10 Φεβρουαρίου 2022 08:10
Νίκος Ψαρράς: «Όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι μέτριος είναι πολύ επώδυνο».
«Εισπράξαμε απίστευτη αγάπη από το κοινό. Είμαι 28 χρόνια στη δουλειά, τέτοια αγάπη από τον κόσμο δεν έχω εισπράξει ποτέ», δήλωσε ο ηθοποιός.
Στη συνέχεια ο Νίκος Ψαρράς μίλησε για τον Στάθη Θεριανό, τον ρόλο που υποδύεται στη σειρά.
«Ο άνθρωπος αυτός ένιωσε κάτι πρωτόγνωρο. Δεν υπήρχε η πολυτέλεια εκείνη την εποχή να πεις τελείωσε ο έρωτάς μου μαζί σου, σε χωρίζω και συνεχίζω τη ζωή μου. Ήταν αδιανόητο!», είπε κι έπειτα συμπλήρωσε:
«Η βία είναι διαχρονική κι αυτό είναι λυπηρό. Στα χωριά έπρεπε να μείνει μέσα στο σπίτι, έλεγαν “μη φωνάζεις, θα μας ακούσει η γειτονιά”. Το ότι μιλάει ο κόσμος είναι μεγάλο εύσημο και κατόρθωμα. Δεν μπορεί να υπάρχει βία και να είσαι αποδοτικός. Ο κόσμος πια βγαίνει και μιλά, κι αυτό είναι ευχής έργον».
Το θεατρικό έργο περιστρέφεται γύρω από έναν μύθο του 19ου αιώνα που υποστήριζε ότι ο Μότσαρτ δολοφονήθηκε από τον Σαλιέρι.
«Ο Σαλιέρι πιστεύει ότι είναι η φωνή του Θεού, αλλά όταν ακούει την συμφωνία του Μότσαρτ καταλαβαίνει ότι η συμφωνία έχει γίνει με άλλον… Όταν πέθανε ο Μότσαρτ κυκλοφόρησε η φήμη ότι τον δηλητηρίασε ο Σαλιέρι. Δεν αποδείχτηκε ποτέ, ξεχάστηκε και ο Αλεξάντερ Πούσκιν το επανέφερε».
«Η μετριότητα στην τέχνη, όταν τη ξέρεις, είναι ότι πιο επώδυνο μπορεί να υπάρξει. Τι θέλουμε όλοι; Να είμαστε στην πρώτη γραμμή, να είμαστε πρωταγωνιστές, να παίζουμε μεγάλους ρόλους… Όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι μέτριος είναι πολύ επώδυνο», είπε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, κάθε ρόλος είναι κι από ένα καινούριο στοίχημα κι ο ηθοποιός ποτέ δεν γνωρίζει εάν θα τα καταφέρει.
«Ο Πήτερ Σάφερ έγραψε οχτώ φορές το έργο. Η τελική γραφή που υπάρχει είναι με τις τελικές διορθώσεις. Είναι ένα σπουδαίο κείμενο, από σύλληψη, σύνταξη, το πως είναι οι χαρακτήρες. Μας γοητεύουν όλους μας αυτές οι περσόνες γιατί ήταν πολύ ταλαντούχα και βασανισμένα άτομα».
Αν και το έργο περιστρέφεται γύρω από δύο συνθέτες κλασικής μουσικής, πρόκειται για μία παράσταση που μπορεί να παρακολουθήσει ο καθένας, ακόμα κι αν δεν υπάρχει επαφή με την κλασική μουσική.
«Μπορεί να μην αγαπάς την κλασική μουσική, αλλά αγαπάς τον άνθρωπο. Το έργο μιλάει πιο πολύ για το πως ένας άνθρωπος πρέπει να αποδέχεται το ωραίο και το ταλαντούχο, παρά να το καταστρέφει».
Ο ηθοποιός τόνισε πως ο χώρος που ανεβαίνει μία παράσταση είναι εξαιρετικά σημαντικός και χαρακτήρισε ως δώρο το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: «Το θέατρο είναι υπέροχο, είναι ένα κόσμημα για τον Πειραιά», είπε.
Ο Σταμάτης, ο ρόλος που υποδύεται στη σειρά, επιστρέφει στο Διαφάνι μαζί με ένα παιδί για να βρει αποκούμπι στην Βιολέττα.
«Νιώθω σαν να ξαναγύρισα στο χωριό μου!», είπε και τόνισε πως οι ηθοποιοί των «Άγριων Μελισσών» είναι μία παρέα που χάρηκε με την επιστροφή του, αν και ο ρόλος του Σταμάτη συνήθως σπέρνει μπελάδες…
