Η Ναταλία Γερμανού μίλησε στη Lifo για την εκπομπή της, για τη δημοσιογραφία, τη στιχουργική και το ραδιόφωνο. Αναφέρθηκε και στην πρόσφατη επίθεση που δέχτηκε επειδή φιλοξένησε μέσω skyppe τον διασώστη Ιάσωνα Αποστολόπουλο στο Καλύτερα δε γίνεται.
Ναταλία Γερμανού: «Δεν κάνουμε αντιπολίτευση μέσα από το «Καλύτερα δε γίνεται», φιλοξενούμε ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν».
— Πες μου δυο-τρία στοιχεία που πιστεύεις ότι ξεχωρίζουν το «Καλύτερα δε γίνεται» από άλλες πρωινές ή μεσημεριανές, καθημερινές ή σαββατοκυριακάτικες εκπομπές.
Νομίζω πως όλοι μας έχουμε μια αμεσότητα που δύσκολα βρίσκεις αλλού. Δεν είναι απαραίτητα προσόν για ανθρώπους της τηλεόρασης να μιλάνε χωρίς να σκέφτονται, να μη φιλτράρουν. Είμαστε μια άφιλτρη παρέα που αγαπιέται πολύ και όταν σβήσουν τα φώτα, οι αγκαλιές μας είναι αληθινές. Θα μου πεις, σιγά, κι αν δεν κάνατε παρέα τι θα γινόταν; Μπορεί και τίποτα, αλλά μπορεί και να μην έβγαινε στον αέρα αυτό που βλέπετε.
Εγώ δεν μπορώ να δουλέψω με ανθρώπους που δεν αγαπώ. Χρησιμοποιώ αυτό το ρήμα. Δεν σου λέω που δεν εκτιμώ, που δεν συμπαθώ, έχω ανάγκη να τους αγαπάω, να τους βάζω σπίτι μου και να χαίρομαι την παρέα τους. Ως εκ τούτου, μας χαρακτηρίζουν τα αφιλτράριστα συναισθήματα συν το δέσιμο και το ότι εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος, με μικρές διαφορές – μπορεί να μην έχουμε όλοι την ίδια γνώμη, αλλά πάνω κάτω η αισθητική και οι απόψεις μας σε βασικά θέματα είναι ίδιες.
— Θέλω να μου πεις όμως και για τις αντικειμενικές ικανότητες της ομάδας σου. Η Ναταλία Αργυράκη, ας πούμε, κάνει συνεντεύξεις που σπανίζουν στην τηλεόραση, που έχουν κάτι να πουν. Πέρα από τα συναισθηματικά κριτήρια, τι περιμένεις να δεις σε κάποιον για να πεις «πάμε»;
Κατ’ αρχάς τεράστια όρεξη για δουλειά. Δεν μπορώ να δουλέψω με ανθρώπους που λειτουργούν με το ωράριο. Θέλω να είναι φιλότιμοι και να έχουν την ίδια λαχτάρα να βγάλουμε το πιο φανταστικό αποτέλεσμα για τα κυβικά μας. Η Ναταλία έχει μια θεατρική παιδεία και μια μόρφωση που την κάνει ιδανική για συνεντεύξεις και για καλλιτεχνικά ρεπορτάζ. Ο (Δημήτρης) Πανόπουλος είναι ένα ρεπορτεράκι μαθημένο στα σκληρά, που μπορεί να καλύψει από διαδηλώσεις στα Εξάρχεια μέχρι πλημμύρες στη Μάνδρα και να ασχοληθεί και με την ακόμα σκληρότερη περίπτωση της ελληνικής σοουμπίζ, που για μένα είναι χειρότερη.
Ο (Παναγιώτης) Ραφαηλίδης και η Εβελίνα (Νικόλιζα) είναι δυο παιδιά με γνήσιο χιούμορ, με τα οποία παίζω το πινγκ-πονγκ της ατάκας. Άρα λοιπόν ο καθένας στο χωράφι του για μένα είναι ο καλύτερος.
— Εξαιρετική επιλογή θέματος, για μένα, ήταν ο Ιάσων Αποστολόπουλος που φιλοξενήσατε την προηγούμενη εβδομάδα – είχαμε κάνει κι εμείς μία συνέντευξη μαζί του το καλοκαίρι. Και σκάνε μετά όλο αυτές οι αντιδράσεις και το πράγμα πήρε ξεκάθαρα πολιτικές διαστάσεις, δεν ήταν απλώς μια προσωπική επίθεση προς εσένα. Θα μου κάνεις αρχικά ένα γενικότερο σχόλιο για την επιλογή των θεμάτων σου; Θεωρητικά ο διασώστης των προσφύγων θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι κάπως «αντιτηλεοπτικό θέμα» για Σάββατο μεσημέρι.
Η εκπομπή, όπως είπαμε, είναι infotainment, αλλά το 80% είναι ψυχαγωγία και το 20% ενημέρωση. Άρα λοιπόν, μέσα στην ευχάριστη τσιχλόφουσκα της χαράς, που δεν την υποτιμώ καθόλου, του gossip, της ελαφράδας, δεν θέλω να ξεχνώ ποτέ τι σημαίνει η λέξη ψυχαγωγία: αγωγή της ψυχής. Δεν είναι μόνο η σαχλαμάρα. Η αγωγή της ψυχής, λοιπόν, για μένα περιλαμβάνει πράγματα που μπορούν να μας διδάσκουν, να μας αφήνουν με έναν προβληματισμό αλλά και με ένα χαμόγελο.
Το πρώτο Σαββατοκύριακο της σεζόν φιλοξένησα την Κατερίνα Ιωαννίδου, την εθελόντρια δασοπυροσβέστη, και όταν τελείωσε εγώ ένιωθα τεράστια χαρά. Πριν από τρεις εβδομάδες φιλοξενήσαμε τον πρόεδρο των εποχικών πυροσβεστών. Που μας είπε πόσο πικραμένος ένιωσε όταν, μετά από ένα καλοκαίρι που τους είχανε ήρωες, κάνανε την ειρηνική τους διαμαρτυρία και τους απώθησαν με νερό.
Άρα λοιπόν δεν ήταν ο Ιάσων η πρώτη φορά που προσέγγισα ένα θέμα διαφορετικό.
Τον ήθελα γιατί είχα παρακολουθήσει τη δράση του ως διασώστη στη Μεσόγειο, είχα δει φωτογραφίες, είχα μάθει τι έκανε και σε πόσο υψηλή εκτίμηση τον έχουν στο εξωτερικό. Και τον ζήτησα. Αρκετές φορές είχε αρνηθεί, δεν του αρέσει να μιλάει στην τηλεόραση. Προτιμά τα έντυπα και το ραδιόφωνο.
Με τα πολλά συμφώνησε να κάνουμε ένα Skype. Και μάλιστα του είπα ότι δεν θέλω να το πάμε πολιτικά, ήξερα ποιες είναι οι θέσεις του, δεν με ενδιέφερε αυτό, η εκπομπή μου δεν είναι πολιτική και δεν θέλω να έχει καμία απολύτως πολιτική χροιά. Του είπα ότι θα μιλούσαμε μόνο για τον διασώστη. Τον άνθρωπο που σώζει ναυαγούς που πνίγονται στο νερό. Δέχτηκε κι έτσι το πήγαμε. Δεν υπήρχε καμία μομφή εναντίον της κυβέρνησης, καμία πολιτική αιχμή, τίποτα κομματικοποιημένο σε αυτό το 7λεπτο Skype με τον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο.
Άρα λοιπόν δεν σου κρύβω ότι πραγματικά παραξενεύτηκα όταν είδα το πρώτο tweet από ένα account που λέγεται «Ομάδα Αλήθειας». Που με μάλωνε και ουσιαστικά σχεδόν με κατηγορούσε για πράκτορα των Τούρκων και ότι θέλω το κακό της χώρας μου. Πρώτον δεν είμαι πράκτορας των Τούρκων, δεύτερον θέλω μόνο το καλό της χώρας μου, τρίτον φιλοξένησα έναν διασώστη. Και όχι έναν άνθρωπο που κάνει αντιπολίτευση. Δεν κάνουμε αντιπολίτευση μέσα από το «Καλύτερα δε γίνεται», φιλοξενούμε ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν.
Πηγή: Lifo