Ο Νίκος Μουρατίδης με αφορμή μία ανάρτησή του στο facebook για τα παιδιά των καλλιτεχνών, μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Πρωινό» και δεν δίστασε να κατακεραυνώσει γνωστούς τραγουδιστές με διάσημους γονείς, όπως η Κόνι Μεταξά και ο Χρήστος Μενιδιάτης.
«Νομίζουμε ότι το τραγούδι πια είναι κάτι εύκολο. Εγώ όταν έρχεται ένας νέος τραγουδιστής και μου λέει ότι θέλει να γίνει τραγουδιστής, του απαντώ καλύτερα να γίνει πυρηνικός φυσικός» ανέφερε αρχικά ο Νίκος Μουρατίδης.
«Θέλει να βγει με τη συγκεκριμένη φωτογραφία που τραβάει το βρακί της και θέλει να γίνει τραγουδίστρια; Στην ποπ μουσική τραβάνε τα βρακιά τους;» αναρωτήθηκε στη συνέχεια για την Κόνι Μεταξά.
Όσον αφορά στον Χρήστο Μενιδιάτη, ο Νίκος Μουρατίδης σημείωσε πως «δεν έχει κάνει τίποτα, προσπαθεί χρόνια… Έχει φωνή αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Υπάρχουν πάρα πολλοί άχρηστοι που δεν χρειάζονται».
«Εγώ ανακάλυψα τον Μαζωνάκη – Ήμουν δέκα χρόνια ο μάνατζέρ του!»
Ο Νίκος Μουρατίδης στην συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα μίλησε για τα πρόσωπα που έχουν περάσει από την πολυετή καριέρα του στις δισκογραφικές εταιρίες
Ο Νίκος Μουρατίδης μεταξύ άλλων ανέφερε πως ανακάλυψε τον Γιώργο Μαζωνάκη όταν ήταν στο ξεκίνημά του σε ένα μαγαζί της Πάτρας. Και στη συνέχεια τον ανέλαβε και απογειώθηκε η καριέρα του.
Ποιος σημερινός σταρ θα μπορούσατε να πείτε πως σας χρωστά την καριέρα του;
Ο Γιώργος Μαζωνάκης, ο οποίος έχει πει σε διάφορες συνεντεύξεις του πως “ο Νίκος Μουρατίδης με ανακάλυψε”. Και αν δεν το πει εκείνος, το λέω εγώ! Τον γνώρισα καλοκαίρι του ’92 σε ένα σκυλάδικο στην Πάτρα, όπου με είχαν σύρει με το ζόρι. Είχε λυσσάξει ο Ασλάνης “πάμε στα μπουζούκια”, με είχε ζαλίσει όλη τη νύχτα. Τότε εγώ ήμουν στη δισκογραφία και μόλις είχε αρχίσει το ελληνικό ρεπερτόριο να ξαναγεννιέται. Με Φοίβο, Γαρμπή, Σφακιανάκη κ.α Βλέπω λοιπόν στην πίστα ένα πιτσιρικά σαν τσιλιβήθρα. Εν τω μεταξύ, είχα βαρεθεί να ακούω όλους αυτούς τους καινούργιους – με κάτι φωνούλες τοσοδά μικρές, που ειδικά όταν έλεγαν λαϊκά ήταν να ξερνάς – και βγαίνει ο Μαζωνάκης και αρχίζει να τραγουδάει και μένω. “Α!” λέω, “αυτός έχει φωνή και έχει και χρώμα”. Όπως καταλαβαίνεις, μου την είχε στημένη ο Ασλάνης…
Και τι έγινε από εκεί και πέρα;
Γυρίζω στην εταιρεία μου, την Polygram, και τους λέω: “Βρήκαμε έναν μικρό στην Πάτρα, πάρτε τον, είναι καλός”. Τον φέραμε λοιπόν στην Αθήνα, του κάναμε δίσκο και έτσι τον ανέλαβα και αρχίσαμε να χτίζουμε την καριέρα του. Ήμουν για δέκα χρόνια μάνατζερ του. Και μόλις τον έκανα πρώτο όνομα και platinum artist έφυγα. Λέω “πάμε για τα επόμενα!”. Σε όλη μου τη ζωή αυτό συνέβαινε. Δεν είχα τη νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου, ήθελα να δοκιμάζω συνεχώς νέα πράγματα. Να σκεφτείς ότι ήμουν διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων στη Minos EMI με έξι βοηθούς – τρεις στο ελληνικό και τρεις στο ξένο ρεπερτόριο – και τα παράτησα και έφυγα. Βαριόμουν εύκολα!
Οκ – Φανή Πλατσατούρα