Η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος υποδέχτηκαν την Νένα Μεντή στο πλατό του Στούντιο 4. Η ηθοποιός μίλησε για τους ρόλους που έχει παίξει στην καριέρα της στο θέατρο και την τηλεόραση. Ενώ αναφέρθηκε και στην προσωπική της ζωή.
Νένα Μεντή: «Κέρδισα πολλά χρήματα από τα χαρτιά – Ζούσα από την πόκα».
«Έχω ελάχιστους φίλους, δεν έχω γυναίκες. Είχα. Ήμουν σκύλα; Έχω κάτι που δεν ανέχομαι πολλά. Φιοριτούρες, ψεματάκια και σαχλίτσες δεν τα πάω. Είμαι πολύ ειλικρινής. Δεν μπορώ την ψευτιά, το κομπλιμέντο από τους φίλους. Μια συνάδελφος που είναι ηθοποιός, φίλη και μου πουλάει ότι είναι κάτι πολύ σπουδαίο, ε, δεν είναι τίποτα σπουδαίο».
Το περιστατικό με την Κατίνα Παξινού
«Είμαι ντιρέκτ, είμαι άμεση, είμαι δίκαιη. Αυτά δεν είναι καλά προσόντα. Με λέγαν ξινή στο θέατρο όταν πρωτοβγήκα. Ήμουν ως νέα πολύ πιο μαχητική από ό,τι είμαι σήμερα. Έπαιξα στην Παξινού, ήταν δασκάλα μου στο Εθνικό. Έπαιζα με τον Μινωτή και εκείνη ήταν στο καμαρίνι. Εγώ δεν τα έλεγα ακόμη και μου έκανε διορθώσεις από το καμαρίνι και άκουγε το κοινό. Ακουγόταν πολύ, άνοιγε η γη να με καταπιεί.
Κάποια μέρα πήγα στο καμαρίνι της, εγώ 21 ετών, πάω από πάνω της και της λέω “κυρία Παξινού αν μου ξανακάνετε παρατήρηση στη σκηνή επάνω θα φύγω από τη δουλειά και δεν θα ξαναγυρίσω”. Δεν μου ξανάκανε ποτέ παρατήρηση. Επιτρέπεται να το πεις στη δασκάλα; Και όμως ήταν πολύ δίκαιο».
Η άποψη της για τους ηθοποιούς που διδάσκουν σε σχολές υποκριτικής
«Έβλεπα αναξιοκρατία. Εγώ δεν την υπογράφω αυτή την ιστορία. Θέλω να υπάρχουν στο θέατρο αυτοί που αξίζουν. Εξ ού και δεν πάω να διδάξω. Τι να διδάξεις κυρά μου; Δεν ξέρουν οι ηθοποιοί. Μόνο πάνω στη σκηνή κάτι ξέρουν. Ας με ακούσουν όλοι οι συνάδελφοι και ας με διαγράψουν. Για μένα η ζωή διδάσκεται όχι η υποκριτική».
Όταν έπαιζε καθημερινά πόκα
«Βαριόμουν στο Πόρτο Χέλι, ήθελα να έρθω στην Αθήνα να παίζω πόκα. Very serious! Στα σπίτια! 24ωρα ολόκληρα. Καλέ η Βλαχοπούλου ήταν τσικό, μιλάμε για πρωταθλήτρια. Εκείνη έπαιζε κουμ καν. Μπόμπα χαρακίρι, πόκες με καπέλο. Κέρδισα πολλά χρήματα. Ζούσα από την πόκα. Ο πρώτος μου άντρας έπαιζε χαρτί. Είχε έναν κύκλο ανδρών και με είχε και τους έψηνα καφέδες. Εγώ τα ‘παιρνα αυτά τα γράμματα γιατί η γιαγιά μου με είχε μάθει 7 χρονών ξερή και παίζαμε μαζί. Δεν έπαιζα απλώς, είχα ταλέντο. Η πόκα δεν είναι δύσκολο να τη μάθεις αλλά να την παίξεις. Δεν μπλοφάρω, βρίσκω όμως του άλλου. Το σταμάτησα γιατί διαλύθηκε ο χαρτοπαικτικός θίασος».
https://www.youtube.com/watch?v=AZmmKp74iNM