Μιχάλης Χατζηγιάννης: «Είναι μια πληγή που δεν κλείνει, ένα τραύμα ανοιχτό»

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μίλησε για την Κύπρο και αποκάλυψε τα συναισθήματά του για την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα του.

Ο δημοφιλής τραγουδιστής Μιχάλης Χατζηγιάννης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» του ΜΕGA τη Δευτέρα και αναφέρθηκε στην Κύπρο λέγοντας: «Είναι μια πληγή που δεν κλείνει, ένα τραύμα ανοιχτό. Έχω καταγωγή από την Κερύνεια κι από τους δύο γονείς μου, ήταν πρόσφυγες».

Και ο Χατζηγιάννης πρόσθεσε: «Η Κερύνεια ήταν το σημείο απόβασης των τουρκικών στρατευμάτων από έναν μικρό κόλπο, που λέγεται Πέντε μίλι. Από το σπίτι της μαμάς μου δεν είναι ούτε ένα χιλιόμετρο.

Έχω τόσες περιγραφές για όσα έχουν συμβεί, που είναι σαν να το έχω ζήσει. Με πονάει κι εμένα ο πόνος τους. Δεν υπάρχει ημέρα που να μην αναφέρει η μητέρα μου την πατρίδα. Ο πατέρας μου ακόμα και σήμερα ασχολείται για να μνημονεύσουν την πόλη μας, να ευχηθούμε να γυρίσουμε».

Σε άλλο σημείο ο καλλιτέχνης είπε πως η τελευταία ευχή που του έδωσε ο παππούς του λίγο πριν φύγει από τη ζωή, ήταν να καταφέρει να δει την Κερύνεια.

«Θα σας πω κάτι. Όταν ‘έφυγε’ ο παππούς μου, όταν τον έχασα πριν κάποια χρόνια, ήθελε να με δει και μου λέει ‘γιε μου εύχομαι να καταφέρεις να δεις την Κερύνεια’. Έφυγε με αυτόν τον καημό».

Και ο Χατζηγιάννης κατέληξε επισημαίνοντας: «Τα πράγματα δεν βαίνουν ευοίωνα. Υπήρχαν στιγμές που θα μπορούσε να γίνει το βήμα, δεν υπήρχε όμως η βούληση. Νομίζω όσο περνά ο καιρός, το πράγμα θα παγιώνεται έτσι όπως είναι. Οι συνθήκες θα δυσχεραίνουν.

Κι αν υποθέσουμε ότι θα γίνει και μια παράνομη προσάρτηση του βόρειου τμήματος με την Τουρκία, τότε τα πράγματα θα είναι δις χειρότερα».

Σε άλλο σημείο, τόνισε: «Η μουσική με διάλεξε. Οι γονείς μου ήταν πάντα μαζί μου, ήταν αυστηροί αλλά προοδευτικοί. ήταν βοηθητικοί σε όλα, είχα μία γερή κάλυψη που δεν θα με άφηναν για κανένα λόγο να καβαλήσω το καλάμι.

Στα 19 είχα τελειώσει με τον στρατό και εκεί εκ θαύματος με παίρνει τηλέφωνο ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο οποίος για κάποιο λόγο παρακολούθησε τη Eurovision που είχε γίνει λίγους μήνες πριν και είπε θέλω αυτό το παιδί για αυτό το τραγούδι. Ε, ο στρατός τελείωσε 25 Οκτωβρίου, 26 ήμουν στο αεροπλάνο και είμαι Αθήνα. Ήρθε με πήρε με πήγε στο σπίτι του, πήγαμε στο στούντιο και ηχογραφήσαμε το ‘Άγγιγμα ψυχής’».