Ντόρα Μακρυγιάννη: «Ένιωσα σαν μηχανή του κιμά. Δεν έβλεπα κόσμο γιατί ήθελα να είμαι πολύ προσεκτική…»

Η Ντόρα Μακρυγιάννη έχει καθημερινή παρουσία στους τηλεοπτικούς μας δέκτες από την σειρά Ήλιος. Ο ρόλος της Αλίκης στη σειρά της αφήνει πολύ λίγο ελεύθερο χρόνο όπως είπε σε πρόσφατη συνέντευξη.

Ντόρα Μακρυγιάννη: «Ένιωσα σαν μηχανή του κιμά. Δεν έβλεπα κόσμο γιατί ήθελα να είμαι πολύ προσεκτική…»

Μετά τη «Γυναίκα χωρίς όνομα», ήρθε ο «Ηλιος». Έχετε αγαπήσει τις καθημερινές σειρές;

Ήταν μια πολύ όμορφη συγκυρία και τύχη. Ήταν μια δύσκολη περίοδος, καθώς ο κορονοϊός μάς βρήκε στη «Γυναίκα χωρίς όνομα». Η παραγωγή και τα συνεργεία των δύο σειρών είναι ίδια και πρόκειται για μια δυάδα που αγαπώ πάρα πολύ. Για μένα είναι πολύ σημαντικοί οι άνθρωποι που δουλεύουν πίσω από τις κάμερες, με τους οποίους περνάμε μαζί 12 ώρες την ημέρα. Δεν είναι λοιπόν ότι έχω αγαπήσει τις καθημερινές σειρές – μάλιστα, έχω να πω ότι ο «Ήλιος» θα είναι το τελευταίο καθημερινό σίριαλ που κάνω. Είναι πάρα πολύ κουραστικό και δεν σου αφήνει τη δυνατότητα να κάνεις κάτι άλλο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα τελευταία δύο χρόνια απείχα από το θέατρο. Είναι πολύ ωραίο για τον κόσμο να μας έχει καθημερινά παρέα, αλλά για έναν ηθοποιό είναι εξουθενωτικό.

Έχετε βρει κάποια «κουμπιά», ώστε να φέρετε αυτή την κατάσταση πιο πολύ στα μέτρα σας;

Σίγουρα. Τα πράγματα για μένα είναι πολύ διαφορετικά από ό,τι τα δύο χρόνια που ήμουν στη «Γυναίκα». Εκείνη ήταν η πρώτη μου δουλειά, δεν ήξερα πώς να πατήσω και πώς να το διαχειριστώ. Αλλά και πάλι είναι κάτι το οποίο σου τρώει πάρα πολύ χρόνο. Θα ήθελα να μπω σε μια δουλειά που, για να βγει ένα επεισόδιο, μπορεί να χρειαστεί και μία εβδομάδα. Θα μου άρεσε να δουλέψω σε κάτι για πολύ περισσότερο, να έχω το χρόνο να το ευχαριστηθώ.

Στη φάση της καραντίνας και του Lockdown, όμως, η δουλειά αποτελεί μια αφορμή για να βγαίνεις από το σπίτι σου.

Στην πρώτη καραντίνα, τότε που ήμασταν όλοι μέσα, είχαν «παγώσει» και οι τηλεοπτικές παραγωγές. Τότε ο κόσμος αντέδρασε, γιατί ήταν κλεισμένος στο σπίτι και δεν είχε ούτε τις σειρές να του κάνουν παρέα. Σίγουρα, λοιπόν, είναι πολύ καλό το γεγονός ότι τώρα δουλεύουμε και μπορούμε να ξεφεύγουμε λίγο. Παρ’ όλα αυτά, πριν από ένα μήνα συνειδητοποίησα πως η ζωή μου είχε γίνει σπίτι-δουλειά και δουλειά-σπίτι. Ουσιαστικά, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις συνέχιζαν κανονικά και όλα τα άλλα είχαν παύσει, οπότε δεν υπήρχε μια καθημερινότητα που να βοηθά στο να ξεφύγω. Ένιωσα σαν μηχανή του κιμά. Δεν έβλεπα κόσμο γιατί ήθελα να είμαι πολύ προσεκτική λόγω του σίριαλ. Κάποια στιγμή, λοιπόν, κατάλαβα πως δεν μπορούσα να συνεχίσω έτσι. Άρχισα να βλέπω κάποιους φίλους και να περπατάω μετά τη δουλειά, όσο κουρασμένη κι αν ήμουν.

Ακολουθήστε μας στο Google News