Αλίμονο, θα ήμουν ηλίθια αν έλεγα όχι. Πέρασα 20 χρόνια φρικτά. Ήμουν παράλυτη, παχύσαρκη 120 και βάλε κιλά. Υπήρξα ένα τέρας. Είχα μεταμορφωθεί σε ένα τέρας. Ένα τέρας που πήρε το θάρρος και έβγαλε τη φωτογραφία του στην τηλεόραση. Ένα τέρας, γουρούνι παχύσαρκο και με σήκωναν για να καθίσω ακόμη και στο καροτσάκι. Μετά από αυτό κάηκα, αλλά ευτυχώς βρήκα τον άνθρωπο που με έκανε να σταθώ ξανά στα πόδια μου. Περπατάω, αλλά δεν μπορώ ακόμη να κάνω μεγάλη απόσταση, πιστεύω ότι του χρόνου θα κάνω κατοστάρι.
Μαίρη Χρονοπούλου: «Η τελευταία μου εναπόθεση θα είναι σε χρώμα λευκό. Κι όχι φέρετρο»
Η Μαίρη Χρονοπούλου αναφέρθηκε στην πρόσφατη απώλεια της Μάρθας Καραγιάννη και παράλληλα δεν δίστασε να μιλήσει και για την καύση της μετά τον θάνατό της.
Η δημοφιλής πρωταγωνίστρια Μαίρη Χρονοπούλου παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Espresso» και αρχικά αναφέρθηκε στον θάνατο της Μάρθας Καραγιάννη, λέγοντας: «Ήδη μιάμιση ώρα μετά το θάνατο της Μάρθας το τηλέφωνό μου δεν σταμάτησε να χτυπά, ζητώντας μου δηλώσεις για την τηλεόραση και το διαδίκτυο.
Στο στεφάνι της έγραψα ‘Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, Μαρθούλα μου!’. Γιατί το έκανα αυτό; Γιατί 20 χρόνια, που ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου στα νοσοκομεία, ελαχιστότατες συνάδελφοι ήρθαν να με δουν: η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, η Μπεάτα Ασημακοπούλου κι η Μαρθούλα. Καμία άλλη…
Καλό κορίτσι! Δεν έχω εύκολο πια το κλάμα εδώ και πολύ καιρό. Κλαίει μόνο το μέσα μου!»
Σε άλλο σημείο, η Χρονοπούλου αναφέρθηκε και στην καύση μετά το θάνατό της: «Εγώ το κάνω συμβολαιογραφικά. Την όλη διαδικασία παραλαβής της σορού μου, όταν εγκαταλείψω αυτόν τον κόσμο, διότι δεν είναι μόνο η καύση που με απασχολεί αλλά κι όλη η διαδικασία που θα προηγηθεί.
Τα έχω όλα μυστικά, όπως κι όλη αυτή την ιστορία, υπό απόλυτη σεμνότητα και λιτά. Η τελευταία μου εναπόθεση θα είναι σε χρώμα λευκό. Κι όχι φέρετρο.
Κανείς δεν θα ξέρει πού θα βρίσκομαι».
Και η ηθοποιός κατέληξε επισημαίνοντας: «Το τελευταίο ‘πάρτι’ έχει άλλο πλάνο! Η καύση είναι εξαγνισμός!
Είναι προτιμότερο να σε σπαράζουν τα σκαθάρια και τα σκουλήκια; Δείξε μου -σε όλη την ανθρώπινη ιστορία- έναν αθάνατο! Έζησε ποτέ κανείς αιώνια;
Μια απλή μετάβαση είναι! Είναι η μοίρα μας. Τώρα, αν με ρωτάς πώς θα πάρουν οι φίλοι μου αυτήν την απόφασή μου;
Εκείνο που είναι βέβαιο, ένας πολύ πολύ αγαπητός μου άνθρωπος γίνεται έξαλλος όταν το ακούει. Κι είπε ότι θα κάνει το παν για να το εμποδίσει! Λυπάμαι, καλέ μου, που οι απόψεις μας διίστανται!».