Ομφαλοκήλη Διονύσης Πινιαλίδης Χειρουργός Λαπαροσκόπος-Αθανάσιος Νιώτης M.D., Msc, PhD Χειρουργική Ογκολογία Μαστού

H ομφαλοκήλη αποτελεί συνήθη κήλη στα νεογνά και βρέφη, αλλά και στους ενήλικες – κυρίως γυναίκες –αναπαραγωγικής ηλικίας, μετά από τοκετό. Η Ευρωπαϊκή Εταιρία Κήλης (The European Hernia Society) κατατάσσει την ομφαλοκήλη, ως τη δεύτερη πιο συχνή κήλη για τους ενήλικες, μετά τη βουβωνοκήλη και καταλαμβάνει το 6-14% όλων των  κηλών του κοιλιακού τοιχώματος των ενηλίκων.

Η ομφαλοκήλη είναι εύκολο να διαγνωστεί από τον ασθενή, καθότι είναι εμφανής με γνώρισμα την αλλοίωση του σχήματος του ομφαλού. Στη θέση της συνηθισμένης και χαρακτηριστικής “λακκούβας” εμφανίζεται ένα έπαρμα (φούσκωμα).Η επίσκεψη του ασθενούς στον χειρουργό για εξέταση είναι σημαντική, προκειμένου να διαπιστωθεί αν η περίπτωση της ομφαλοκήλης χρήζει περαιτέρω αντιμετώπισης. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφίαγια λεπτομερέστερη απεικόνιση της περιοχής.

Λανθασμένα, αρκετοί ασθενείς πιστεύουν, ότι συντηρητικές τεχνικές, όπως η σωματική άσκηση ή η χρήση ζώνης συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της ομφαλοκήλης. Αντίθετα η έντονη άσκηση ασθενών με ομφαλοκήλη μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα.

Η ομφαλοκήλη στους ενήλικους ασθενείς πρέπει να αντιμετωπιστεί λόγω των αυξημένων επιπλοκών που μπορεί να προκύψουν, όπως η περίσφιξη του σπλάχνου με αποτέλεσματη νέκρωσή του.

Η αποκατάσταση της κήλης γίνεται είτε λαπαροσκοπικά, είτε ανοικτά, με χρήση ραμμάτων ή πλέγματος. Ο ασθενής παίρνει εξιτήριο την επόμενη μέρα του χειρουργείου και επιστρέφει στην καθημερινότητά του μετά από πέντε έως εφτά ημέρες για εργασία γραφείου, ενώ για χειρωνακτικές εργασίες σε δύο έως τρεις εβδομάδες.

Οι επιπλοκές μετά την επέμβαση της ομφαλοκήλης είναι πολύ σπάνιες. Ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένες οδηγίες του θεράποντα ιατρού. Χαρακτηριστικά θα πρέπει νααπέχει από αθλητικές δραστηριότητες, να αποφεύγει να σηκώνει βάρη και να καπνίζει. Αντίθετα θα πρέπει να προσέχει για κάποιο χρονικό διάστημα να μην πάρει βάρος, να ενυδατώνεται σωστά και να ακολουθεί διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνη και συνοδό λίγες φυτικές ίνες. Η αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου μπορεί να γίνει με ήπια αναλγητικά ή αντιφλεγμονώδη. Το τραύμα είναι σημαντικό να μένει καθαρό και στεγνό για το καλύτερο αποτέλεσμα της αποκατάστασης.