10 Απριλίου 2022 13:47
Νίκος Κουρής: «Σε εμένα είναι αυτοάνοσο, τύπου 1 και δεν έχω καθόλου ινσουλίνη»
«Κατ΄αρχάς έλυσα κάποια θέματα με εμένα κι από εκεί ξεκινούν όλα. Με μεγάλη γενναιοδωρία θέλω να βοηθήσω τον οποιονδήποτε με μια μικρή μετατόπιση.
Να στρέψεις αλλού το βλέμμα.
Ήταν σταδιακά. Ο ερχομός του παιδιού μου, η ηλικία και κάποιες αποφάσεις που πήρα σε σχέση με την πάθησή μου, τη διατροφή και πως το διαχειρίζομαι.
Ο διαβήτης είναι ένας προσωπικός αγώνας και νομίζω πως όποιος το παλεύει, μπορεί να κάνει τα πάντα.
Όποιος σταματήσει να το παλεύει, τέλειωσαν όλα.
Είναι τόσο απλό… Έχεις πρακτικές δυσκολίες και πρέπει να βρεις τρόπο για να είσαι καλά για να ονειρεύεσαι…
Δεν είναι εύκολο να είσαι λειτουργικός όταν είσαι διαβητικός γιατί αυτό το σκαμπανέβασμα του σακχάρου -μην κοιτάς που δεν μιλάμε για αυτό- είναι ανησυχητικά μεγάλο το ποσοστό.
Και τύπου 2 που δεν έχει ινσουλίνη ή χάπια ή με ινσουλίνη που είναι προσθετική και βοηθητική. Σε εμένα είναι αυτοάνοσο, δεν έχω καθόλου ινσουλίνη.
Εγώ κι όλοι οι τύπου 1. Όλοι αυτοί που δεν έχουμε ισορροπία στο σάκχαρο, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί»
Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Γρηγόρη Αρναούτογλου είχε αναφερθεί για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει και το πώς προέκυψε.
Για πρώτη φορά θα το πω δημόσια αυτό και το διάλεξα να το κάνω, όχι επειδή είναι κάτι σημαντικό, αλλά επειδή έχει σημασία να το πω.
Εγώ έχω ένα πρόβλημα υγείας, είμαι διαβητικός και δεν το έχω πει δημόσια ποτέ.
Δεν ήθελα να το πω για κάποιο λόγο δικό μου, προσωπικό.
Νομίζω ότι τώρα είναι η ώρα να το κάνω γιατί πια καταλαβαίνω από περιστατικά της ζωής μου ότι έχει νόημα κάποιος άνθρωπος που πετυχαίνει κάτι.
Όταν εγώ το έπαθα αυτό στα 13 μου, το 1987, ήταν σαν να είσαι τελειωμένος.
Τα μυαλά των ανθρώπων ήταν τόσο πίσω που νόμιζες ότι αν είσαι διαβητικός, πρέπει να μπεις στο σπίτι ως άτομο με ειδικές ανάγκες και να μην κάνεις τίποτα στη ζωή σου.
Υπήρχε αυτή η μεγάλη παρεξήγηση ότι ο διαβητικός είναι αυτός που πεθαίνει ή που έχει ζάχαρο και δεν μπορεί να φάει τίποτα.
