Μυριέλλα Κουρεντή: «Δε θα έβγαινα ποτέ ραντεβού με κάποιον θαυμαστή μου»

H Μυριέλλα Κουρεντή σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για την τελευταία φορά που συγκινήθηκε και με τι, για το πώς τα πάει με την αναγνωρισιμότητα και για το μεγαλύτερο επαγγελματικό της όνειρο.

-Πότε συγκινήθηκες τελευταία φορά και με τι;

Είμαι ευσυγκίνητη αρκετά. Μπορεί να με συγκινήσει ένα όμορφο τοπίο, η ιστορία κάποιου τρίτου, ένα τραγούδι.

Αλλά τελευταία φορά που θυμάμαι να συγκινούμαι, ήταν όταν είδα κατά τη διάρκεια της υπόκλισής μας στον “Απρόσκλητο επισκέπτη” το θέατρο γεμάτο.

Κι ένιωσα την ευγνωμοσύνη των θεατών, γι’ αυτό που τους προσφέραμε, στο θερμό χειροκρότημά τους. Μου είχε λείψει πάρα πολύ αυτή η αλληλεπίδραση με τον κόσμο.

-Με τη αναγνωρισιμότητα πώς τα πας;

Την ξεχνάω. Δεν με ενδιέφερε ποτέ ιδιαίτερα. Μου φαινόταν γενικά πάντα πολύ ματαιόδοξο να τρέφομαι από κάτι τέτοιο και να το θεωρώ σημαντικό.

Η δουλειά που κάνω είναι πολύ γοητευτική, αλλά βρίσκω περίεργο να αναγνωρίζουν εμένα και να μην αναγνωρίζουν τεράστιους επιστήμονες ή αστροφυσικούς για παράδειγμα.

Επίσης, ήμουν πάντα πολύ επικοινωνιακή με τους γύρω μου, οπότε δεν με πείραξε ποτέ ιδιαίτερα να με σταματάνε στον δρόμο και να μιλάμε για λίγο, αν έχω χρόνο. Έχω νιώσει άβολα μόνο σε περιπτώσεις που με προσέγγισαν άτσαλα και χωρίς σεβασμό.

-Θα έβγαινες ραντεβού με κάποιον θαυμαστή σου;

Δεν θα έβγαινα ποτέ ραντεβού με κάποιον θαυμαστή μου.

-Ποιο είναι το πιο μεγάλο σου επαγγελματικό όνειρο;

Να δημιουργήσω κάτι δικό μου, από το μηδέν, θέτοντας καθημερινά μικρούς στόχους.

Ώστε να έρχομαι ολοένα και πιο κοντά στο όνειρό μου, απολαμβάνοντας όμως στο έπακρο και τη διαδρομή. Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω παραπάνω.

-Η πιο δυνατή προσωπική σου ευχή;

Να φτάσω σε μια προχωρημένη ηλικία και να λέω στα εγγόνια μου πως ο Κόσμος έγινε καλύτερος, είπε στο Λοιπόν.