Λευτέρης Χαρίτος: βαρύ πένθος για τον σκηνοθέτη των Άγριων Μελισσών

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος πριν από λίγη ώρα έκανε γνωστό πως ο αγαπημένος του πατέρας, δεν είναι πια στη ζωή. Με μια ανάρτηση στο προφίλ του στο Facebook, ανακοίνωσε την απώλεια της οικογένειάς του.

Λευτέρης Χαρίτος: βαρύ πένθος για τον σκηνοθέτη των Άγριων Μελισσών.

Ο κριτικός κινηματογράφου και ποιητής Δημήτρης Χαρίτος γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Και όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος «βιοπορίστηκε εξαντλώντας όλη την υπηρεσιακή ιεραρχία της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος».

Εγραφε κριτική και θεωρητικά κείμενα για τον κινηματογράφο και τις εικαστικές τέχνες από τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Παράλληλα με την ενασχόλησή του με την ποίηση. Για πολλά χρόνια διετέλεσε γενικός γραμματέας και πρόεδρος της Πανελληνίας Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ), ενώ στα έτη 1991-1993 υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Επί δεκατέσσερα χρόνια ήταν μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εθνικής Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού.

Στο διάστημα 2000-2002 ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής του (τότε) Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διετέλεσε κριτικός κινηματογράφου στο περιοδικό Αντί. Ενώ για χρόνια κρατούσε τη στήλη της κινηματογραφικής κριτικής στο περιοδικό Νέα Εστία.

Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1955 με την ποιητική συλλογή «Ιστορία του Απρίλη». Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές «Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα», 1961, «Μανδραγόρες», εκδ. Φιλιππότη, 1980. Η συλλογή «Μυθεύματα κι αυτοβιόγραφα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2009. Το 2014 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κίχλη η ποιητική συλλογή «Οι Αφαντοί» και το 2017 η συλλογή «Τα τριακόσια εξήντα πέντε και το ένα για τα δίσεχτα χρόνια».

Περισσότερο κι από όλα τα παραπάνω, ο κύριος Δημήτρης Χαρίτος ήταν ένας ακούραστος θεατής, παρών από την έναρξη μέχρι και το τέλος στις προβολές του Φεστιβάλ Δράμας και Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που παρακολουθούσε ανελλιπώς, κρατώντας πάντα σημειώσεις και κάνοντας εύστοχες, αυστηρές συχνά παρατηρήσεις, μένοντας πιστός στο σινεμά με το οποίο μεγάλωσε, αλλά αναγνωρίζοντας και το πάθος των νεότερων με τους οποίους τον έδενε άρρηκτα και η σχέση του με τον γιο του, Λευτέρη Χαρίτο, σκηνοθέτη του «Dolphin Man» αλλά και υπεύθυνο για την σκηνοθεσία της τεράστιας επιτυχίας «Άγριες Μέλισσες».