Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
31 Μαρτίου 2019 20:00
«Τον είχαν ξεχάσει οι πάντες. Ειδικά την τελευταία πενταετία εγώ τον πήγαινα για μπάνιο, που το είχε ανάγκη για την υγεία του. Τότε είχε πρόβλημα με τα πόδια του και είχε κάνει κάποια εγχείρηση. Δεν ερχόταν απολύτως κανείς να τον δει. “Αδέρφια μου”, έλεγε σε μένα και στη γυναίκα μου, “είστε μονάχα εσείς”. Και γι αυτό δεν είναι τυχαίο που ήθελε να μείνει στην Ερμιόνη μόνιμα. Σιχάθηκε τον κόσμο γιατί σύντομα κατάλαβε ότι όσοι τον πλησίαζαν, το έκαναν για το χρήμα και για να ανέβουν. Με έπαιρνε πολλές φορές τέσσερις τα ξημερώματα και έκλαιγε Ήταν πολλές φορές στεναχωρημένος από τη μοναξιά και την απομόνωση που του φύλαγαν μερικοί».
« Αυτό που ξέρω και για πρώτη φορά το λέω είναι ότι είχε την πρόθεση να αλλάξει τη διαθήκη και όσα έγραφε σε αυτήν για τον Γιάννη. Πριν γίνει το κακό και φύγει μου είχε πει, επειδή και εγώ είμαι πατέρας και ο πιο καλός του φίλος, ότι ήθελε να μιλήσουμε γι’ αυτό το θέμα. Να πούμε κάτι πολύ σοβαρό. Πιστεύω λοιπόν ότι θα την άλλαζε. Γι αυτό άλλωστε έκανε και δεύτερη διαθήκη χωρίς αναφορές στο γιο του. Πιστεύω ότι ήθελε και ήταν έτοιμος να κάνει τρίτη διαθήκη. Ήταν ένα πείσμα της στιγμής. Ένας θυμός της στιγμής ήταν αυτά που έγραψε για τον Γιάννη. Ο Δημήτρης, άλλωστε, ήταν απόλυτος στις απόψεις του. Την επομένη το πρωί, όμως, το μετάνιωνε. Είχε καρδιά μικρού παιδιού».
«Την Κυριακή που έφυγε, στις 9.30 το πρωί έκανε μπάνιο στο ντους και μου είπε: Έλα, ρε Βάλσαμε, μέσα να πούμε καμιά κουβέντα. Του είπα ότι θα επέστρεφα, γιατί είχα και κάτι δουλειές να κάνω. Πήγε η ώρα 13.15 όταν τελείωσα και είπα να μην τους ενοχλήσω, γιατί ίσως να κοιμούνταν. Αν πήγαινα, ίσως να προλάβαινα και κάτι Με πήρε 13.20 τηλέφωνο η Νάντια και μου είπε: Τρέξε, γιατί ο Δημήτρης κάτι έπαθε. Έτρεξα, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούσα να τον συνεφέρω».
Σήμερα ο Μιχάλης Βάλσαμος έχει φτιάξει ένα τραγούδι για εκείνον και μου ζητάει να κλείσουμε με ένα στίχο από αυτό: «Το πνεύμα σου αθάνατο, η τέχνη σου αιώνια, ως καλλιτέχνης πάλεψες σε μαρμαρένια αλώνια».
Όσο για το εξοχικό στην Ερμιόνη, έχει περάσει στους κληρονόμους, αλλά δεν πατάει κανείς εκεί.