Η Μαρία Μπεκατώρου μίλησε ανοιχτά για τους ανθρώπους που την εκμεταλλεύτηκαν στην πορεία της στα χρόνια της τηλεόρασης και φυσικά αναφέρθηκε στον Νίκο Μουτσινά.
Η Μαρία Μπεκατώρου έδωσε συνέντευξη στο ένθετο της κυριακάτικης εφημερίδας Παραπολιτικά σχολίασε τα προγράμματα της τηλεόρασης και κυρίως τα ριάλιτι
Υπήρξαν άνθρωποι που σε εκμεταλλεύτηκαν;
Ναι, υπάρχει και αυτό στο χώρο μας. Εγώ είμαι πάντα καλοπροαίρετη και καχύποπτη –είναι συνδυασμός- και έτσι καταλαβαίνω πια αν οι άνθρωποι που είναι μαζί μου με εκτιμούν, γιατί έχω πάθει κι έχω μάθει. Υπήρξα αφελής.
Τι σε χαλάει στην TV και τι σε χαλαρώνει;
Δεν μπορώ να δω καθόλου ριάλιτι. Αντίθετα, με χαλαρώνει ένα βραδινό τοκ σόου.
Αν έπρεπε να συνεργαστείς με κάποιον και είχες την επιλογή, με ποιον θα ήθελες να κάνεις εκπομπή;
Δύσκολο… Θα σου πω όμως τον Νίκο Μουτσινά. Τον αγαπώ και περνάω καλά.
Περίμενες ότι θα γινόσουν και fashion icon; Δηλαδή, πως θα ασχολούνταν τα media με το τι φοράς, πώς έκανες τα μαλλιά σου και όλα αυτά;
Επειδή έχασα κάποια κιλά και έφτιαξε παραπάνω το σώμα μου, βγαίνω πιο περιποιημένη πιά. Έχω τη φιλοσοφία πως θα προσέχω πιο πολύ. Παλιά δεν πρόσεχα. Είχα πάντα άποψη στυλιστική, αλλά μόνο σε ό,τι αφορούσε τη δουλειά. Τώρα δεν είμαι τόσο χύμα, μου αρέσει να είμαι πιο περιποιημένη.
Σε αγχώνει η εικόνα σου επειδή είσαι τηλεοπτικό πρόσωπο και θα κριθείς;
Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι ευτυχισμένος με το σώμα που έχει, ενώ και η τηλεόραση δεν καλλιεργεί πρότυπα καλογυμνασμένης γυναίκας. Αυτά έχουν ευτυχώς παρέλθει. Εγώ προσωπικά νιώθω καλά με το σώμα που έχω αυτή τη στιγμή. Έχω χάσει κάποια κιλά που δεν τα ήθελα, προσπαθώ να τα διατηρήσω και νιώθω περήφανη που τα καταφέρνω.
Υπάρχει μυστικό για να κρατήσει μια σχέση, ένας γάμος;
Η γιαγιά μου έλεγε “να μπαίνει από τη μία, να βγαίνει από την άλλη”. Δεν είναι να τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά και τοις μετρητοίς. Να τα πολυψειρίζουμε. Όταν τα βασικά είναι καλά, είσαι ευχαριστημένος, έχεις αφοσιωμένο σύντροφο, που σε αγαπά, σε φροντίζει και δεν έχει άλλα, μεγάλα μειονεκτήματα, τότε όλα είναι καλά. Ας πέσει και κάτι κάτω…