έχασα κά­ποιες δουλειές που προγραμμάτιζα. Ήταν και η απομόνωση της καραντίνας, οπότε σκέφτηκα πως ήταν ευκαιρία να πάω.

Μπαίνοντας στη Φάρμα πίστευες από την αρχή ότι θα κέρδιζες το έπαθλο;

Ναι! Είχα στο μυαλό μου πως υπήρχαν πολλές πιθανότητες να κερδίσω το έπαθλο (σ.σ. 50.000 ευρώ και ένα αυτοκίνητο). Το ήθελα πολύ. Γενικά στη ζωή μου θέλω να κερδίζω σε ό,τι παίζω, είτε στο τάβλι είτε στο ποδόσφαιρο κ.λπ. Δεν μου αρέσει να χάνω. Είπε στο Οκ.