Η Μύκονος είναι ένας από τους πλέον κοσμοπολίτικους προορισμούς στον κόσμο και κάθε καλοκαίρι προσελκύει τους rich and famous από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Η Μύκονος, το όμορφο νησί των Κυκλάδων, έγινε παγκοσμίως γνωστή στη δεκαετία του 1960 χάρη κυρίως στη Σοράγια και την Τζάκι Κέννεντυ.
Τον Ιούνιο του 1960 η Σοράγια επέλεξε να αποτραβηχθεί στη Μύκονο μετά τον χωρισμό της από τον Σάχη, τον τελευταίο βασιλιά της περσικής δυναστείας. Η απόφαση να χωρίσουν ανήκε σε εκείνον. Την έλαβε επειδή η σύζυγός του δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει και άρα να του χαρίσει διάδοχο.
Η ιστορία της συγκίνησε τους πάντες. Οι δημοσιογράφοι ασχολήθηκαν εκτενώς με το θέμα γράφοντας για την «πριγκίπισσα με τα θλιμμένα μάτια». Σε κάποιες φωτογραφίες από τις ανταποκρίσεις τους, εικονιζόταν δίπλα της ο περίφημος πελεκάνος Πέτρος της Μυκόνου, τον οποίο εκείνη χάιδευε.
Έναν χρόνο αργότερα, επισκέφτηκε την Ελλάδα η Τζάκι Κέννεντυ.
Η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ είχε δεχθεί πρόσκληση από την Αμαλία Μεγαπάνου, συζύγου του τότε πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο σύζυγός της, Τζον, είχε αναλάβει πρόσφατα το αξίωμα του Προέδρου και το λαμπερό ζεύγος βρισκόταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας.
Θέλησε να πάει στη Μύκονο, ίσως επειδή είχε επηρεαστεί από την επίσκεψη της Σοράγια. Όπως ήταν φυσικό, την ακολούθησαν πολλοί δημοσιογράφοι και η παρουσία της στη Μύκονο προβλήθηκε εκτενώς. Επιπλέον, το περιοδικό «LIFE» δημοσίευσε εκπληκτικές φωτογραφίες της στο νησί.
Η Τζάκι έτυχε θερμής υποδοχής από τους ντόπιους αλλά και από τον… πελεκάνο Πέτρο. Τότε ήταν που μαθεύτηκε η ιστορία του. Τον πελεκάνο είχε βρει τραυματισμένο στη θάλασσα ο Μυκονιάτης ψαράς Αντώνης Χαριτόπουλος, τον Οκτώβριο του 1955. Τον έσωσε και τον έδωσε στον ψαρά Θοδωρή Κυραντώνη. Εκείνος τον ονόμασε «Πέτρο», από τον Πέτρο Δρακόπουλο, τον Μυκονιάτη ήρωα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι δυσκολίες που είχε βιώσει ο πελεκάνος καθώς και η μοναξιά του, άγγιξαν την υψηλή προσκεκλημένη της Μεγαπάνου. Υποσχέθηκε να στείλει άλλους δύο πελεκάνους για να αποκτήσει παρέα.
Πράγματι, τον Νοέμβριο έφτασαν από την Αμερική με σούπερ τζετ της «TWA» δύο πελεκάνοι, ο Αλφόνσος και η Ωμέγα.
Το νησί είχε γίνει ιδιαίτερα γνωστό και κέρδιζε συνεχώς «πόντους» αφού το επισκέπτονταν καλλιτέχνες, διανοητές, πολιτικοί και επιχειρηματίες όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Επόμενος «σταθμός» στην πορεία καταξίωσης της Μυκόνου υπήρξε το καλοκαίρι του 1970. Μετά την εκδίωξη των χίπις από τις σπηλιές στα Μάταλα, τα Παιδιά των Λουλουδιών βρήκαν… καταφύγιο στη Μύκονο. Δημιουργήθηκε η παραλία με τους γυμνιστές, τους οποίους οι ντόπιοι δέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες.
Η Μύκονος αποδείχθηκε πως ήταν νησί που καλωσόριζε τους πάντες και αυτό την έκανε ακόμη πιο ελκυστική για τους τουρίστες, οι οποίοι αναζητούσαν έναν εναλλακτικό προορισμό.
Το 1973 άνοιξε το gay – friendly κλαμπ «Pierro’s», ενώ τη δεκαετία του 1970 ο σχεδιαστής μόδας Γιάννης Γαλάτης οργάνωσε επιδείξεις δίπλα στη θάλασσα, δημιουργώντας εικόνες μοναδικής ομορφιάς.
Χάρη σε όλα τα παραπάνω τέθηκαν οι βάσεις ώστε η Μύκονος να γίνει ένα από τα πιο καυτά σημεία στον πλανήτη. Έκτοτε, βέβαια, έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, πλέον όμως είναι καθιερωμένη στη συνείδηση όλων ως ένας από τους πιο σημαντικούς προορισμούς της ελίτ και όχι μόνο.