23 Αυγούστου 2020 18:00
Η Νένα Χρονοπούλου γεννθηκε στην Καλαμάτα στις 5 Σεπτεμβρίου 1968. Το πραγματικό της όνομα είναι Ελένη Πολυχρονοπούλου. Μεγάλωσε στην Καλαμάτα μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών, όταν οι γονείς της μετακόμισαν στον Πειραιά και πιο συγκεκριμένα στη Νίκαια. Σπούδασε υποκριτική στην Ανώτερη Δραματική Σχολή της Μαίρης Βογιατζή – Τράγκα και ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός το καλοκαίρι του 1990. Τον Απρίλιο του 2016 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο “Αν μιλούσε το αι2ον” Γράφει στίχους και αρκετοί από αυτούς έχουν μελοποιηθεί και έχουν ήδη ερμηνευθεί.
Η Νένα έχει κάνει τρεις γάμους. Ο πρώτος έγινε στις 2 Νοεμβρίου 1992 με τον ηθοποιό Γιώργο Ματαράγκα. Ο δεύτερος έγινε στις 21 Ιουλίου 2000 με τον επιχειρηματία Γεράσιμο Μαυράκη και ο τρίτος στις 8 Νοεμβρίου 2010 με τον Παλαίμαχο Διεθνή Ποδοσφαιριστή Τάσο Μητρόπουλο.
Έχει έναν γλυκύτατο γιο, το Χρήστο τον οποίο λατρεύει, από το δεύτερο γάμο της, τον Χρήστο Μαυράκη. Ο Χρήστος γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2004. Ο δεύτερος σύζυγός της δολοφονήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2007, την ημέρα της γιορτής του.
Η κατάθεση ψηχής
Η Νένα με αφορμή την συμπλήρωση 15 χρόνων από τη στιγμή που ο γιος της γύρισε μετά από νοσηλεία 5 μηνών στην εντατική, είχε γράψει ένα μήνυμα – κατάθεση ψυχής και το μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους:
«Ήταν σημαδιακή ημέρα, η ημέρα που ήρθες πρώτη φορά στο σπίτι σου, η ημέρα που η κούνια σου δε θα ήταν άδεια πια, το δωμάτιό σου θα γέμιζε από το γέλιο ή το κλάμα σου, και νανουρίσματα που είχα γράψει όσο σε καρτερούσα… Βλέπεις ήταν πέντε ολόκληρους μήνες άδειο και σε περίμενε… Ήταν η ημέρα που “πήρα το παιδί μου σπίτι του”, μετά από πέντε ολόκληρους μήνες στην ΕΝΤΑΤΙΚΗ, η ημέρα που φοβόμουν πως δε θα τα καταφέρω μένοντας μόνη μου μαζί σου δίχως τη στήριξη των γιατρών και των νοσηλευτριών σου.
“Μην τον φοβάσαι” μου είχε πει η Άννα Βασιλειάδου, “δεν ξέρει τι δεν ξέρεις, αλλά νιώθει το φόβο σου, γι’ αυτό μην του τον δείξεις ποτέ σου”, μου είπε όταν είδε τον τρόμο στα μάτια μου μόλις έβγαινα από τη ΜΕΝΝ του ΙΑΣΩ κρατώντας σε στην αγκαλιά μου. Το οξύμετρο που φορούσες στο ποδαράκι σου φώτιζε και χτυπούσε κάθε φορά που ο κορεσμός έπεφτε, και η περιβόητη ΑΜΠΟΥ, στεκόταν περήφανη δίπλα μας για να σου δώσω ανάσες σε περίπτωση που κάτι μου πάθαινες στο σπίτι… Έτσι ήρθες σπίτι σου, με μηχανήματα που θα βοηθούσαν την ανάσα σου σε περίπτωση που… Την έχανες…
Και εμείς εκεί, να παρακαλάμε να περάσουν τα λεπτά, οι ώρες και οι μέρες για να μπορέσεις να γίνεις δυνατός… Και τα κατάφερες, μέσα σε 15 μόνο ημέρες σταμάτησες να παίρνεις πια φάρμακα, έφτιαξαν όλα επάνω σου, και σιγά – σιγά σταμάτησα να φοβάμαι πως θα μου φύγεις κάποια στιγμή που θα έχουν κλείσει τα μάτια μου από την εξάντληση…
Και είσαι μέχρι σήμερα κοντά μου, και ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις γιέ μου, γιατί αν δεν υπήρχες στη ζωή μου δε θα είχα καταλάβει τι θα πει αληθινή αγάπη…
Αν δεν υπήρχες εσύ πυξίδα μου σε ένα αβέβαιο χάρτη θα είχα χαθεί μέσα σε δρόμους που δε θα είχαν αξία…
Και δε φοβάμαι πως θα είχα χάσει τη δική μου, αλλά σίγουρα δε θα είχα βρει τη δική σου ανεκτίμητη και παντοτινή που φωτίζει ότι αγγίζει…Λατρεμένε μου… Για όσο… Μαζί!»
Η δολοφονία του συζύγου της
Ανήμερα της γιορτής του, δολοφονήθηκε στον Ταύρο, ο Γεράσιμος Μαυράκης. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 2005 και αργότερα μετά από προσπάθειες η Νένα μένει έγκυος. Γεννάει τον μικρό πρόωρα μόλις 5 μηνών. Ωστόσο ο μικρός Χρήστος με την λατρεία της μητέρας του καταφέρνει να κρατηθεί στη ζωή και 3,5 χρόνια μετά τη γέννησή του ο Γεράσιμος δολοφονείται.
Η Νένα μπορεί να ζει μια ευτυχισμένη ζωή δίπλα στο πλευρό του συζύγου της Τάσου Μητρόπουλου και του γιου της αλλά τη δολοφονία του πρώτου άντρα της δεν την ξεπέρασε ποτέ!
Για τη δολοφονία του Μαυράκη έκανε άλλη μια συγκλονιστική ανάρτηση:
“Σαν χθες βράδυ, ξημερώματα γιορτής… Πέρασαν 12 χρόνια από την τελευταία τους φωτογραφία μαζί… Χρηστάκος και Γεράσιμος.
Σαν σήμερα, ημέρα της γιορτής του λοιπόν, ημέρα της γιορτής που δεν ξαναγιορτάσαμε ποτέ, ημέρα που μας σημάδεψε για πάντα, κάθε μέρα μας, γιατί όσοι είναι κοντά μας γνωρίζουν, πως κανένας μας δεν ξέχασε και ούτε πρόκειται να ξεχάσει. Μιλάμε για σένα λες και είσαι ανάμεσά μας και απλά δε σε βλέπουμε, όμως ξέρουμε πως μας βλέπεις εσύ, μη ρωτήσεις πως, έτσι γίνεται συνήθως όταν δε θέλεις να δεχτείς την πραγματικότητα.
Καλή αντάμωση, γιατί κάθε ημέρα που περνάει μας πάει κοντύτερα σ’ αυτούς που είναι πια στην αλήθεια, και όπως και να το δεις, είναι μία παρηγοριά.
Πώς έμαθε για τη δολοφονία
«Είναι Παρασκευή 19 Οκτωβρίου ξημέρωμα Σαββάτου. Εκείνη την ημέρα έκανα τον Χρηστάκο μπάνιο και με πήραν τηλέφωνο 3.15 και μου είπαν αυτό που έγινε. Μου είπαν ότι χτύπησαν τον Μάκη. Δεν μου είπαν το αποτέλεσμα. Είχα ελπίδα ότι μπορεί να ζει και πήρα τηλέφωνο στην Ασφάλεια, δεν ήθελαν να μου το πουν… και μου το είπαν. Δε το πίστευα και μπορεί να μη το έχω πιστέψει ακόμα. Μετά τη δολοφονία του Μάκη σκεφτόμουν ότι μπορεί να είμαι η επόμενη. Ήταν άδικο αυτό που έγινε στον Μάκη. Δεν έπρεπε να γίνει. Ήταν ανέντιμο, ανήθικο, άνανδρο και άδικο.Επίσης δεν ήταν όλο αυτό το πράγμα που παρουσίασαν τα κανάλια. Ήταν αθλητής, ήταν καλός πατέρας, ήταν καλός άντρας, είχε εξαιρετικό χιούμορ, ήταν καλό παιδί. Αν ήμουν χωρίς παιδί θα είχα ακολουθήσει άλλο δρόμο. Μπορεί τώρα να ήμουν μακαρίτισσα. Αλλά δόξα τω Θεώ, ο Θεός με λυπήθηκε και μου έφερε το Χρήστο», έχει πει η ίδια.
