Ο Νίκος Πορτοκάλογλου βρέθηκε απέναντι από τον Νίκο Χατζηνικολάου στο Ενώπιος Ενωπίω του ΑΝΤ1. Και έδωσε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης για την ζωή του, την μουσική καριέρα και την οικογένειά του
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου μίλησε και για το συγκρότημά του, τους θρυλικούς «Φατμέ». Επίσης αποκάλυψε πως μετά από την διάλυσή τους έγραψε ένα πολύ γνωστό τραγούδι. Έτσι άρχισε την καριέρα του από την αρχή.
«Μετά τη διάλυση των Φατμέ σκέφτηκα τα να τα παρατήσω. Είχα και φίλους μου που είχαν πάει στην Πάρο και είχαν ανοίξει μαγαζιά και σκέφτηκα μέχρι και αυτό. Τότε έγραψα το «Τα καράβια μου καίω». Το τραγούδι γράφτηκε για αυτή την εσωτερική πάλη που είχα για τα επαγγελματικά μου».
Αναφέρθηκε στην οικογένειά του, τη σύζυγό του και τα παιδιά του, την κόρη και τον γιο του
«Είχαμε πάρει απόφαση ότι δεν θα έρθει δεύτερο παιδί. Και ήρθε με το έτσι θέλω». Δήλωσε για την κόρη του που γεννήθηκε έντεκα χρόνια μετά τον γιο του.
«Για μένα η οικογένειά μου είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός και η μεγαλύτερη επιτυχία μου. Η σύζυγός μου μου κάνει αμείλικτη κριτική. Είμαι από τους βιαστικούς που παντρευτήκαμε στα 25. Του χρόνου θα κλείσουμε 40 χρόνια γάμου. Το ότι παντρεύτηκα μικρός το καλύτερο πράγμα που έκανα χωρίς δισταγμό». Δήλωσε καθώς πλέον είναι και παππούς κι έχει μια πολύ τρυφερή σχέση με το εγγόνι του.
Το Μουσικό Κουτί
«Αμέσως μετά την καραντίνα ήρθε η πρόταση από τον Κωνσταντίνο Ζούλα, από την ΕΡΤ για μια μουσική εκπομπή. Στην αρχή την αντιμετώπισα αρνητικά, σκέφτηκα “πού πάω να μπλέξω;}, είναι άλλη δουλειά, σκέφτηκα ότι θα είχα τον Χατζηνικολάου να μου λέει ότι του έφαγα τη δουλειά. Είναι μια περιπέτεια συναρπαστική». Σχολίασε χιουμοριστικά.
Η φιλία του με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα
«Δεν είναι εύκολο να κάνεις φιλίες μέσα στον χώρο όταν είσαι στην ίδια αρένα και παλεύεις και παλεύει και ο άλλος για τον δικό του στόχο. Δεν είναι πολύ εύκολο. Θυμάμαι πολύ καλά προς την προηγούμενη συνέντευξη την είχαμε κάνει μαζί με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα».
«Αυτό που συνέβη με τον Λαυρέντη συνέβη γιατί στην πραγματικότητα βρεθήκαμε μετά από σχεδόν 40 χρόνια παράλληλης πορείας. Σε φάση ωριμότητας που δεν είχαμε πια την πρεμούρα να αποδείξουμε κάτι ο ένας στον άλλον. Οπότε έγινε ένα μαγικό πράγμα εκείνη την χρονιά. Μου λείπει πολύ, πολύ. Κράτησε λίγο η συνεργασία μας. Και, όταν το σκέφτομαι αυτό, λέω κάλλιο αργά παρά ποτέ. Πάλι καλά που έγινε αυτή η συνεργασία και συναντηθήκαμε μουσικά»