Ναταλία Δραγούμη: « Παλαιοτέρα, πριν φέρω στον κόσμο τα παιδιά μου, έκανα γύρω στα οκτώ χρόνια ψυχανάλυση-Σταμάτησα όταν γέννησα»

Η Ναταλία Δραγούμη εξομολογήθηκε πως στο παρελθόν ένιωθε ενοχές για τον πολύ χρόνο που αφιέρωνε στη δουλειά της.

Ναταλία Δραγούμη: « Παλαιοτέρα, πριν φέρω στον κόσμο τα παιδιά μου, έκανα γύρω στα οκτώ χρόνια ψυχανάλυση-Σταμάτησα όταν γέννησα».

Παρότι έκλεισε ο κύκλος μιας έντονα δημιουργικής χρονιάς, τόσο με την εβδομαδιαία εκπομπή στην ΕΡΤ «Στα τραγούδια λέμε ναι» όσο και με τις «8 λέξεις» στον ΣΚΑΙ, συνεχίζεις δυναμικά με θεατρική περιοδεία. Δεν κουράζεσαι ποτέ;

Δουλεύω τριάντα συνεχή χρόνια. Δεν είναι μόνο βιοπορισμός, είναι τρόπος ζωής, η αναπνοή μου.

Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι ενοχές ως μητέρα, ως σύζυγος η ακόμα και απέναντι σε σένα γιατί δεν δίνεις στον εαυτό σου το χρόνο που έχει ανάγκη;

Αισθανόμουν έτσι αρκετά συχνά στο παρελθόν, αλλά σιγά – σιγά βρίσκω την ισορροπία. Επίσης, μπορεί να φαίνεται ότι ο ελεύθερος χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος, όμως δημιουργώ τις συνθήκες ώστε να υπάρχει. Η φύση της δουλειάς μας είναι τέτοια που απαιτεί αφοσίωση, υπάρχει τίμημα. Δεν είναι εύκολο ένας ηθοποιός να ισορροπείται μεταξύ δουλειάς και οικογενειακών υποχρεώσεων. Προσωπικά, είμαι ένας άνθρωπος που δεν κάθεται καθόλου. Από πολύ μικρή γέμιζα τις ώρες μου καθημερινά με πράγματα που με ενδιέφεραν. Ήμουν πάντα δημιουργική. Δεν μπορούσα να λειτουργώ ως παθητικός θεατής της ζωής.

Έχεις κάνει ψυχοθεραπεία;

 Παλαιοτέρα, πριν φέρω στον κόσμο τα παιδιά μου, έκανα γύρω στα οκτώ χρόνια ψυχανάλυση. Σταμάτησα όταν γέννησα γιατί δεν υπήρχε χρόνος. Δεν αισθάνθηκα όμως ότι την ολοκλήρωσα. Πλέον, έπειτα από δεκαοκτώ χρόνια, είμαι σε μια πολύ ανοιχτή φάση να ξεκινήσω πάλι. Τώρα που τα παιδιά μου γίνονται ανεξάρτητα, ξανασυναντώ τον εαυτό μου.

Σε τι σε βοήθησε η ψυχανάλυση στη διαδρομή της ζωής σου;

Διαχειρίστηκα τους φόβους μου. Η ψυχανάλυση δεν μου έλυσε τα προβλήματα ούτε πρόσφερε στο πιάτο τις λύσεις. Με βοήθησε να τις βρω μόνη μου.

Ποιοι ήταν οι φόβοι σου;

Διάφοροι. Έχω τους φόβους που υπάρχουν στις ζωές όλων μας. Ένας εξ αυτών είναι, λόγου χάρη, ο φόβος του θανάτου.

Υπήρξες αυτοκαταστροφική στη ζωή σου;

Όχι. Ανέκαθεν η διάθεση μου ήταν να ζω, να είμαι δημιουργική, να αδράχνω αυτά που μου δίνει η ζωή και να κάνω πράγματα. Δεν πήγαινα προς τα πίσω, δεν βυθιζόμουν. Έχω πολλά σκοτάδια, αλλά και πολύ φως.

Στην εφηβεία σου βίωσες ένα πολύ τραυματικό γεγονός. Το ότι δέχθηκες σεξουαλική παρενόχληση στα 12 από φίλο των γονέων σου θα μπορούσε τυπικά να έχει επηρεάσει αρνητικά όλη την πορεία της ζωής σου.

Δεν με επηρέασε γιατί το αντιμετώπισα. Το είπα στους φίλους μου, δεν με στιγμάτισε. Είπε στο Hello.