Μαυρίκιος Μαυρικίου: «Όσο με πόνεσε στην ζωή μου το bullying ψυχικά και σωματικά ως παιδάκι, τόσο με δυνατό με έκανε”.

Στην εκπομπή Αννίτα Κοίτα έδωσε συνέντευξη ο Μαυρίκιος Μαυρικίου ο οποίος μίλησε για το πως ξεκίνησε να ασχολείται ως θεατρικός παραγωγός αλλά και για το bullying που δέχθηκε κατά τη θητεία του στον στρατό. Ο ίδιος δήλωσε: «Είναι πάρα πολύ δύσκολο, είναι πολλά τα βράδια που ως παραγωγός γυρνώ στο σπίτι και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Είναι πολύ επικίνδυνο, επώδυνο και θέλει απίστευτο ψυχικό σθένος. Το μόνο που μπορεί να σε κρατήσει είναι η αγάπη γιατί αν είναι ψώνιο θα το κάνεις μια φορά και θα το παρατήσεις. Ήξερα ότι υπάρχουν διάφορα από πίσω αλλά ότι είναι ένα είδος πολέμου, δεν το είχα αντιληφθεί. Μιλάμε για πόλεμο, ο θάνατός σου η ζωή μου και πως να βγάλω τα μάτια του άλλου. Είναι τρομερό». «Εγώ όταν ανακοίνωσα φέτος το Κλουβί με τις Τρελές, με πήραν πολλοί πρωτοκλασάτοι παραγωγοί και μου έκαναν επίθεση. Να πω και σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που είναι με κακιά κουβέντα στο στόμα μονίμως, ότι καλό είναι να δούνε κάτι πριν το κρίνου. Δηλαδή ακούω συνέχεια και μου λένε για τον Λάκη και γιατί δεν πήρες έναν σπουδαίο ηθοποιό. Ο Λάκης Γαβαλάς είναι ο ρόλος. Όταν μπήκε στο γραφείο μου να μιλήσουμε για τον ρόλο του Ζαζά, είδα όλους τους υπαλλήλους μου να χαμογελάνε και είδαμε τον Ζαζά να μπαίνει στο γραφείο. Ήταν πρωί ο ήλιος έκαιγε και μπήκε με τα καπέλα, με τα τακούνια και λέω Χριστέ μου ο Ζαζά.»

Στην συνέχεια πρόσθεσε για το bullying που δέχθηκε: «Όσο με πόνεσε στην ζωή μου το bullying ψυχικά και σωματικά ως παιδάκι, τόσο με δυνατό με έκανε. Νομίζω αυτό που χρειάζεται είναι να βρεις τον άνθρωπο που μπορεί να μην είναι ο μπαμπάς σου κι η μαμά σου. Εμένα λοιπόν οι γονείς μου όχι απλά δεν με άφησαν αλλά σηκώθηκαν κι ήρθαν στο σχολείο και ζήτησαν την παραδειγματική τιμωρία αυτών των παιδιών που προσπάθησαν να με κακομεταχειριστούν κι αυτό ήταν ένα παράδειγμα για όλα τα άλλα παιδιά. Εγώ στον στρατό ήταν η περίοδος που είχα πάει στο Ελλάδα Έχεις Ταλέντο κι επειδή κέρδισα τη δεύτερη θέση στον τελικό, μου έδωσαν μια τιμητική άδεια. Η ζήλια και το μένος αυτών των παιδιών γιατί πήρε άδεια κι έφυγε αυτές τις ημέρες, τους οδήγησαν σε φαινόμενα ξυλοδαρμού, με έστειλαν στο νοσοκομείο, με χτύπησαν.»

«Είχα πριν από έναν χρόνο συναυλία κι έρχεται ένα παιδί που δεν κατάλαβα ποιος ήταν. Στο τέλος που χαιρετούσε ο κόσμος μου λέει γεια σου τι κάνεις; Ήταν παιδί που με χτύπησε στον στρατό. Ανατρίχιασα ολόκληρος και δεν ξεχνάς τα ονόματα αυτά. Τους θυμάμαι τους συγκεκριμένους και μου ζήτησε συγγνώμη. Έχω γίνει τόσο δυνατός με αυτήν τη μάχη που αν καταφέρουμε μέσα μας να το αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία και να βρούμε τις λύσεις, πιστεύω ότι μπορούμε να το καταφέρουμε.»