6 Απριλίου 2022 09:50
Κώστας Κόκλας: «Στα πρώτα έξι επεισόδια πήγαμε άπατοι».
«Η Καίτη Κωνσταντίνου είναι η γυναίκα σύμβολο, έχουμε έναν κώδικα, είναι εύκολο να παίζουμε μαζί, σαν να αναπνέουμε. Χάρηκα παρά πολύ που βρεθήκαμε και ελπίζω να συνεχίσουμε να παίζουμε μαζί. Μετά τα Εγκλήματα μας έκαναν προτάσεις να παίξουμε μαζί. Η Καίτη είναι επιλεκτική στις δουλειές που κάνει, είχαμε και άλλες ευκαιρίες δεν είχε τύχει. Κάναμε πολύ παρέα μετά τη σειρά, και με όλους, ήμασταν μαζί και στο θέατρο για επτά χρόνια. Δεθήκαμε παρά πολύ».
«Η κωμωδία τότε ήταν “άσπρη”. Τα “Εγκλήματα” μπήκαν στην ελληνική οικογένεια και έδειξαν όλες τις αδυναμίες, τους διαφορετικούς χαρακτήρες, τις υποχωρήσεις που γίνονται.
Όταν διάβασα το σενάριο το πίστεψα παρά πολύ, ήξερα ότι είναι παρά πολύ καλό. Η τηλεόραση τότε όμως ήταν παρά πολύ άγρια, κάθε μέρα υπήρχαν αυτά τα χαρτιά με την τηλεθέαση. Α δεν έχει αλλάξει;».
«Τη δεκαετία του 90 ήταν παρά πολύ σημαντικό αυτό με τα νούμερα, και δεν ρίσκαραν τα κανάλια. Στα πρώτα έξι επεισόδια πήγαμε άπατοι, είχε σταματήσει η παραγωγή, μετά έκανε κάτι 40% και μας μάζεψαν πίσω.
Τότε δεν ήμασταν ακόμα γνωστοί ώστε στο prime time να πέσει ο κόσμος, ενδεχομένως το κοινό έβλεπε κάτι άλλο. Εάν είναι μια καλή δουλειά, και να μην πάει καλά την χρόνια που παίζεται, θα πάει μετά από χρόνια. Έχω κάνει σήριαλ που τα βλέπω να παίζουν σε επανάληψη και ο κόσμος ταυτίζεται. Φυσικά περνάγαμε καλά στα γυρίσματα των Εγκλημάτων. Η επιστροφή μου στην ΕΡΤ ήταν συγκινητική γιατί οι ηθοποιοί μαζεύονταν στο καφενείο της ΕΡΤ. Εκεί πήγαινες και έβρισκες δουλειά, ήταν πολύ δεμένοι οι ηθοποιοί με το μέγαρο της ΕΡΤ. Οι πρώτες μου δουλειές ήταν εκεί». είπε.
«Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, πριν από χρόνια δεν ήταν εύκολο. Σοκάρεται ο κόσμος, πράγμα που προτείνω να το ξεπεράσει ο κόσμος. Ό,τι είναι αληθινό και με αγάπη δεν σοκάρει ο κόσμος δεν είναι χαζός, ξέρει».
«Πριν από χρόνια δεν ήθελα να με θυμούνται για συγκεκριμένες σειρές. Ήθελα να με θυμούνται για πολλά, για το έργο μου. Είναι αναπόφευκτο ο κόσμος θα σε ταυτίσει με κάτι και λογικά με την πρώτη επιτυχία.
Την ίδια περίοδο ήμουν στο Τζιβαέρι και έπαιζα έναν πολύ κακό χαρακτήρα, έναν ζιγκολό και πήγαινα να παρκάρω και με έβριζαν, μου έλεγαν “τέτοιος είσαι”!».
«Ήταν καθεστώς οι ηθοποιοί του θεάτρου να σνομπάρουν τους ηθοποιούς της τηλεόρασης. Η τηλεόραση ήταν κάτι πολύ δεύτερο. Κάτι ευτελές και υπήρχε το ότι “μην κάνεις τηλεόραση γιατί θα καείς. Εγώ μεγάλωσα σε μία γενιά που δέχτηκε αρκετό μπούλιγνκ μέχρι να βρει τον δρόμο της, τι είναι καλό τι όχι, τι είναι πρότυπο τι όχι. Πολλοί δεν άντεξαν σε αυτή τη δουλειά, άντεξαν όσοι αγαπούσαν πολύ τη δουλειά και είχαν δυνατή προσωπικότητα». Είπε ο Κώστας Κόκλας.
