17 Μαΐου 2021 20:15
Λίνα Νικολακοπούλου: «Αν με αφήσει ένας άνθρωπος μέσα σε ένα δωμάτιο μόνη μου, για δυο μέρες, αρχίζουν να αναδύονται κόσμοι».
«Όλα είναι αιτία έμπνευσης. Είναι μαγικό πράγμα η έμπνευση. Κάτι μπορεί να έχεις νιώσει πριν από 30 χρόνια και να έρθει εκείνη την ώρα. Κάτι που θα δω την τηλεόραση, στον δρόμο, σε μια ταινία. Επίσης η απόλυτη σιωπή. Αν με αφήσει ένας άνθρωπος μέσα σε ένα δωμάτιο μόνη μου, για δυο μέρες, αρχίζουν να αναδύονται κόσμοι. Θέλει σιωπή η σύλληψη και απόσταση»
«Πρέπει να ακούσεις το μέσα σου. Υπάρχει περίπτωση την ώρα που γράφεις, αν σε ενοχλήσει κάποιος, αυτό που νιώθεις να κοπεί, να σου ταράξει τον κόσμο που έχεις βρεθεί εκείνη την ώρα. Είναι μια μαγική μεταφορά. Τα λόγια σε μεταφέρουν, βιώνεις σαν αληθινό κάτι το οποίο δεν υπάρχει».
«Μια νύχτα μου ήρθε κάτι έντονο και μου ήρθε στον ύπνο μου. Λέω δεν θα ανάψω το φως γιατί θα τα χάσω όλα. Έγραψα λοιπόν στο σκοτάδι και το πρωί που σηκώθηκα είδα ότι έχω γράψει πάνω σε άλλα. Τρόμαξα να βγάλω άκρη. Η μεγαλύτερη οδύνη είναι όταν έρχεται στον ύπνο κάτι και είσαι σίγουρος ότι είναι κάτι καλό και το πρωί δεν μπορείς να το θυμηθείς. Έχω γράψει πάνω σε λογαριασμούς ΔΕΗ, παντού».
«Έγραψα τόσο περίεργα που η δασκάλα με σήκωσε για να τη διαβάσω. Μετά, ως δεσποινίς έπρεπε να διαχειριστώ την κλεισούρα και κατάλαβα ότι τον εγκλεισμό αυτόν τον θεραπεύει το να βγάλω αυτά που έχω μέσα μου.
Στα 13 η καθηγήτρια των νέων ελληνικών κατάλαβε ότι έχω δυνατότητα και μου είπε να ξεκινήσω να διαβάζω λογοτεχνία. Στα 18 πλέον ένιωθα έτοιμη ότι μπορώ. Ήξερα ότι αποκλείεται να μην κάνω κάτι που να έχει σχέση με την τέχνη. Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο έπιασα δουλειά στο “Παρασκήνιο” και ήταν μια βιβλιοθήκη για εμένα».
https://streamable.com/omsc5v
