Μαρία Πετεβή: «Το τηλέφωνο χτυπάει, είναι κάτι που ηρεμεί αλλά δεν με κολακεύει»

Η Μαρία Πετεβή είδε τις μετοχές της να παίρνουν την ανιούσα ύστερα από τη συμμετοχή της στην πετυχημένη σειρά του ΑΝΤ1 Αγριες Μέλισσες.

Η ηθοποιός μίλησε στο περιοδικό Γκαλά και αναφέρθηκε στις προτάσεις που δέχεται το τελευταίο διάστημα η στα άπλυτα από την ολοκλήρωση και του τρίτου κύκλου των Άγριων Μελισσών και αν αυτές οι προτάσεις είναι αντάξιες των επαγγελματικών της φιλοδοξιών.

«Ναι, το τηλέφωνο χτυπά κι είναι κάτι που με ηρεμεί. Αλλά δεν με κολακεύει. Είμαι φιλόδοξη αλλά καθόλου ματαιόδοξη. Ξέρω ότι η αναγνωρισιμότητα κι απήχηση φεύγουν όσο γρήγορα έρχονται. Είναι μάταια αυτά. Γνωρίζω επίσης ότι αν σταματήσω να είμαι ευάλωτη και νιώσω απόλυτα ασφαλής στη δουλειά, τότε θα πρέπει να πάψω να είμαι ηθοποιός. Έχω περάσει και θα περάσω ξανά δυσκολίες, έχω ζήσει σκαμπανεβάσματα κι έχω αναρωτηθεί πολλές φορές για ποιον λόγο κάνω αυτό το επάγγελμα και που θέλω να πάω. Είναι μια διαδικασία που δεν τελειώνει ποτέ».

Σε πρόσφατη συνέντευξη της η ηθοποιός είχε αναφερθεί και στην αρχαία τραγωδία του Ευριπίδη στην οποία πρωταγωνίστησε το καλοκαίρι ενσαρκώνοντας το ρόλο της Ιφιγένειας

Η ηρωίδα πεθαίνει για έναν µάταιο και καταστροφικό πόλεµο. Ποια είναι η δική σου Ιφιγένεια;

Η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» είναι ένα από τα σπουδαιότερα έργα της αρχαιοελληνικής δραµατουργίας. Το κείµενο παρακολουθεί το απότοµο ταξίδι ενηλικίωσης της ηρωίδας, η οποία µεταβαίνει βίαια από την εποχή της αθωότητας σε έναν κόσµο κυνισµού και µισαλλοδοξίας. Η παράσταση εστιάζει στον αντιπολεµικό χαρακτήρα του έργου και στην ειρωνεία που το διατρέχει σε σχέση µε το διακύβευµα του πολέµου. Ποιοι θα κερδίσουν από αυτό τον πόλεµο; Γιατί γίνεται στα αλήθεια; Ποια είναι τα πραγµατικά του θύµατα; Η σκηνοθετική προσέγγιση εστιάζει στην έννοια της θυσίας και στη σύγκρουση της αγνότητας/καθαρότητας µε τη βία της εξουσίας.

Η Ιφιγένεια συµβολίζει κάθε «παράπλευρη απώλεια» του πολέµου;

Ακριβώς. Η παράσταση σκιαγραφεί έναν κόσµο αθωότητας που προσκρούει στη βαρυχειµωνιά και ισοπεδώνεται. Η ηρωίδα σταδιακά µεταµορφώνεται και οικειοποιείται τη φιλοσοφία της κυριαρχίας, για να την ξεγυµνώσει τελικά µπροστά σε όλους.

Ποια είναι τα διλήµµατα της ανθρώπινης ύπαρξης µε τα οποία µας φέρνει αντιµέτωπους η τραγωδία;

Η σύγκρουση του ανθρώπου µε τη µαταιοδοξία και τη φιλοδοξία του. Ο Μενέλαος και ο Αγαµέµνονας µπλέκονται µέσα σε αυτά τα δίχτυα, πέφτουν σε τραγικά λάθη και τελικά τρώνε τις σάρκες τους. Τίποτε δεν θα είναι το ίδιο µετά τη θυσία της Ιφιγένειας. Ο κύκλος της βίας και του αίµατος γίνεται χείµαρρος που τους καταπίνει όλους. Τα διλήµµατα που τίθενται σχετίζονται µε τη ζωή και τον θάνατο, την άγνοια και τη γνώση, την τύχη και την επιλογή. Είναι θέληµα της µοίρας και της θεάς αυτή η θυσία; Το περιτύλιγµα ενός χρησµού κάνει τη συγκεκριµένη πράξη να φαίνεται ότι αφορά κάτι ανώτερο: τα ιδανικά της πατρίδας. Τα πράγµατα όµως είναι πολύ πιο περίπλοκα και η εξουσία είναι έτοιµη να προχωρήσει µε φανατισµό σε εγκλήµατα στο όνοµα αυτών των ιδεών.