Κουρής-Τοπαλίδου:Στα δικαστήρια για το διαζύγιο
Κόντρα στα δημοσιεύματα που ήθελαν να βάζουν στην σχέση τους νέα θεμέλια και να “παγώνουν” το διαζύγιο, εμείς μαθαίνουμε δυστυχώς ακριβώς το αντίθετο για τον ηθοποιό Νίκο Κουρή και την […]
Συντάκτης: Newsroom
27 Αυγούστου 2022 16:17
Το διάσημο μοντέλο είναι παθιασμένη υπέρμαχος του παλαιστινιακού λαού και αν ρίξει κανείς μια ματιά στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram θα καταλάβει αμέσως, πόσο πολύ προσπαθεί για να γίνει η «φωνή» του.
Ωστόσο, όπως αποκάλυψε η ίδια σε συνέντευξη που παραχώρησε στο podcast «The Rep», το γεγονός ότι αγωνίζεται για μια «ελεύθερη Παλαιστίνη» δεν έχει λειτουργήσει θετικά στην καριέρα της. Βέβαια, δεν δείχνει να την απασχολεί ιδιαίτερα.
Το πρώτο «χτύπημα» που δέχτηκε σχετικά με την αγάπη της για την πατρίδα της, ήταν σε ηλικία 14 μόλις ετών, όταν είχε κάνει ένα τατουάζ που έγραφε «ελευθερία στην Παλαιστίνη». «Ήθελα να απελευθερωθούν οι άνθρωποί μου, να μην πληγώνονται άλλο. Αυτό ήταν και η αρχή της προσπάθειά μου να γίνω η φωνή της Παλαιστίνης παγκοσμίως», ανέφερε.
Όταν πήγε στο γυμνάσιο, ο πατέρας της Μοχάμεντ Χαντίντ αναγκάστηκε αρχικά να πει ψέματα για την καταγωγή της, καθώς ήδη κάποια παιδιά που ζούσαν κοντά στο σπίτι της, της έκαναν διαρκώς bullying, φωνάζοντάς τη «τρομοκράτη».
Η Μπέλα Χαντίντ παραδέχτηκε πως για χρόνια δεν ήξερε ποια πραγματικά ήταν. Ωστόσο, όταν κατάλαβε, δεν έπαψε να παλεύει για τα δικαιώματα, τόσο της ίδιας, όσο και του λαού της χώρας της.
«Είχα μερικούς φίλους που με εγκατέλειψαν τελείως, όταν έμαθαν ότι είμαι από την Παλαιστίνη. Ακόμα και φίλοι, με τους οποίους τρώγαμε μαζί κάθε βράδυ για πάνω από 7 χρόνια. Σταμάτησαν να μου ανοίγουν το σπίτι τους», εξήγησε.
Παρ’ όλα αυτά, η Μπέλα Χαντίντ δεν έδειξε να πτωείται. Αντιθέτως, το bullying που υπέστη να δυνάμωσε ακόμα περισσότερο τη θέλησή της.
Με δυο φωτογραφίες στο instagram της (στη μια μάλιστα ανταλλάσουν ένα καυτό φιλί) το διάσημο μοντέλο επιβιεώνει με τον καλύτερο τρόπο τη νέα της σχεση με τον Μαρκ Κάλμαν.
Πιο συγκεκριμένα, φορώντας μια κοντή φούστα και ένα φούτερ η Μπέλα Χαντίντ σηκώνει το ένα της πόδι και φιλάει τον αγαπημένο της δημόσια.
Η Μπέλα Χαντίντ προτιμά να κρατά μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας την προσωπική της ζωη.
Σε παλαιότερη συνέντευξή της είχε πει: «Πιστεύω ότι αυτή η σχέση έχει κρατήσει, γιατί κρατάω κι εγώ χαμηλό προφίλ. Όταν δίνεις στους ανθρώπους χώρο να έχουν άποψη για θέματα τόσο προσωπικά, τα δηλητηριάζουν».
Τα παιδικά της χρόνια και η πρώτη της δουλειά
Το νεαρό μοντέλο αναγνωρίζει πως μεγάλωσε με προνόμια και ευκολίες, αλλά ως παιδί μεταναστών είδε πως οι γονείς της πάλεψαν σκληρά για να αποκτήσουν όσα είχαν.
Της έμαθαν την πραγματική αξία των χρημάτων, την ενθάρρυναν να εργαστεί από νωρίς – έπιασε την πρώτη της δουλειά στα 14, σε ένα εστιατόριο που την πλήρωνε 7 δολάρια την ώρα.
«Ο μπαμπάς μου μεγάλωσε με λίγα πράγματα, οπότε ό,τι κάνει πρέπει να είναι επιβλητικό – είναι ο τρόπος του να κάνει περήφανο τον πατέρα του στον παράδεισο.
Σ’ εκείνη την ηλικία δεν το καταλάβαινα. Ξέρω απλώς ότι το να είμαι στα σπίτια του, δεν ήταν και τόσο άνετο για εμένα».
Η σκληρή δουλειά και η αναγνώριση
«Μπορούν να με σχολιάσουν όσο θέλουν, όμως κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν δούλεψα για όσα έχω», είπε το μοντέλο απαντώντας σε όσους έχουν κατά καιρούς σχολιάσει αρνητικά την καριέρα της.
«Πάντα ένιωθα ότι έπρεπε να αποδείξω κάτι. Ο κόσμος μπορεί να πει τα πάντα για το πώς είμαι, το πώς μιλάω, το πώς φέρομαι.
Η σύγκριση με την αδερφή της και η πλαστική επέμβαση στη μύτη
Η ίδια είπε πως έκανε πλαστική στη μύτη όταν ήταν 14 ετών και αυτό είναι κάτι που μετανιώνει σήμερα.
Θεωρεί πως θα είχε αγαπήσει τη μύτη που κληρονόμησε από τους προγόνους της.
«Όλοι νομίζουν ότι έχω κάνει τα πάντα πάνω μου. Όμως έχω πειράξει μόνο τη μύτη μου. Ούτε fillers δεν έχω βάλει.
Και τα μάτια μου που καμιά φορά φαίνονται πιο ανεβασμένα και γατίσια, να ξέρετε ότι δεν τα έχω πειράξει. Είναι το παλιό, δοκιμασμένο κόλπο με το σελοτέιπ».
«Όταν το σκέφτηκα και το εκλογίκευσα μέσα μου, φόρεσα το μεγαλύτερό μου χαμόγελο και αμέσως το πρόσωπό μου φάνηκε να δυναμώνει.
Οι άνθρωποι μπορούν να πουν ό,τι θέλουν, δεν με νοιάζει πλέον. Ας σχολιάσουν το πώς κινούμαι, το πώς μιλάω…
Κανείς όμως, δεν μπορεί να πει ότι δεν δούλεψα σκληρά για όσα έχω. Εμένα αυτό μου αρκεί».