Ο Κώστας Τουρνάς «Προσωπικά» με την Έλενα Κατρίτση

Ο Κώστας Τουρνάς είναι καλεσμένος της Έλενας Κατρίτση στην εκπομπή «Προσωπικά», την Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021, στις 23:00. Τα τραγούδια του είναι ανάμεσα στα πιο γνωστά και επιτυχημένα στην ιστορία της ελληνικής μουσικής σκηνής. Στη μακρόχρονη πορεία του έβρισκε σημεία συνάντησης όχι μόνο με το κοινό αλλά και με τους συναδέλφους του, ακόμα και αν βρίσκονταν σε άλλους μουσικούς δρόμους, όπως ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Καίτη Γαρμπή και ο Κώστας Χατζής.

Οι δικοί του δρόμοι ήταν πάντα γεμάτοι νότες, στίχους, επιτυχίες, αναγνώριση, αποδοχή. Κι όταν χρόνια

μετά τα «Αστρόνειρα» ήρθαν δύσκολες μέρες, που δεν χτυπούσε το τηλέφωνο, βρήκε τον τρόπο να προχωρήσει. Όπως κάποτε, που έγραψε τραγούδια στη Δούκισσα και τη Ρίτα Σακελλαρίου με ψευδώνυμο, γιατί υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες. Ίσως γιατί, όπως λέει, δεν ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που παίρνουν «θάρρητα πολλά και στη αιχμή της επιτυχίας ποτέ δεν “έφυγε το κεφάλι”».

Ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς, ο Λάκης Παπαδόπουλος και ο Μιχάλης Κουινέλης περιγράφουν στιγμές με τον αγαπημένο τους φίλο και συνεργάτη.

Η καριέρα του δημοφιλούς τραγουδοποιού απογειώθηκε στις αρχές του ‘70, τότε που και μόνο η εμφάνιση

των «POLL» προκαλούσε στο νεαρόκοσμο ακραίες εκδηλώσεις θαυμασμού. Σήμερα, μιλά για τα σενάρια

που τον ήθελαν υπεύθυνο για τη διάλυση ενός από τα πιο επιτυχημένα ελληνικά συγκροτήματα.

Πενήντα χρόνια στη μουσική, πενήντα χρόνια και με τη γυναίκα της ζωής του, τη Μαρία.

Εκείνος ήταν γύρω στα 22, εκείνη δεν είχε ακόμα τελειώσει το σχολείο. Και όλα αυτά τα χρόνια, όπως λέει

χαρακτηριστικά, νοιώθει συνέχεια στα μάτια της πόσο πολύ τον αγαπάει:  «Ακόμα και σε απίθανες στιγμές, που δεν ξέρει ότι αισθάνομαι πως με κοιτάει».

Ο Κώστας Τουρνάς θυμάται την αντίδραση του πατέρα του, όταν του ανακοίνωσε ότι ο τρόπος

για να βιοπορισθεί θα ήταν η μουσική κι εκείνος του απάντησε ότι τους μουσικούς «τους

θάβουν με έρανο».

Ούτε μια στιγμή δεν μετάνιωσε για την απόφαση του. «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχω χωρίς

τη μουσική. Για μένα ήταν ευλογία. Είμαι ευγνώμων στον κόσμο, που με συντήρησε όλη μου

τη ζωή. Είμαι διπλά ευγνώμων στους ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχαναν την ευκαιρία να

τονώσουν τον ψυχισμό μου με τα αισθήματά τους, με τις πράξεις τους, με τις κινήσεις τους.

Ας ελπίσουμε πως κι εγώ θα καταφέρω κάτι ακόμα, ένα τραγούδι, κληρονομιά λίγο πολύ,

που θα μιλά για το αύριο των ανθρώπων, που όντως προδιαγράφεται ωραίο, ανεξάρτητα

τι θα μεσολαβήσει».